"ช่วยด้วย! ช่วยด้วย!"
ไม่นานหลังจากเฉินผิงกับพวกออกมา จู่ๆ พวกเขาก็ได้ยินเสียงร้องขอความช่วยเหลือ
เสียงร้องขอความช่วยเหลือดังมาจากเด็กสาวคนหนึ่ง และฟังดูเป็นเรื่องเร่งด่วน
เดิมทีเฉินผิงไม่ต้องการสอดมือเข้าไปยุ่ง ท้ายที่สุดแล้ว ภายในสมรภูมิแห่งทวยเทพสามารถพบผู้คนทุกประเภทได้ ทุกคนกำลังค้นหาสมบัติ
เนื่องจากเป็นการแสวงหาสมบัติ พวกเขาจึงต้องเตรียมพร้อมทางจิตใจที่จะเผชิญกับสถานการณ์ทุกประเภท
ขณะที่เฉินผิงกำลังจะแสร้งทำเป็นไม่ได้ยินอะไร และกำลังจะเดินผ่านไป เขาก็เห็นเด็กสาวที่ดูกระเซอะกระเซิงคนหนึ่งอายุราวๆ สิบเจ็ดหรือสิบแปดปีกำลังวิ่งมาทางเขาด้วยความตื่นตระหนก
หญิงสาวมีผิวขาวผ่อง ใบหน้าของเธอก็นวลละอองดงาม แค่มองแวบแรกก็เห็นแล้วว่าเธอสวย ยิ่งไปกว่านั้น รัศมีของเธอไม่ได้อ่อนด้อยเลย น่าแปลกมากเธอเป็นถึงผู้ทุกข์ยากเลยทีเดียว
จากอายุที่ยังน้อยเช่นนี้ เธอกลายเป็นผู้ทุกข์ยากได้แล้ว ถ้าเธอไม่ใช่อัจฉริยะแต่กำเนิด เธอก็ต้องมีผู้สนับสนุนที่ทรงพลัง หรือไม่บางทีเธอก็อาจจะเป็นทายาทของสำนักใดสำนักหนึ่ง
ท้ายที่สุดแล้ว มีเพียงทรัพยากรที่อุดมสมบูรณ์เท่านั้นที่สามารถส่งเสริมการบำเพ็ญเพียรได้
ดูอย่างชาวเขาที่ยากจนเหล่านั้น แม้ว่าพวกเขาจะเป็นผู้บำเพ็ญญาณทั้งหมด แต่พวกเขาอาจใช้เวลาทั้งชีวิตในการบำเพ็ญญาณโดยที่ไม่อาจกลายเป็นผู้ทุกข์ยากได้เลย
ในขณะนั้น หน้าผากของหญิงสาวเปียกโชกไปด้วยเหงื่อเย็น และเธอก็หันมองกลับหลังอย่างกังวลใจ
ด้านหลังหญิงสาว มีผู้ฝึกวิชามารสองคนกำลังวิ่งเข้ามาอย่างรวดเร็ว
“สาวน้อย เธอหนีเราไม่พ้นหรอก! ยอมจำนนซะโดยดีเถอะน่า... " ผู้ฝึกวิชามารสองคนนั้นยิ้มกริ่มอย่างคนบ้าตัณหา
หญิงสาวไม่ยอมฟัง เธอวิ่งไปข้างหน้าให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ อย่างไรก็ตาม เมื่อเธอเห็นเฉินผิง เธอก็หยุดและมองเขาด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความระแวดระวัง
เธอไม่รู้ว่าจริงๆ แล้วเฉินผิงคือใคร ไม่รู้ว่าเขาจะเกี่ยวข้องกับผู้ฝึกวิชามารพวกนั้นหรือเปล่า ดังนั้นหญิงสาวจึงยังคงระมัดระวังตัวอย่างมาก
อย่างไรก็ตาม ผู้ฝึกวิชามารทั้งสองที่อยู่ข้างหลังเธอเริ่มเข้ามาใกล้ขึ้นทุกขณะ
จังหวะนั้น เด็กสาวก็หันไปเห็นไป๋เฉียนกับหัวเฟิ่ง เนื่องจากเป็นเพศเดียวกัน เธอจึงคิดว่าเป็นธรรมดาที่พวกเธอจะรู้สึกได้ถึงความสนิทสนม
ทุกคนประหลาดใจ เมื่อได้เห็นว่าที่เด็กสาวผู้นั้นหลีกเฉินผิง แต่วิ่งตรงไปหาไป๋เฉียนและหัวเฟิ่งแทน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...