หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3461

“เขากำลังตามล่าคุณอยู่งั้นหรือ คุณเฉิน?” เฉิงปู้ฉีหยุดครู่หนึ่งแล้วพูดต่อ “คุณเฉิน ดูเหมือนว่าคนที่ชื่อฉีเป่ยเจี๋ยจะมีความเกี่ยวข้องกับสำนักส่องนภา ผมขอแนะนำให้คุณระวังตัวไว้ สำนักส่องนภาเป็นพวกโหดเหี้ยมและเชี่ยวชาญด้านวงแหวนอาคมกับเครื่องรางเป็นพิเศษ โดยเฉพาะพวกที่ช่วยรับใช้โจวฉี พวกเขาน่าหวาดหวั่นไม่น้อย ยิ่งไปกว่านั้น มีข่าวลือว่าชายคนนี้ครอบครองเนตรส่องนภาซึ่งสามารถมองเห็นทุกสิ่งได้ ระวังเอาไว้ไม่เสียหาย...”

ทันใดนั้นไป๋เฉียนก็พูดว่า “สำนักส่องนภาไม่เห็นจะมีอะไรเลย อย่างไรก็ตาม การจัดการกับฉีเป่ยเจี๋ยซึ่งเป็นผู้ทุกข์ยากระดับแปดอาจไม่ง่ายเท่าไหร่”

“ผู้ทุกข์ยากระดับแปด?” เฉิงปู้ฉีผงะไปครู่หนึ่ง จากนั้นเขาก็หัวเราะอย่างกระอักกระอ่วนและพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นสำนักส่องนภาก็คงเป็นเรื่องเล็กน้อยไปเลย”

หัวเฟิ่งก้าวไปข้างหน้าและเกลี้ยกล่อมเฉินผิง “นายท่าน เราควรไปจากที่นี่!”

เฉินผิงเหลือบมองยอดเขาสูงตระหง่านแล้วส่ายหัว “ผมจะขึ้นไปบนภูเขา น่าจะยังมีของวิเศษอยู่ที่ด้านบน…”

“นายท่าน แต่ว่า-”

ขณะที่หัวเฟิ่งกำลังจะพูด เฉินผิงก็โบกมือแล้วพูดว่า “ไม่ต้องพูดต่อแล้ว ของวิเศษบนยอดเขานี้จะต้องไม่ตกไปอยู่ในมือของฉีเป่ยเจี๋ย”

เมื่อเห็นว่าเฉินผิงตัดสินใจแล้ว หัวเฟิ่งจึงไม่ได้พูดอะไรอีก

“ในเมื่อเจ้าตั้งใจจะไป ข้าก็จะไปกับเจ้า แม้ฉีเป่ยเจี๋ยจะเป็นผู้ทุกข์ยากระดับแปด แต่หากต้องสู้กันจริงๆ ข้าก็พอจะต้านได้สักพัก!” ไป๋เฉียนบอกกับเฉินผิง

“ไม่ว่าใครก็ไม่ควรไปกับผม รออยู่ที่นี่ก็พอ ผมไปคนเดียวมันง่ายกว่า!” เฉินผิงเอ่ย

เฉินผิงรู้ว่ามีวงแหวนอาคมอยู่บนยอดเขานั้น คราวนี้คงไม่สะดวกที่จะพาคนอื่นไปด้วย ยิ่งไปกว่านั้น ถ้าเป็นเรื่องวงแหวนอาคม เฉินผิงไม่เกรงกลัวฉีเป่ยเจี๋ย

ท้ายที่สุดแล้ว การที่ฉีเป่ยเจี๋ยจะทะลวงผ่านวงแหวนอาคมโบราณนั้นไม่ง่ายเลย

เมื่อเห็นว่าเฉินผิงต้องการขึ้นไปบนยอดเขาตามลำพัง ไป๋เฉียนจึงพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นก็ระวังด้วย ถ้าเราไม่เห็นเจ้าก่อนพระอาทิตย์ตกดิน เราจะขึ้นไปหาที่ยอดเขา!”

“ได้เลย!” เฉินผิงพยักหน้าเห็นด้วย

“คุณเฉิน คุณต้องระวังตัว อย่าได้มองข้ามคาถาเครื่องรางของสำนักส่องนภา” เฉิงปู้ฉีแนะนำเฉินผิงอย่างจริงจัง