หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3449

“ผู้บำเพ็ญเพียรทั้งหลาย ผมรู้สึกขอบคุณอย่างยิ่งที่ช่วยชีวิตลูกสาวของผม ไม่ทราบว่าพวกคุณคือใคร?” เฉิงปู้ฉีถามเฉินผิงและกลุ่มของเขา

“คุณเฉิงปู้ฉี จำข้าไม่ได้งั้นหรือ?” ไป๋เฉียนก้าวไปข้างหน้าพร้อมกับยิ้มน้อยๆ

เฉิงปู้ฉีพิจารณาไป๋เฉียนอย่างถี่ถ้วนแล้วจึงถึงบางอ้อ “ราชินีจิ้งจอก คุณนี่เอง ขอบคุณที่ช่วยลูกสาวผม เราไม่ได้นำอะไรติดตัวมาที่สมรภูมิแห่งทวยเทพ แต่เมื่อเราออกไปจากที่นี่ ผมจะตอบแทนคุณอย่างเต็มที่ที่ช่วยเหลือลูกสาวของผม อย่างไรก็ตาม ตอนนี้เรากำลังยุ่งอยู่กับเรื่องบางอย่าง ดังนั้นเรายังตอบแทนคุณไม่ได้!”

เฉิงปู้ฉีกำลังขอให้ไป๋เฉียนและคนอื่นๆ ไปจากที่นี่แบบอ้อมๆ

“คุณเฉิงปู้ฉี ดูท่าเจ้าอยากให้เราไปเหลือเกินนะ มีสมบัติซ่อนอยู่ที่นี่ใช่ไหม?” ไป๋เฉียนถามพร้อมกับยิ้ม

เฉิงปู้ฉีหยุดพูดครู่หนึ่งก่อนจะยิ้ม “พูดตามตรงก็คือ มีสมบัติอยู่ที่นี่จริงๆ ยังไงก็ตาม มันเป็นไปไม่ได้ที่เราจะเข้าไปได้ เพราะมีวงแหวนอาคมคอยปกป้องมัน เห็นเทือกเขานี้ไหม? ทั่วทั้งเทือกเขาคือวงแหวนอาคม และยอดเขาที่สูงที่สุดตรงกลางน่าจะเป็นที่ตั้งของสมบัติ เมื่อครู่นี้ผมพยายามทำลาย วงแหวนอาคม แต่ก็ล้มเหลวแถมได้รับบาดเจ็บ ดังนั้นการจะเอาสมบัตินี้มาจึงไม่ง่ายอย่างที่คิด”

เฉิงปู้ฉีไม่ปกปิดความจริงกับพวกเขา เพราะเขาแน่ใจว่าไป๋เฉียนและพรรคพวกของเธอคงไม่สามารถทะลวงผ่านวงแหวนอาคมนี้ได้เช่นกัน ดังนั้นต่อให้พวกเขารู้ว่ามีสมบัติอยู่ที่นี่ก็ทำอะไรไม่ได้อยู่ดี

“พ่อคะ คุณเฉินคนนี้เป็นปรมาจารย์ด้านเครื่องรางที่มีทักษะสูงและยังเชี่ยวชาญเรื่องวงแหวนอาคมอีกด้วย เขาถึงกับสามารถทำลายเครื่องรางวิญญาณหมื่นศพที่ผู้ใช้วิชามารอัญเชิญออกมาได้อย่างง่ายดาย” เฉิงเจียฮุ่ยบอกกับเฉิงปู้ฉี

“อะไรนะ? เขาทำลายวิญญาณหมื่นศพงั้นเหรอ?” เฉิงปู้ฉีขมวดคิ้วด้วยความเหลือเชื่อพลางเหลือบมองเฉินผิงอย่างฉงน

“คุณหนูเฉิงเจียฮุ่ย หยุดล้อเล่นได้แล้ว คุณน่าจะรู้ว่าทั่วทั้งแดนใต้นั้นไม่มีใครเชี่ยวชาญด้านเครื่องรางหรือวงแหวนอาคมมากกว่าพ่อของคุณ วิญญาณหมื่นศพเป็นเครื่องรางที่น่าเกรงขามของเหล่ามาร แม้แต่คุณเฉิงปู้ฉีก็ไม่สามารถทำลายมันได้ง่ายๆ แล้วเด็กหนุ่มอย่างเขาจะทำแบบนั้นได้ยังไง?” ฝูเล่ยกล่าว

เฉิงปู้ฉีขมวดคิ้วด้วยความรำคาญ แต่ทำได้เพียงข่มอารมณ์ในเมื่อพวกเขาเป็นคนที่ช่วยชีวิตเฉิงเจียฮุ่ย

“ในเมื่อพวกคุณต้องการพักที่นี่ก็ตามใจ แต่ผมขอบอกว่าวงแหวนอาคมขนาดใหญ่แห่งนี้ไม่ใช่เล่นๆ คุณอาจจะตายหรือบาดเจ็บสาหัสถ้าคุณเดินเข้าไปในนั้นโดยไม่ได้ตั้งใจ” เฉิงปู้ฉีเตือน

“ขอบคุณที่เตือน คุณเฉิงปู้ฉี เอาเป็นว่าเราจะอยู่แต่บริเวณนี้” เฉินผิงตอบ ก่อนจะพาไป๋เฉียนและหัวเฟิ่งไปที่อีกด้าน ซึ่งอยู่ห่างจากสมาชิกตระกูลเฉิงไม่กี่กิโลเมตร

“พ่อคะ นี่พ่อ-” เฉิงเจียฮุ่ยมองพ่อของเธออย่างไม่พอใจ ไม่สบอารมณ์ที่เขาทำแบบนั้นกับเฉินผิงและพรรคพวก

“พอได้แล้ว ไม่ต้องพูด ทุกวันนี้ในอาณาจักรนิรันดร์มีคนมากหน้าหลายตา ลูกดูไม่ออกหรอกว่าใครดีใครชั่ว!” หลังจากตำหนิเฉิงเจียฮุ่ย เฉิงปู้ฉีก็หันไปหาฝูเล่ยแล้วพูด “ผู้อาวุโสใหญ่ฝูเล่ย โปรดลองตรวจสอบอีกครั้ง เราต้องหาแกนกลางของวงแหวนอาคมและทำลายมัน”