“เคล็ดวิชานี้เรียกว่าวิชาแปลงกาย ซึ่งเป็นเคล็ดวิชาที่ช่วยให้สามารถเปลี่ยนรูปลักษณ์และรัศมีของตนได้” เฉินผิงพูดกับไป๋เฉียน
ได้ยินแบบนั้น ไป๋เฉียนก็ถึงกับผงะทันทีและอุทานว่า “ข้าเคยได้ยินเคล็ดวิชานี้มาก่อน และถึงกับมีเรื่องเล่าลือเกี่ยวกับวิชานี้ด้วยนะ! ผู้ฝึกวิชามารที่เชี่ยวชาญเคล็ดวิชานี้แปลงร่างเป็นผู้นำของสำนักหนึ่ง เข้ากุมอำนาจทั้งสำนักนั้นไว้ในมือ อย่างไรก็ตาม ต่อมา เขาเมาและพลาดท่าเปิเผยใบหน้าปกของตังเอง แล้วเขาก็ถูกฆ่าตายในทันที…”
“เคล็ดวิชานี้ทรงพลังขนาดนั้นเลยเหรอ?” หัวเฟิ่งถามด้วยความสนใจอย่างมากหลังจากได้ยินเรื่องนี้
"แน่นอน หากมีใครเชี่ยวชาญเคล็ดวิชาแปลงกายนี้ พวกเขาจะสามารถแปลงร่างเป็นคนอื่นได้อย่างแนบเนียนจนแม้แต่คนในครอบครัวเองก็ยังแยกไม่ออกเลยล่ะ!” ไป๋เฉียนร้องลั่น
"โอ้โห! ช่างน่าประทับใจอะไรขนาดนั้น” หัวเฟิ่งประหลาดใจอย่างมาก จากนั้นจึงหันไปหาเฉินผิงแล้วพูดว่า “ถ้าเป็นแบบนี้ นายท่านก็โชคดีจริงๆ คงจะสุขใจน่าดูล่ะสิ...”
"คุณหมายความว่ายังไง?" เฉินผิงชะงักงัน ไม่เข้าใจความหมายของหัวเฟิ่ง
“เมื่อใดที่คุณเชี่ยวชาญเคล็ดวิชาแปลงกายแล้ว คุณก็จะสามารถเปลี่ยนรูปลักษณ์ภายนอกของคุณได้ตามต้องการ แม้แต่คนที่คุณรักก็ไม่สามารถแยกแยะออก พูดอีกอย่างก็คือ คุณจะสามารถแปลงร่างและพบปะกับภรรยาของคนอื่นได้น่ะสิ...” หัวเฟิ่งเลือกที่จะหัวเราะแทนที่จะพูดต่อ อย่างไรก็ตาม ทั้งเฉินผิงและไป๋เฉียนก็เข้าใจอย่างถ่องแท้
“พูดเพ้อเจ้ออะไรของคุณ” เฉินผิงจ้องมองหัวเฟิ่ง
ไป๋เฉียนระเบิดเสียงหัวเราะและพูดว่า "แค่ผู้หญิงข้างกาย เขาก็ยังไม่สามารถตอบสนองความต้องการได้อย่างเต็มที่ นี่เขายังฝันถึงภรรยาของคนอื่นอีกเหรอ... "
“ไปกันเถอะ!” เฉินผิงเต็มที่กับผู้หญิงสองคนนี้ พวกเธอจะโจ่งแจ้งไปหน่อยแล้ว...
เฉินผิงกระโจนขึ้น ดีดตัวออกมาจากรอยเลื่อน
ไป๋เฉียนและหัวเฟิ่งตามหลังมาติดๆ หญิงสาวทั้งสองยังคงพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน และหมกมุ่นอยู่กับการเสวนาเรื่องเคล็ดวิชาแปลงกาย
เฉินผิงและคนสนิทสองคนของเขามุ่งหน้าไปทางตะวันตก ในขณะนี้ หัวใจของเฉินผิงสงบสุขขึ้นมาก
รัศมีปีศาจภายในร่างกายของเขานั้นมีมากมายมาก มากเสียจนแม้ว่าเขาจะเผชิญหน้ากับฉีเป่ยเจี๋ย เขาก็ยังสามารถป้องกันตัวเองได้ด้วยธนูศักดิ์สิทธิ์
ยิ่งไปกว่านั้น เมื่อมีไป๋เฉียนอยู่ข้างๆ เขาไม่มีอะไรต้องกลัวอย่างแน่นอน
เมื่อได้ยินคำพูดของไป๋เฉียน เฉินผิงก็มองไปรอบๆ ด้วย เขาก็สังเกตเห็นบางสิ่งที่แปลกประหลาดเกี่ยวกับเทือกเขาที่ทอดยาวต่อเนื่องกันนั้น แต่เขาไม่ได้เชื่อมโยงมันเข้ากับแนวลึกลับ ยังไงแล้วก็จะต้องเป็นผู้ยิ่งใหญ่มากถึงจะสร้างวงแหวนอาคมมหึมานี้ขึ้นมาได้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...