หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 344

“เฉินผิง?” กู่หลิงเอ๋อร์ชะงักไปเล็กน้อย จากนั้นก็พูดด้วยความประหลาดใจ “เขาเป็นแฟนของเธอเหรอ?”

“อื้ม ทำไมเหรอ?” เห็นท่าทางของกู่หลิงเอ๋อร์แบบนั้นแล้ว ซูอวี่ฉีก็ถามด้วยความสงสัย

“หลิงเอ๋อร์ ท่านนี้คือคุณเฉิน ที่หลานโทรมาหาแล้วถามถึงคุณเฉินไง ตอนนี้ได้เจอกันแล้วสินะ!”

ในตอนนั้นเอง กู่เวิ่นเทียนก็เดินเข้ามา ตอบด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม

“คุณปู่คะ ทำไมตอนนั้นไม่บอกหนูล่ะว่าเฉินผิงคือแฟนของอวี่ฉี?”

กู่หลิงเอ๋อร์ขมวดคิ้ว คล้ายกับกำลังบ่น

“ก็หลานไม่ได้ถามนิ อีกอย่างปู่ก็ไม่รู้ด้วยว่าคุณหนูซูกับคุณเฉินคบกันหรือเปล่า และจะให้ปู่พูดจาซี้ซั้วได้อย่างไรกัน” กู่เวิ่นเทียนสีหน้าจนปัญญา แล้วถามกลับด้วยความแปลกใจ “หลานรู้จักกับคุณหนูซูได้ยังไง?”

“คุณปู่ หนูกับอวี่ฉีเป็นเพื่อนสมัยเรียนมหาลัย แน่นอนว่าต้องรู้จักกันสิ!” กู่หลิงเอ๋อร์ตอบกลับ

ในตอนนั้นซูอวี่ฉีมองกู่หลิงเอ๋อร์ด้วยสีหน้าช็อค “หลิงเอ๋อร์ ที่แท้ท่านกู่ก็เป็นคุณปู่ของเธอเองเหรอ? ทำไมสมัยเรียนเธอไม่เห็นเคยเล่าเรื่องนี้ให้ฟังบ้างเลย?”

กู่เวิ่นเทียนเคยเป็นข้าราชการมาก่อน ใครที่มีคุณปู่แบบนี้ ก็ล้วนแต่ทำตัวอวดเบ่งในโรงเรียนกันทั้งนั้น ทว่าซูอวี่ฉีกลับไม่เคยได้ยินกู่หลิงเอ๋อร์พูดถึงเรื่องนี้เลย!

“ฉันไม่อยากให้คนอื่นรู้เรื่องชาติตระกูลของฉัน อีกอย่างฉันก็อยากประสบความสำเร็จด้วยความสามารถของตัวเอง ไม่ใช่พึ่งเส้นสายของครอบครัว!”

กู่หลิงเอ๋อร์พูดอธิบาย

“หลิงเอ๋อร์เด็กคนนี้มันเป็นคนที่เข้มแข็ง ไม่คิดที่จะพึ่งพาครอบครัวเลยแม้แต่น้อย...” กู่เวิ่นเทียนพูดด้วยความรู้สึกเจ็บปวดใจอยู่ไม่น้อย

เฉินผิงจ้องมองไปที่กู่หลิงเอ๋อร์ด้วยความนับถือ ตอนนี้วัยรุ่นส่วนใหญ่เอาแต่เกาะพ่อแม่กิน ส่วนน้อยมากที่จะเป็นเหมือนกู่หลิงเอ๋อร์

“คุณปู่ ดูสิตอนนี้หนูไม่ได้พึ่งพาครอบครัว ก็มีชีวิตสุขสบายดีนะคะ คุณปู่ไม่ต้องกังวลนะคะ!”

กู่หลิงเอ๋อร์พูดด้วยรอยยิ้มเล็กน้อย

“ใช่ ตอนนี้ดีมากเลยล่ะ คอยติดตามรัฐมนตรีหลี่ให้ดีล่ะ ในอนาคตช่วงชิงตำแหน่งเขามาให้ได้!” กู่เวิ่นเทียนยิ้ม แล้วพูดต่อ “เอาล่ะ พวกหนูคุยกันไปก่อนนะ ปู่จะไปทักทายผู้ใหญ่คนอื่นต่อ!”