หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3452

แม้ว่าระดับการบำเพ็ญเพียรโดยรวมของนักกลั่นยาในตอนนี้จะถือว่าต่ำ แต่สถานะทางสังคมของพวกเขายังอยู่ในระดับสูง และพวกเขาได้รับความเคารพจากผู้คนอย่างมาก

ส่วนผู้บำเพ็ญเพียรเครื่องรางและวงแหวนอาคม พวกเขาจำเป็นสำหรับทักษะในการสร้างเครื่องราง แม้แต่ของธรรมดาๆ อย่างอุปกรณ์สื่อสารแบบง่ายที่สุดก็ยังต้องใช้ทักษะของปรมาจารย์ด้านเครื่องรางในการสร้าง

อย่างไรก็ตาม ทั้งศาสตร์การกลั่นยาและเครื่องรางต่างก็เสื่อมถอย ถึงขนาดที่ในปัจจุบันปรมาจารย์ด้านเครื่องรางในอาณาจักรนิรันดร์ไม่สามารถสร้างเครื่องรางระดับสูงได้อีกต่อไป

สิ่งที่พวกเขามองว่าเป็นเครื่องรางระดับสูงนั้น แท้จริงแล้วเป็นแค่ของง่อยๆ สำหรับเฉินผิง

“สหาย ต่อให้คุณสามารถฝ่าวงแหวนอาคมเข้าไปได้ด้วยตัวเอง แต่ฉันเกรงว่ามันอาจไม่ง่ายที่จะเอาสมบัติภายในออกมาได้ มีสัตว์อสูรคอยปกป้องสมบัตินั้นอยู่ไม่ผิดแน่ หากคุณร่วมมือกับเรา เราก็สามารถช่วยคุณได้เช่นกัน” เฉิงปู้ฉีพูดด้วยน้ำเสียงวิงวอน

เมื่อถึงจุดนั้น เฉิงปู้ฉีเลือกที่จะเชื่อใจเฉินผิง ไม่ว่าสิ่งที่เฉินผิงพูดจะเป็นจริงหรือไม่ก็ตาม เขาไม่มีทางเลือกอื่นอยู่แล้ว

“คุณเฉิน คิดเสียว่าเป็นการช่วยเหลือตระกูลเฉิง ถ้าคุณมีเงื่อนไขอะไรก็บอกมาได้เลย” เฉิงเจียฮุ่ยก็พูดขึ้นเช่นกัน

“ใช่ คุณระบุเงื่อนไขมาได้เลย” เฉิงปู้ฉีเห็นด้วยในทันใด

“ผมไม่มีปัญหากับเรื่องนั้น แต่คุณต้องพิสูจน์ว่าคุณสามารถทำลายวงแหวนอาคมได้จริง ไม่อย่างนั้น คุณมีสิทธิอะไรล่ะที่จะมาเรียกร้องเงื่อนไข?” เฉิงเจียหยูยังไม่ยอมเชื่อว่าเฉินผิงสามารถปลดวงแหวนอาคมได้

“หุบปากไปเลย ไอ้ลูกเวร!” เฉิงปู้ฉีส่งสายตาดุๆ ใส่ลูกชายของเขา

เฉิงเจียหยูเงียบไป แต่สายตาของเขาแสดงความท้าทายและไม่พอใจอย่างเห็นได้ชัด เฉินผิงไม่เคยแสดงฝีมือให้เห็นเลย มีแต่ให้คำแนะนำเล็กน้อย

“คุณเฉิน อย่าถือสาเลยค่ะ พี่ชายของฉันอาจจะดูเย่อหยิ่ง แต่จริงๆ แล้วเขาเป็นคนดี” เฉิงเจียฮุ่ยรีบขอโทษ

“ไม่เป็นไร ในเมื่อคุณต้องการให้ผมพิสูจน์ฝีมือ เช่นนั้นผมจะแสดงให้คุณเห็น!”

หลังจากที่เฉินผิงพูดจบ เขาก็ตรงไปยังวงแหวนอาคม

ทุกคนมองดูขณะที่เฉินผิงก้าวเข้าไปในวงแหวนอาคม อักขระอาคมกระเพื่อมราวกับว่าเฉินผิงจมลงไปในน้ำ

ชายวัยกลางคนมีรอยสักรูปตาบนหน้าผาก ซึ่งดูคล้ายกับเนตรส่องนภาของฉีเป่ยเจี๋ยอย่างเห็นได้ชัด

“ไม่น่าเป็นไปได้ เจียงฮู่เหรินมีเครื่องรางวิญญาณหมื่นศพในครอบครอง ซึ่งเป็นสิ่งที่ผู้บำเพ็ญเพียรทั่วไปไม่สามารถรับมือ ฉันว่าเราควรจะทำลายวงแหวนอาคมเสียก่อน ในภูเขาแห่งนี้จะต้องมีสมบัติอยู่มากมายแน่ ... “

ชายวัยกลางคนจ้องมองขึ้นไปบนยอดเขา ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความโลภ

“อาคมนี้มันใหญ่โตเกินไป ฉันเกรงว่าพวกเราที่มีกันแค่นี้จะฝ่าเข้าไปไม่ไหว” ชายสูงอายุกล่าวด้วยความลำบากใจ

“คุณสั่วหลัวเหมิน คุณใจเสาะแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน? ไม่มีอาคมใดๆ ในโลกนี้ที่พวกเราสำนักส่องนภาไม่สามารถทำลายได้! อย่าลืมว่าเรายังมีเนตรส่องนภาซึ่งสามารถมองทะลุทุกสิ่ง” ชายวัยกลางคนพูดด้วยสีหน้าเย็นชาและมุ่งมั่น

“แกไม่คู่ควรที่จะครอบครองเนตรส่องนภา!”

ชายวัยกลางคนพูดยังไม่ทันขาดคำ ร่างหนึ่งก็ฉีกผ่านอากาศธาตุอย่างน่าตกใจ และปรากฏขึ้นตรงหน้าเขา