หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3459

โจวฉีผงะไปชั่วขณะ แต่เขาก็เดินตามฉีเป่ยเจี๋ยและจากไป

หลังจากที่ฉีเป่ยเจี๋ยและคนอื่นๆ ไปแล้ว หัวเฟิ่งและไป๋เฉียนจึงถอนหายใจโล่งอก

ในขณะนั้น สองพี่น้องเฉิงเจียฮุ่ยและเฉิงเจียหยูถึงกับเหงื่อโชก

พวกเขาเคยได้ยินชื่อเสียงแย่ๆ ของสำนักส่องนภามาแล้ว ซึ่งเป็นที่รู้จักในเรื่องความชั่วร้ายของพวกเขา เมื่อครู่นี้ทั้งสองคนกลัวว่าสำนักส่องนภาจะโจมตีอย่างกะทันหัน

แต่เมื่ออีกฝ่ายไม่พูดอะไร จู่ๆ ก็จากไป สองพี่น้องจึงรู้สึกราวกับว่าพวกเขารอดพ้นหายนะมาได้

เฉิงเจียฮุ่ยและเฉิงเจียหยูเหลือบมองที่หัวเฟิ่งกับไป๋เฉียน พวกเขาเดาว่าที่สองคนนั้นไม่ได้พูดอะไรเลยก่อนจะเดินจากไปนั้น เป็นเพราะพวกเขาหวาดกลัวอย่างแน่นอน

ท้ายที่สุดแล้ว ไป๋เฉียนเป็นถึงผู้ทุกข์ยากระดับเจ็ด จัดการกับเธอไม่ใช่เรื่องง่าย

“หัวเฟิ่ง ทำไมพวกเขาถึงไปล่ะ?” ไป๋เฉียนถามด้วยความสับสน

“ฉันจะไปรู้ได้ยังไง?” หัวเฟิ่งในตอนนั้นก็สับสนเช่นกัน

เธอนึกว่าเมื่อฉีเป่ยเจี๋ยเห็นเธอเขาคงต้องโมโหแน่ๆ และอาจถึงขั้นลงไม้ลงมือกับเธอ

เพราะเมื่อไม่นานมานี้ เธอจะเพิ่งสั่งให้ประมุขวานรและพรรคพวกเล่นงานฉีเป่ยเจี๋ยเสียอ่วม

เมื่อคิดได้ดังนั้น ดวงตาของหัวเฟิ่งก็ลุกวาว รอยยิ้มปรากฎบนริมฝีปากของเธอ ในที่สุดเธอก็เข้าใจว่าทำไมฉีเป่ยเจี๋ยและคนอื่นๆ ถึงจากไปโดยไม่พูดอะไรแม้แต่คำเดียว

เธอคิดว่าฉีเป่ยเจี๋ยคงเข้าใจว่าประมุขวานร ประมุขราชสีและคนอื่นๆ ยังอยู่กับเธอ เป็นสาเหตุที่เขาไม่กล้าลงมือและรีบจากไป

อย่างไรก็ตาม เพียงเพราะฉีเป่ยเจี๋ยและคนอื่นๆ ไปแล้ว ก็ไม่ได้หมายความว่าอันตรายจะหมดแค่นี้

เฉินผิงและพวกของเขายังไม่ปรากฏตัว หากพวกเขาโผล่ออกมาและพบกับฉีเป่ยเจี๋ย ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเธอจะลงมือโดยไม่ลังเล

ท้ายที่สุดแล้ว คนที่ฉีเป่ยเจี๋ยไล่ตามอย่างไม่ลดละคือเฉินผิง

“บ้าชะมัด! ถึงจะดูดกลืนพลังสวรรค์ไปมากแล้วแต่ก็ยังไม่ฟักออกมา นี่มันบ้าอะไรกัน?” เฉินผิงหมดคำจะพูด เขากำลังจะใช้ปราณสัมผัสตรวจสอบ แต่เมื่อเขานึกถึงแสงหลากสีที่เปล่งออกมาจากไข่อสูรวิญญาณ เฉินผิงก็ล้มเลิกความคิดนั้นทันที หากมีคนค้นพบที่แห่งนี้อีก คงจะมีปัญหามากมายตามมาแน่!

“บัดซบ! ใครจะไปรู้ว่าอาคารเก่าๆ หน้าตาธรรมดาจะมีวงแหวนอาคมซ่อนอยู่ด้วย เราบาดเจ็บกันหลายคน ยังไงก็เถอะ ถือว่าโชคดีที่หลังจากทำลายวงแหวนอาคมแล้ว ฉันได้คาถาเครื่องรางมาเล่มหนึ่ง…” ฝูเล่ยนำหนังสือโบราณเล่มหนึ่งออกมา หน้ากระดาษเป็นสีเหลืองตามกาลเวลา มีคำแนะนำโดยละเอียดเกี่ยวกับวิธีใช้คาถาเครื่องราง

“ขอผมดูหน่อย…” ใบหน้าของเฉิงปู้ฉีเต็มไปด้วยความประหลาดใจ ในขณะที่เขารับเอามาและเริ่มตรวจสอบอย่างระมัดระวัง

หลังจากนั้นไม่นาน เฉิงปู้ฉีก็รู้สึกประทับใจมากจนเขาคุกเข่าลงกับพื้น พร้อมก้มศีรษะเพื่อแสดงความเคารพหนังสือโบราณนั้น “ฮ่าๆ! นี่คือคาถาเครื่องรางของสำนักผนึกสวรรค์ ส่วนเราคือผู้สืบทอด ตระกูลเฉิงของเราคือผู้สืบทอดตัวจริงของสำนักผนึกสวรรค์...”

เฉิงปู้ฉีโค้งคำนับซ้ำแล้วซ้ำเล่า

เมื่อได้ยินเช่นนั้น สมาชิกคนอื่นๆ ของตระกูลเฉิงก็คุกเข่าลงทีละคน

แม้แต่ฝูเล่ยที่ได้รับคาถาเครื่องรางยังแสดงสีหน้าตกตะลึง

เมื่อได้ยินชื่อสำนักผนึกสวรรค์ เฉินผิงก็ผงะไป เขาหันไปหาเฉิงปู้ฉีแล้วถามว่า “คุณเฉิงปู้ฉี ผมขอดูหน่อยได้ไหม ถ้าคุณไม่ว่าอะไร”

“ได้เลย!” เฉิงปู้ฉีพยักหน้าและยื่นหนังสือโบราณให้เฉินผิงอย่างระมัดระวัง