เมื่อเห็นเช่นนั้น เฉินผิงก็กลั้นลมหายใจและรออย่างเงียบๆ
ในขณะนั้น ท้องฟ้าเหนือตำหนักถูกปกคลุมไปด้วยเมฆดำมืดพร้อมกับมีสายฟ้าฟาดลงมา
โจวฉีและคนอื่นๆ ที่รออยู่ข้างนอกมองขึ้นไปบนท้องฟ้าด้วยความประหลาดใจ
“รัศมีนี้น่าสะพรึงกลัวมาก เป็นไปได้ไหมว่าสมรภูมิแห่งทวยเทพกำลังจะปิดแล้ว?” ศิษย์สำนักส่องนภาถามด้วยความตื่นตระหนก
อย่างไรก็ตาม โจวฉีกลับส่ายหัว “คงใกล้ถึงเวลาที่นายท่านจะเพิ่มระดับ เมฆบนท้องฟ้าคือเมฆอสุนีบาต”
“เพิ่มระดับ?” ศิษย์ที่เหลือไม่กี่คนของสำนักส่องนภาทำหน้าประหลาดใจ
แม้เขาจะอายุยังน้อย แต่ฉีเป่ยเจี๋ยก็เป็นผู้บำเพ็ญเพียรขั้นผู้ทุกข์ยากระดับแปดอยู่แล้ว
หากเขาเพิ่มระดับพลังอีกครั้ง เขาก็จะเป็นผู้ทุกข์ยากระดับเก้า แบบนั้นคงเกินจริงไปหน่อย
“คุณโจวฉี ถ้านายท่านเพิ่มระดับพลังสำเร็จ เขาก็จะเป็นผู้ทุกข์ยากระดับเก้า มันไม่ผิดปกติเกินไปหรือที่ผู้บำเพ็ญเพียรวัยหนุ่มจะขึ้นไปถึงระดับนั้น?”
“เป็นไปได้ด้วยเหรอ? การบำเพ็ญเพียรมันง่ายขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?”
ศิษย์จำนวนหนึ่งของสำนักส่องนภาค่อนข้างไม่เชื่อ
“ระดับเก้า?” โจวฉีมองดูท้องฟ้าอย่างเคร่งขรึม “บางทีอาจไม่ใช่ระดับเก้า แต่อาจไปถึงขั้นมหายานเลยก็ได้ นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้เห็นเมฆอสุนีบาตที่น่ากลัวขนาดนี้!”
ฟ้าร้องคำราม ฟ้าแลบสว่างวาบไปทั่วท้องฟ้า เกิดเสียงทุ้มลึกและดังกังวาลคล้ายกับเสียงคำรามของสัตว์ร้าย
แม้แต่หัวเฟิ่งที่อยู่บนไหล่เขายังได้ยินเสียงชัดเจน และสามารถมองเห็นเมฆอสุนีบาตบนท้องฟ้า
เฉินผิงในตอนนี้สัมผัสได้ถึงแรงกดดันมหาศาลเช่นกัน มันรุนแรงยิ่งกว่าตอนที่เขาเพิ่มระดับพลัง
เมื่อเห็นเมฆอสุนีบาตที่ปรากฏขึ้นเหนือท้องฟ้าด้านนอก พร้อมด้วยเสียงฟ้าร้องอันน่าสะพรึงกลัว เขาก็รู้สึกเหลือเชื่อ
“หรือว่าอสูรวิญญาณตัวนี้จำเป็นต้องผ่านอสุนีบาตตอนที่มันฟักออกมา?”
เขาสับสนไปหมด
ไม่ว่าจะเป็นอสูรวิญญาณชนิดใดก็ตามมันก็ยังเป็นส่วนหนึ่งของเผ่าพันธุ์อสูรมันเป็นแค่สัตว์เท่านั้นมันจะรับมือกับอสุนีบาตในทันทีหลังจากกำเนิดได้ยังไง? ถ้าเป็นอย่างนั้นเผ่าพันธุ์อสูรคงสูญพันธุ์ไปนานแล้วเพราะสัตว์อสูรไม่มีทางทนต่ออสุนีบาตในทันทีหลังจากที่ฟักออกจากไข่!
“ไม่ ฉันจะไม่ปล่อยให้อสูรวิญญาณตัวนี้ตายในไข่แน่นอน ฉันลงทุนกับมันไปมาก มันจะต้องฟักออกจากไข่นี้ให้ได้ ต่อให้เป็นแค่หมาตัวหนึ่งก็ตาม”
หลังจากที่เฉินผิงพูดจบ ร่างเกราะทองคำก็ห่อหุ้มตัวเขาทั้งตัว เขาตัดสินใจที่จะปกป้องไข่อสูรวิญญาณจากอสุนีบาต
ตูม!
นี่มันอสูรวิญญาณชนิดไหนกัน ทำไมตอนมันฟักออกจากไข่ถึงได้เกิดอสุนีบาตที่รุนแรงขนาดนี้?
ตูม!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...