ฝูเล่ยพยักหน้าอย่างหนักแน่นและก้าวไปข้างหน้าอย่างระมัดระวัง ระลอกคลื่นของอักขระอาคมเริ่มแผ่ออกต่อหน้าฝูงชน
ฝูเล่ยหายใจเข้าลึกๆ และก้าวเข้าไปในอักขระอาคม
ทุกคนคาดหวังด้วยความกระวนกระวายใจ ขณะเฝ้าดูร่างของฝูเล่ยที่ค่อยๆ พร่ามัว ลมหายใจของพวกเขาแผ่วเบา
ไม่แปลกที่พวกเขาจะวิตกกังวล เพราะก่อนหน้านี้เฉิงปู้ฉีก็ทำแบบเดียวกันและแทบจะหนีไม่รอด และถึงกับได้รับบาดเจ็บในท้ายที่สุด
แต่ครั้งนี้แตกต่างออกไป เพราะเรียนรู้จากประสบการณ์ของเฉิงปู้ฉีมาแล้ว ฝูเล่ยจึงก้าวเข้าสู่อักขระอาคมอย่างสงบนิ่งและใจเย็น เขาแทบไม่หวั่นไหวเลย
เขาทำไปทีละขั้น การกระทำของเขาดูเหมือนไม่มีแบบแผน แต่จริงๆ แล้ว เขาจะคิดให้รอบคอบก่อนลงมือทุกๆ ครั้ง
ในที่สุดดวงตาของเฉิงปู้ฉีก็ลุกวาวด้วยความตื่นเต้น เมื่อเห็นว่าฝูเล่ยฝ่าเข้าไปในวงแหวนอาคมได้แล้ว
“ดูเหมือนว่าการคำนวณของฉันจะถูกต้อง หากทุกอย่างเป็นไปด้วยดี ฉันเชื่อว่าผู้อาวุโสใหญ่ฝูเล่ยจะค้นพบแกนกลางของวงแหวนอาคมในไม่ช้า” เฉิงปู้ฉีอุทานอย่างยินดี
“นายท่าน ดูที่วงแหวนอาคมนั้นสิ อักขระอาคมทอดยาวเป็นระยะทางหลายร้อยกิโลเมตร มันกว้างใหญ่มาก เป็นไปได้หรือที่คนๆ เดียวจะทำลายอาคมขนาดใหญ่เช่นนี้ได้?” หัวเฟิ่งถามด้วยความสงสัย
“ถ้าหาแกนกลางของวงแหวนอาคมเจอก็ทำลายได้ไม่ยาก ยังไงก็ตาม คนพวกนี้ทำพลาดเข้าแล้ว พวกเขาจะทำไม่สำเร็จ” เฉินผิงพูดอย่างไม่แยแส
เมื่อได้ยินคำพูดของเฉินผิง คนตระกูลเฉิงทุกคนก็หันมามองเขา ใบหน้าของเฉิงปู้ฉีบึ้งตึงในขณะที่เขาพูดว่า “เจ้าหนุ่ม คุณรู้ไหมว่าแค่ก้าวเข้าไปในอาคมที่ใหญ่โตขนาดนี้แค่ไม่กี่ก้าว พวกเราก็สามารถบอกได้ว่าแก่นกลางอยู่ตรงนี้ไม่ผิดแน่ แล้วยังกล้าพูดว่าเราทำพลาดอีกหรือ?”
“ก็พวกคุณทำพลาดจริงๆ คนที่อยู่ข้างในจะต้องได้รับบาดเจ็บอย่างแน่นอนภายในยี่สิบวินาที ถ้าคุณไม่พาเขากลับออกมาเดี๋ยวนี้” เฉินผิงประกาศด้วยความมั่นใจเต็มเปี่ยม!
“จริงหรือ?” เฉิงเจียฮุ่ยอุทานด้วยความประหลาดใจ
เฉินผิงพยักหน้า แต่เขาก็ไม่ได้พูดอะไรอีก
เฉิงเจียฮุ่ยรีบพูดทันทีเมื่อได้ยินอย่างนั้น “ พ่อคะ ขอให้ผู้อาวุโสใหญ่ฝูเล่ยออกมาเถอะ คุณเฉินอาจจะพูดถูก หนูเห็นความสามารถของเขาแล้วด้วยตาตัวเอง หนูพูดจริงนะ!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...