หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3457

“ตกลงตามนั้น ผมกับผู้อาวุโสใหญ่ฝูเล่ยจะพาคนตระกูลเราเข้าไป” เฉิงปู้ฉีพยักหน้า จากนั้นหันไปหาเฉิงเจียฮุ่ยและเฉิงเจียหยู แล้วสั่งว่า “ลูกสองคนอยู่เฉยๆ และอย่าไปไหน รอให้เราออกมาเสียก่อน”

เฉิงปู้ฉีไม่อนุญาตให้เฉิงเจียฮุ่ยและเฉิงเจียหยูไปด้วย เนื่องจากกลัวว่าอาจมีอันตรายภายในสิ่งก่อสร้าง

“นายท่าน เราจะไปกับคุณ…” หัวเฟิ่งพูดขึ้น

เธอต้องการพาไป๋เฉียนตามเฉินผิงเข้าไปในอาคาร เผื่อมีอันตรายใดๆ พวกเธอจะได้คอยช่วยเหลือ

“ไม่จำเป็น พวกคุณรออยู่ข้างนอก ถึงมีอันตรายจริง ๆ พวกเราก็ช่วยกันรับมือได้” เฉินผิงพูดกับหัวเฟิ่ง

เมื่อเห็นว่าเฉินผิงไม่ยอมให้เธอตามเขาไป หัวเฟิ่งก็ได้แต่พยักหน้าเห็นด้วย

เฉินผิงเลือกอาคารและเดินเข้าไปทันที ขณะที่เฉิงปู้ฉีและหลัวรุ่นหมิงพาคนอื่นๆ เข้าไปค้นหาในอาคารหลังอื่น

หัวใจของทุกคนเต็มไปด้วยความกังวลระคนตื่นเต้น พวกเขากลัวจะเจอกับดักหรือวงแหวนอาคม แต่ความกระหายในสมบัติผลักดันพวกเขาให้ไปต่อ

หลังจากที่เฉินผิงเข้าไปในอาคาร คลื่นพลังสวรรค์ก็ผันผวน ส่งผลให้อากาศสั่นสะเทือน

หลังจากนั้นในทันใด ดวงตาของเฉินผิงก็สว่างวาบ เบื้องหน้าเขาคือหญ้าเซียนและดอกไม้นานาชนิดที่บานสะพรั่ง ทุกต้นเขียวชอุ่มอย่างไม่น่าเชื่อ

“มีวงแหวนอาคมอยู่ในอาคารนี้จริงๆ ฉันไม่เข้าใจเลยว่าเซียนเหล่านี้กำลังคิดอะไรอยู่ จะเล่นใหญ่ไปถึงไหน” เฉินผิงหมดคำจะพูด โดยไม่เข้าใจว่าทำไมพวกอมตะจึงสร้างอาคมขนาดใหญ่เช่นนี้ และแถมยังเป็นอาคมซ้อนอาคมด้วย ทั้งหมดนี้มีไว้เพื่ออะไร?

ขณะที่เฉินผิงกำลังสับสน ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกถึงการเคลื่อนไหวแปลกๆ หลังจากนั้น ไข่อสูรวิญญาณก็โผล่ออกมาเองอย่างน่าประหลาดใจ

ไข่อสูรวิญญาณเป็นของชิ้นเดียวที่เฉินผิงไม่ต้องเรียกใช้ มันสามารถโผล่ออกมาจากแหวนเก็บของได้เอง

ไข่อสูรวิญญาณกระพริบเป็นจังหวะ เปล่งแสงจางๆ ขณะที่มันดูดซับพลังสวรรค์อย่างต่อเนื่อง

เจ่อเยี่ยนสื่อสารทางจิตกับเฉินผิง “คุณเฉิน ทำไมถึงไม่บำเพ็ญเพียรอีกครั้งท่ามกลางพลังสวรรค์ที่หนาแน่นแบบนี้ล่ะ? ไม่อย่างนั้นพลังทั้งหมดนี้คงสูญเปล่า…”

“ก็จริง ที่นี่มันยิ่งกว่าเหมืองผลึกสวรรค์อีก…” เฉินผิงจ้องมองไปที่ทุ่งหญ้าเซียนไร้ขอบเขตด้วยสายตาลึกซึ้ง

เมื่อรู้สึกถึงพลังสวรรค์อันมหาศาล เฉินผิงก็อดไม่ได้ที่จะนั่งขัดสมาธิพร้อมดูดกลืนพลังอย่างกระหาย

ขณะที่หัวเฟิ่งและพวกของเธอเริ่มวิตกกังวล คนกลุ่มหนึ่งก็เข้ามาหาพวกเขาอย่างรวดเร็ว

คนเหล่านี้คือคนจากสำนักส่องนภา ซึ่งนำโดยฉีเป่ยเจี๋ย

ตลอดการเดินทาง สำนักส่องนภาสูญเสียผู้บำเพ็ญเพียรไปหลายคน

ท้ายที่สุดแล้ว พืชและสัตว์ของที่นั่นได้รับการเสริมพลังด้วยพลังสวรรค์ ทำให้พวกมันร้ายกาจไม่เบา

ถ้าไม่มีฉีเป่ยเจี๋ยมากับพวกเขา สำนักส่องนภาคงสูญเสียหนักกว่านี้

“นายท่าน ผมไม่นึกว่าที่นี่จะอันตรายขนาดนี้ ถ้าไม่ได้ท่าน เกรงว่าพวกเราหลายคนคงจะตายไปแล้ว” โจวฉีพูดด้วยความหวาดกลัว

“ยิ่งเสี่ยงกำไรยิ่งสูง ยิ่งอันตรายมากเท่าไร มันก็ยิ่งบ่งบอกว่าสมบัติที่นี่ต้องมีค่ามหาศาลอย่างแน่นอน...” ฉีเป่ยเจี๋ยยิ้มน้อยๆ

ตัวเขาในตอนนี้ปรารถนาสมบัติในเทือกเขาเป็นอย่างยิ่ง