“เฉิงเจียฮุ่ย หยุดพูดเหลวไหลได้แล้ว แค่นี้พ่อก็ลำบากใจพอแล้ว” เฉิงเจียหยูรีบหันไปมองน้องสาวของเขา ทำท่าทางให้เธอเงียบปาก
“ลูกพูดถูกแล้ว ถ้าพ่อฟังเขาก่อนหน้านี้ ผู้อาวุโสใหญ่ฝูเล่ยคงไม่ได้รับบาดเจ็บ” เฉิงปู้ฉีลุกขึ้นยืนก่อนจะหันไปมองเฉินผิง
เขาระแวงเฉินผิงและพรรคพวกมาโดยตลอด ด้วยความกลัวว่าพวกเขาจะชิงสมบัติไป
อย่างไรก็ตาม แม้ว่าตระกูลเฉิงจะเป็นพวกแรกที่ค้นพบสมบัตินี้ แต่พวกเขาก็ไม่มีความสามารถที่จะเอามันมาได้
“คุณเฉิงปู้ฉี คุณเฉินมีความสามารถในการมองเห็นวงแหวนอาคมจากภายนอก และนั่นพิสูจน์แล้วว่าฝีมือของเขาเป็นของจริง” ฝูเล่ยกล่าว
ศาสตร์แห่งการสร้างวงแหวนอาคมนั้นเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลาและไม่อาจหยั่งถึง แทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่จะคาดเดาถึงสิ่งที่อาจเกิดขึ้นต่อไป เว้นแต่จะเป็นผู้ที่วางวงแหวนอาคมเอาไว้หรือก้าวเข้าไปในนั้นด้วยตัวเอง
อย่างไรก็ตาม เฉินผิงสามารถคาดการณ์ได้ว่าฝูเล่ยจะได้รับบาดเจ็บจากการสังเกตวงแหวนอาคมจากภายนอก ซึ่งเป็นหลักฐานว่าเฉินผิงมีความเข้าใจในวงแหวนอาคมเหนือกว่าพวกเขา
เฉิงปู้ฉีพยักหน้า ในเมื่อเป็นแบบนี้ เขาก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องยอมรับว่าเฉินผิงมีฝีมือจริงๆ
“สหาย ถ้าอย่างนั้นคุณอยากจะร่วมมือกับเราทำลายวงแหวนอาคมหรือเปล่า เรายินดีที่จะแบ่งสมบัติที่เราพบให้คุณ” เฉิงปู้ฉีถาม เขายอมถ่อมตัวและละทิ้งศักดิ์ศรีของเขา
“ทำไมผมต้องร่วมมือกับพวกคุณด้วย ในเมื่อผมสามารถทำลายมันได้ด้วยตัวเอง? ทำไมผมถึงต้องให้พวกคุณมีเอี่ยวกับเรื่องนี้? พวกคุณอยากได้ส่วนแบ่งสมบัติจากผมสิท่า?” เฉินผิงถามด้วยรอยยิ้มจางๆ
คำพูดของเขาทำเอาเฉิงปู้ฉีพูดไม่ออก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...