ผู้ใช้วิชามารทั้งสองไม่ทันได้ตอบโต้อะไร ลำแสงกระบี่ผ่าร่างของพวกเขาออกเป็นสองท่อนทันที
ดวงตาของผู้ใช้วิชามารทั้งสองเบิกกว้าง ใบหน้าของพวกเขาดูตกตะลึง
เมื่อมองลงไปที่ร่างกายของพวกเขาซึ่งถูกฟันขาดจากเอวด้วยการโจมตีอันเชื่องช้า ในที่สุดพวกเขาก็ล้มลง
แม้ความตายจะใกล้เข้ามา พวกเขาก็ยังไม่เข้าใจว่าเฉินผิงที่เป็นผู้ทุกข์ยากระดับหนึ่งสามารถสังหารผู้ทุกข์ยากระดับสามสองคนในดาบเดียวได้อย่างไร
ไม่สมเหตุสมผลเอาเสียเลย
หญิงสาวเบิกตากว้างด้วยความเหลือเชื่อ เมื่อเธอเห็นเฉินผิงตัวคนเดียวสังหารผู้ใช้วิชามารสองคนด้วยการฟันเพียงหนึ่งครั้ง
ไป๋เฉียนเดินไปหาเฉินผิงด้วยรอยยิ้มอ่อนโยนบนใบหน้า “นึกไม่ถึงเลยว่าจะมีพระเอกขี่ม้าขาวโผล่มาช่วยข้า” เธอกล่าว “ที่พูดก่อนหน้านี้เจ้าพูดจริงเหรอ?”
“ผมพูดอะไร?” เฉินผิงผงะ
ไป๋เฉียนเดินเข้ามาใกล้เฉินผิงและขยิบตาใส่เขาขณะที่เธอถามว่า “เจ้าบอกว่าเราทุกคนเป็นผู้หญิงของเจ้า รวมถึงข้าด้วยไหม?”
“ไปกันเถอะ อีกไม่นานก็จะมืดแล้ว...” เฉินผิงไม่อยากตอบไป๋เฉียน
แม้ว่าเขาจะหลับนอนกับไป๋เฉียนหลายครั้ง แต่มันก็เป็นแค่การแลกเปลี่ยนที่ไม่มีความรู้สึกเข้ามาเกี่ยวข้อง
พวกเขาแค่ทำข้อตกลงเพื่อผลประโยชน์ร่วมกัน
หัวเฟิ่งหันไปหาเฉินผิงแล้วถามว่า “นายท่าน เราจะทำยังไงดีกับผู้หญิงคนนี้?”
เฉินผิงเหลือบมองเด็กสาว และเธอเองก็รู้ว่าเฉินผิงคือผู้นำกลุ่ม ดังนั้นเธอจึงรีบวิ่งไปหาเฉินผิงและอ้อนวอน “ฉันขอร้องคุณ ได้โปรดอย่าทิ้งฉันไว้เลย ฉันขอร้องล่ะ...”
เด็กสาวเกาะแขนของเฉินผิง ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความวิงวอน
เมื่อได้ยินดังนั้น เฉินผิงก็รู้สึกขนลุกเกรียว ไป๋เฉียนทรมานฉันมาได้สักพักแล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...