หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3460

เฉินผิงหยิบหนังสือโบราณเล่มนั้นมาดู เขาพบว่ามันมีคาถาเครื่องรางอยู่จริง โดยเฉพาะคาถาของสำนักผนึกสวรรค์ นี่เป็นเพราะว่าเฉินผิงได้รับคำสอนที่แท้จริงของสำนักผนึกสวรรค์ ย้อนกลับไปในตอนนั้น ภายในซากปรักหักพังโบราณเฉินผิงมีโอกาสได้เห็นความรุ่งโรจน์ของสำนักผนึกสวรรค์ด้วย

เฉินผิงไม่เข้าใจเลย บันทึกคาถาเครื่องรางของสำนักผนึกสวรรค์มาอยู่ที่อาณาจักรนิรันดร์ได้ยังไง? แล้วที่เฉิงปู้ฉีอ้างว่าตัวเองเป็นผู้สืบทอดที่แท้จริงของสำนักผนึกสวรรค์ล่ะ? ทั้งหมดนี้มันเรื่องอะไรกัน?

เฉินผิงคืนหนังสือโบราณให้เฉิงปู้ฉีและถามว่า “คุณเฉิงปู้ฉี คุณรู้จักสำนักผนึกสวรรค์ไหม?”

“รู้จักสิ สำนักผนึกสวรรค์เป็นสำนักใหญ่สำหรับผู้เชี่ยวชาญด้านคาถาเครื่องรางเมื่อหลายพันปีก่อน อย่างไรก็ตาม หลังศึกแห่งทวยเทพสำนักก็ถูกทำลาย แต่แล้วคาถาเครื่องรางบางส่วนจากสำนักผนึกสวรรค์ก็ได้รับการสืบทอดต่อกันมา ว่ากันว่าเครื่องรางที่ตระกูลเฉิงใช้มาจากสำนักผนึกสวรรค์ จึงถือได้ว่าตระกูลของเราเป็นทายาทสำนักผนึกสวรรค์ แม้จะไม่มีหลักฐานยืนยันก็ตาม ตอนนี้เรามีหนังสือโบราณของสำนักผนึกสวรรค์เล่มนี้แล้ว ตระกูลของเราจึงกลายเป็นผู้สืบทอดของสำนักผนึกสวรรค์อย่างแท้จริง” ใบหน้าของเฉิงปู้ฉีเต็มไปด้วยความตื่นเต้น ร่างกายของเขาสั่นเล็กน้อย

เมื่อได้ฟังคำพูดของเฉิงปู้ฉี เฉินผิงก็เข้าใจอะไรบางอย่าง สำนักผนึกสวรรค์น่าจะเป็นสำนักในอาณาจักรแดนสรวงซึ่งล่มสลายระหว่างศึกแห่งทวยเทพ

ตอนอยู่ที่โลกมนุษย์ ซากปรักหักพังของสำนักผนึกสวรรค์ที่เฉินผิงตามหูหม่าซือเข้าไปดูเหมือนจะเป็นอาคมเคลื่อนย้ายมากกว่า โดยสามารถเคลื่อนย้ายจากโลกมนุษย์ไปยังสำนักผนึกสวรรค์

ดูจากคำพูดของประมุขสำนักผนึกสวรรค์ เฉินผิงก็พอเดาได้ว่าสำนักผนึกสวรรค์ไม่ใช่สำนักจากโลกมนุษย์

ท้ายที่สุดแล้ว ในวันที่ประมุขสำนักผนึกสวรรค์เห็นหุ่นเชิดผีดิบของมารโลหิต เขาก็จำมันได้ทันทีและยังปั่นหัวมันเล่นอยู่พักหนึ่ง

แสดงให้เห็นว่าสถานะของสำนักผนึกสวรรค์ไม่ได้ต่ำอย่างแน่นอน

ผู้อาวุโสของหูหม่าซือในสมาคมเทียนซือเคยเป็นศิษย์รุ่นน้องของสำนักผนึกสวรรค์ในตอนที่เขายังหนุ่ม ซึ่งเป็นหลักฐานที่แสดงถึงความแข็งแกร่งอันน่าเกรงขามของสำนักผนึกสวรรค์

แน่นอนว่าเฉิงปู้ฉีรู้สึกตื่นเต้นเมื่อเขาเห็นคาถาเครื่องรางที่สำนักผนึกสวรรค์บันทึกไว้ เขารู้สึกตื้นตันใจมากจนเขาทั้งค้อมหัวด้วยความเคารพและหัวเราะอย่างสุขใจ

แต่ถ้าเฉิงปู้ฉีพบว่าคาถาเครื่องรางทั้งหมดของสำนักผนึกสวรรค์ถูกเก็บไว้ในจิตของเฉินผิง ก็คงไม่อาจนึกภาพได้เลยว่าเขาจะทำหน้ายังไง

“คุณเฉิงปู้ฉี แม้ว่าคุณจะได้รับคาถาเครื่องรางเหล่านี้มา แต่ก็ไม่รับประกันว่าคุณจะสามารถใช้มันได้ คาถาเครื่องรางขั้นสูงแบบนี้จำเป็นต้องสยบวิญญาณเวทย์เสียก่อน ดังนั้นอย่าเพิ่งดีใจเร็วเกินไป…” เฉินผิงคิดว่าคำพูดของเขาคงทำเอาเฉิงปู้ฉีห่อเหี่ยว

เฉินผิงหัวเราะเบา ๆ แต่ไม่ได้พูดต่อ คาถาเครื่องรางของอาณาจักรนิรันดร์เหือดแห้งร่อยหรอ เมื่อตอนนี้ตระกูลเฉิงได้รับคาถาเครื่องรางของสำนักผนึกสวรรค์มาแล้ว พวกเขาย่อมคุยโตได้ตามสะดวก

เขาไม่นึกว่าฉีเป่ยเจี๋ยจะไล่ล่าเขาสุดชีวิตขนาดนี้ ดูเหมือนว่าเจ้าหมอนี่จะกัดไม่ยอมปล่อย!

เมื่อเห็นสีหน้าของเฉินผิง หัวเฟิ่งก็รีบพูดว่า “ไม่ต้องกังวล นายท่าน ฉีเป่ยเจี๋ยขึ้นไปที่ยอดเขาแล้ว ดังนั้นเราจะไม่เจอพวกเขาถ้าเราลงจากภูเขาในตอนนี้”

“ฉีเป่ยเจี๋ยไปทำอะไรบนยอดเขา?” เฉินผิงขมวดคิ้วเล็กน้อย

“คุณเฉิน ฉีเป่ยเจี๋ยที่คุณพูดถึงคือใคร? สาวน้อยคนนี้บอกว่าคนของสำนักส่องนภาผ่านมา แต่ก็จากไปโดยไม่ได้ทำอะไรเรา“

ทันใดนั้นเฉิงปู้ฉีก็พูดขึ้น

ดูเหมือนว่าเฉิงเจียฮุ่ยจะเล่าปัญหาที่เพิ่งเจอให้เฉิงปู้ฉีฟัง

“จะบอกว่าเขาเป็นศัตรูคงไม่ผิด ชายคนนี้เอาแต่ไล่ล่าผมไม่หยุด!” เฉินผิงอธิบาย