หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3453

“แกเป็นใคร?”

เมื่อเห็นการปรากฏตัวอย่างกะทันหันของคนแปลกหน้า ศิษย์สำนักส่องนภาก็ชะงักในทันใด

“ฉีเป่ยเจี๋ย...” ผู้มาเยือนพูดช้าๆ

“ฉีเป่ยเจี๋ย?” ชายวัยกลางคนขมวดคิ้วเล็กน้อย จากนั้นเขาก็เหลือบมองฉีเป่ยเจี๋ยแล้วพูดว่า “ฉันไม่เคยได้ยินชื่อนี้มาก่อน ในเมื่อแกเองก็เป็นผู้ใช้วิชามารเหมือนกันก็จงไปเสียเดี๋ยวนี้ มิฉะนั้นก็อย่าหาว่าฉันใจร้าย”

“คิดว่าแกจะทำอะไรฉันได้งั้นเหรอ?”

ฉีเป่ยเจี๋ยยิ้มเยาะในขณะที่รัศมีของผู้ทุกข์ยากระดับแปดระเบิดออกมาจากร่างกายของเขา

ศิษย์สำนักส่องนภารู้สึกเหมือนถูกกดดันจากรัศมีอันรุนแรงในทันที และพยายามหายใจอย่างกระเสือกกะสน บางคนถึงกับทรุดตัวลงกับพื้น

เมื่อสัมผัสได้ถึงรัศมีของฉีเป่ยเจี๋ย ชายวัยกลางคนก็เบิกตากว้างด้วยความหวาดผวา

“ฉันขอโทษ ฉันขอโทษ ฉันไม่รู้ว่าคุณจะทรงพลังขนาดนี้…” ชายวัยกลางคนรีบขอโทษฉีเป่ยเจี๋ย

ฉีเป่ยเจี๋ยผ่อนรัศมีของเขาลง ดูเหมือนว่าเขาไม่ได้คิดจะปลิดชีพคนเหล่านั้น

“แกเป็นใคร?” ฉีเป่ยเจี๋ยถาม

“เรามาจากสำนักส่องนภา ผมคือโจวฉี เป็นประมุขสำนัก” โจวฉีตอบอย่างระมัดระวัง

ฉีเป่ยเจี๋ยมองไปที่โจวฉีพลางแค่นหัวเราะเย็นชาแล้วพูดว่า “สำนักส่องนภา? แกใช้เนตรส่องนภาได้งั้นหรือ?”

ใบหน้าของโจวฉีเผยความละอายใจ จากนั้นเขาก็ส่ายหัว “เปล่า ผมแค่เคยได้ยินเรื่องเนตรส่องนภาและคลั่งไคล้มันเท่านั้น เป็นเหตุผลที่ผมสักรูปดวงตาบนหน้าผาก”

เมื่อได้ยินคำพูดของโจวฉี ศิษย์คนอื่นๆ ของสำนักส่องนภาก็ตกตะลึง

ดูเหมือนว่าพวกเขาทุกคนจะโดนโจวฉีหลอก จนทำให้พวกเขาเข้าร่วมกับสำนักส่องนภา

เมื่อเห็นท่าทางของโจวฉี ฉีเป่ยเจี๋ยก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะอย่างเย็นชา จากนั้นเขาก็ใช้มือลูบหน้าผากเบาๆ แล้วดวงตาก็ปรากฏขึ้นในทันที

เมื่อตาที่สามของเขากระพริบ บริเวณโดยรอบก็เปลี่ยนเป็นสีแดงเข้มทันที กลิ่นโลหิตเยือกเย็นเริ่มกระจายไปในอากาศ

เมื่อเห็นสิ่งที่ฉีเป่ยเจี๋ยทำ โจวฉีก็คุกเข่าลงทันที