หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3446

สรุปบท ตอนที่ 3446 ไม่ใช่พ่อพระ: หัตถ์เทวะราชันมังกร

สรุปเนื้อหา ตอนที่ 3446 ไม่ใช่พ่อพระ – หัตถ์เทวะราชันมังกร โดย อาร์ม

บท ตอนที่ 3446 ไม่ใช่พ่อพระ ของ หัตถ์เทวะราชันมังกร ในหมวดนิยายนิยาย ประวัติศาสตร์ เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย อาร์ม อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที

ผู้ใช้วิชามารทั้งสองไม่ทันได้ตอบโต้อะไร ลำแสงกระบี่ผ่าร่างของพวกเขาออกเป็นสองท่อนทันที

ดวงตาของผู้ใช้วิชามารทั้งสองเบิกกว้าง ใบหน้าของพวกเขาดูตกตะลึง

เมื่อมองลงไปที่ร่างกายของพวกเขาซึ่งถูกฟันขาดจากเอวด้วยการโจมตีอันเชื่องช้า ในที่สุดพวกเขาก็ล้มลง

แม้ความตายจะใกล้เข้ามา พวกเขาก็ยังไม่เข้าใจว่าเฉินผิงที่เป็นผู้ทุกข์ยากระดับหนึ่งสามารถสังหารผู้ทุกข์ยากระดับสามสองคนในดาบเดียวได้อย่างไร

ไม่สมเหตุสมผลเอาเสียเลย

หญิงสาวเบิกตากว้างด้วยความเหลือเชื่อ เมื่อเธอเห็นเฉินผิงตัวคนเดียวสังหารผู้ใช้วิชามารสองคนด้วยการฟันเพียงหนึ่งครั้ง

ไป๋เฉียนเดินไปหาเฉินผิงด้วยรอยยิ้มอ่อนโยนบนใบหน้า “นึกไม่ถึงเลยว่าจะมีพระเอกขี่ม้าขาวโผล่มาช่วยข้า” เธอกล่าว “ที่พูดก่อนหน้านี้เจ้าพูดจริงเหรอ?”

“ผมพูดอะไร?” เฉินผิงผงะ

ไป๋เฉียนเดินเข้ามาใกล้เฉินผิงและขยิบตาใส่เขาขณะที่เธอถามว่า “เจ้าบอกว่าเราทุกคนเป็นผู้หญิงของเจ้า รวมถึงข้าด้วยไหม?”

“ไปกันเถอะ อีกไม่นานก็จะมืดแล้ว...” เฉินผิงไม่อยากตอบไป๋เฉียน

แม้ว่าเขาจะหลับนอนกับไป๋เฉียนหลายครั้ง แต่มันก็เป็นแค่การแลกเปลี่ยนที่ไม่มีความรู้สึกเข้ามาเกี่ยวข้อง

พวกเขาแค่ทำข้อตกลงเพื่อผลประโยชน์ร่วมกัน

หัวเฟิ่งหันไปหาเฉินผิงแล้วถามว่า “นายท่าน เราจะทำยังไงดีกับผู้หญิงคนนี้?”

เฉินผิงเหลือบมองเด็กสาว และเธอเองก็รู้ว่าเฉินผิงคือผู้นำกลุ่ม ดังนั้นเธอจึงรีบวิ่งไปหาเฉินผิงและอ้อนวอน “ฉันขอร้องคุณ ได้โปรดอย่าทิ้งฉันไว้เลย ฉันขอร้องล่ะ...”

เด็กสาวเกาะแขนของเฉินผิง ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความวิงวอน

เมื่อได้ยินดังนั้น เฉินผิงก็รู้สึกขนลุกเกรียว ไป๋เฉียนทรมานฉันมาได้สักพักแล้ว

เมื่อได้ยินคำพูดของเฉิงเจียฮุ่ย ไป๋เฉียนก็ตอบทันทีว่า “ถูกแล้ว เทือกเขานี้คือวงแหวนอาคม ดูเหมือนว่าพวกเราจะเดาได้ใกล้เคียง!”

“ถ้าพวกคุณช่วยฉันตามหาพ่อ ฉันมั่นใจว่าพ่อจะต้องซาบซึ้งในบุญคุณ ฉันขอร้อง...” น้ำตาเริ่มไหลออกมาจากดวงตาของเฉิงเจียฮุ่ยอีกครั้ง

ไป๋เฉียนไม่กล้าตัดสินใจด้วยตัวเอง และเธอได้แต่มองไปทางเฉินผิง

“เอาล่ะ ถ้างั้นก็ตามเรามา...”

เฉินผิงพยักหน้าตอบตกลง เขาสัญญาว่าจะทำตามที่เธอขอ เมื่อเห็นอย่างนั้น เฉิงเจียฮุ่ยก็รีบเช็ดน้ำตาและยิ้ม

ขณะที่เฉินผิงและพรรคพวกกำลังจะออกเดินทาง จู่ๆ ชายวัยกลางคนผู้หนึ่งก็ปรากฏตัวขึ้น ใบหน้าของเขาดูชั่วร้าย

ชายคนนั้นมองไปที่ศพของผู้ใช้วิชามารทั้งสองบนพื้น เขาส่งสายตาอาฆาตในขณะที่เขาพูดว่า “คิดเหรอว่าฆ่าเพื่อนของฉันแล้วพวกแกจะไปได้ง่ายๆ? ไม่มีทางหรอก...”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร