เฉินผิงเลิกคอเสื้อของสมาชิกตระกูลเฉิงคนนั้นขึ้น เผยให้เห็นจุดสีดำเล็กๆ บนท้ายทอยของอีกฝ่าย ถ้าไม่ตั้งใจมองก็แทบจะมองไม่เห็น
ฝ่ามือของเฉินผิงดึงเบาๆ เข็มพิษบางเฉียบราวกับขนวัวก็หลุดออกมาจากจุดสีดำ
“พวกเขาโดนพิษจากเข็มเล่มนี้ซึ่งทำให้เห็นภาพหลอน มันไม่ได้เกิดจากวงแหวนลวงตา ทีนี้ก็ดึงเข็มพิษออกจากร่างกายของพวกเขาได้แล้ว” เฉินผิงพูดกับเฉิงปู้ฉี
เฉิงปู้ฉีมองดูเข็มพิษที่บางราวกับเส้นผมในมือของเฉินผิง ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความประหลาดใจ
เข็มพิษขนาดเล็กมาก แต่เฉินผิงก็ยังหาเจอ
เฉิงปู้ฉีและฝูเล่ยดึงเข็มพิษทั้งหมดออกจากร่างของสมาชิกตระกูลเฉิงอย่างรวดเร็ว
ในขณะนั้น ทุกคนต่างยกย่องเชิดชูเฉินผิง
“ตามหลังผมมาติดๆ อย่าเดินมั่วซั่ว” เขาเตือน “พืชและสัตว์ที่นี่กลายพันธุ์เนื่องจากพลังสวรรค์ ทำให้ยากที่จะรับมือ” เฉินผิงเตือนทุกคน
“ทุกคนทำตามคำแนะนำของคุณเฉิน ห้ามไม่ให้ใครเดินเรื่อยเปื่อยตามอำเภอใจ” เฉิงปู้ฉีตะโกนสั่งคนของตระกูลเฉิง
ภายใต้การนำทางของเฉินผิง ทุกคนก็มาถึงตีนเขา
ยอดเขาสามารถมองเห็นได้จากระยะไกล แต่เมื่อเข้าใกล้ ยอดเขากลับหายไปจากสายตาอย่างน่าตกใจ
“คุณเฉิน จะต้องมีวงแหวนอาคมอยู่ที่นี่แน่ อาจจะเป็นภาพลวงตาหรือเปล่า? ภูเขาสูงขนาดนี้...จู่ๆ มันหายไปได้ยังไง?” เฉิงปู้ฉีถามด้วยความสับสนมึนงง
“คุณเฉิงปู้ฉี คงไม่ใช่แค่ภาพลวงตา ฉันสงสัยว่ามันอาจเป็นวงแหวนอาคมหรืออะไรทำนองนั้น...” ฝูเล่ยตอบกลับ
ทั้งสองหันมองไปทางเฉินผิง ท้ายที่สุดแล้ว พวกเขาไม่กล้าฟันธงว่าตัวเองเดาถูก ได้แต่รอให้เฉินผิงพูดเท่านั้น
ตลอดการเดินทาง หากไม่ใช่เพราะเฉินผิง ต่อให้พวกเขาทะลวงวงแหวนอาคมขนาดใหญ่เข้ามาได้ พวกเขาก็คงเสียหายหนักอยู่ดี
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...