หัวเฟิ่งยังไม่รู้ว่าฉีเป่ยเจี๋ยกำลังมองหาเฉินผิงเพื่อจะฆ่าเขา
“เอาล่ะ ฉันล้างแค้นให้เธอแล้ว ทีนี้เราจะออกตามหาคนๆ หนึ่ง” ฉีเป่ยเจี๋ยกล่าว
“นายท่าน เรากำลังมองหาใคร?” หัวเฟิ่งถาม
“เราจะไปหาผู้ชายที่ชื่อเฉินผิง”
หัวเฟิ่งชะงักไปครู่หนึ่ง เธอแทบจะไม่เชื่อหูของเธอ “เฉินผิง?”
เมื่อเห็นท่าทีของเธอ ฉีเป่ยเจี๋ยก็ขมวดคิ้วแล้วถามว่า “มีอะไรหรือเปล่า? เธอรู้จักเขาไหม?”
“เปล่า ฉันไม่รู้จักเขา ฉันแค่อยากรู้ว่าทำไมคุณถึงอยากเจอเขา” หัวเฟิ่งถามต่อ
“ฉันอยากจะฆ่าเขา...”
ร่างกายของฉีเป่ยเจี๋ยสั่นอย่างควบคุมไม่ได้เมื่อเขาบอกว่าต้องการฆ่าเฉินผิง
ดูเหมือนว่าฉีเป่ยเจี๋ยไม่อาจห้ามใจไม่ให้ตื่นเต้นทุกครั้งที่เขาคิดจะปลิดชีวิตเฉินผิง
เมื่อเห็นอย่างนั้น หัวเฟิ่งก็ชักจะรู้สึกหายใจไม่ทั่วท้อง โชคดีที่เธอสามารถหันเหความสนใจของฉีเป่ยเจี๋ยได้ด้วยการพาเขาออกมา ไม่เช่นนั้นเฉินผิงอาจตกอยู่ในอันตราย
“นายท่าน ฉันยังมีเรื่องต้องสะสาง คุณช่วยฉันอีกครั้งได้ไหม?”
หัวเฟิ่งพยายามขัดขวางฉีเป่ยเจี๋ย เธอจะปล่อยให้เขาเจอเฉินผิงไม่ได้
ฉีเป่ยเจี๋ยเหลือบมองหัวเฟิ่ง “งั้นไปกันเถอะ”
หัวเฟิ่งบินไปข้างหน้าโดยมีฉีเป่ยเจี๋ยอยู่ที่ข้างหลัง แต่คราวนี้เธอไม่แน่ใจว่าจะมองหาใครดี
ในไม่ช้า หัวเฟิ่งก็พาฉีเป่ยเจี๋ยไปยังที่ตั้งของเหมืองผลึกสวรรค์
ประมุขราชสี ราชาเสือดาว ประมุขมารพันหน้าและประมุขวานรยังคงอยู่ที่นั่น คอยค้นหาถุงใส่ของจากคนตาย
เมื่อเห็นคนเหล่านั้น หัวเฟิ่งก็คิดแผนได้ทันที
“นายท่าน พวกที่รังแกฉันอยู่ข้างล่างนั่น พวกเขายึดเหมืองผลึกสวรรค์ได้” หัวเฟิ่งพูดพร้อมกับชี้ไปที่พวกเขา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...