หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3467

เมื่อเห็นเช่นนั้น เฉินผิงก็กลั้นลมหายใจและรออย่างเงียบๆ

ในขณะนั้น ท้องฟ้าเหนือตำหนักถูกปกคลุมไปด้วยเมฆดำมืดพร้อมกับมีสายฟ้าฟาดลงมา

โจวฉีและคนอื่นๆ ที่รออยู่ข้างนอกมองขึ้นไปบนท้องฟ้าด้วยความประหลาดใจ

“รัศมีนี้น่าสะพรึงกลัวมาก เป็นไปได้ไหมว่าสมรภูมิแห่งทวยเทพกำลังจะปิดแล้ว?” ศิษย์สำนักส่องนภาถามด้วยความตื่นตระหนก

อย่างไรก็ตาม โจวฉีกลับส่ายหัว “คงใกล้ถึงเวลาที่นายท่านจะเพิ่มระดับ เมฆบนท้องฟ้าคือเมฆอสุนีบาต”

“เพิ่มระดับ?” ศิษย์ที่เหลือไม่กี่คนของสำนักส่องนภาทำหน้าประหลาดใจ

แม้เขาจะอายุยังน้อย แต่ฉีเป่ยเจี๋ยก็เป็นผู้บำเพ็ญเพียรขั้นผู้ทุกข์ยากระดับแปดอยู่แล้ว

หากเขาเพิ่มระดับพลังอีกครั้ง เขาก็จะเป็นผู้ทุกข์ยากระดับเก้า แบบนั้นคงเกินจริงไปหน่อย

“คุณโจวฉี ถ้านายท่านเพิ่มระดับพลังสำเร็จ เขาก็จะเป็นผู้ทุกข์ยากระดับเก้า มันไม่ผิดปกติเกินไปหรือที่ผู้บำเพ็ญเพียรวัยหนุ่มจะขึ้นไปถึงระดับนั้น?”

“เป็นไปได้ด้วยเหรอ? การบำเพ็ญเพียรมันง่ายขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?”

ศิษย์จำนวนหนึ่งของสำนักส่องนภาค่อนข้างไม่เชื่อ

“ระดับเก้า?” โจวฉีมองดูท้องฟ้าอย่างเคร่งขรึม “บางทีอาจไม่ใช่ระดับเก้า แต่อาจไปถึงขั้นมหายานเลยก็ได้ นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้เห็นเมฆอสุนีบาตที่น่ากลัวขนาดนี้!”

ฟ้าร้องคำราม ฟ้าแลบสว่างวาบไปทั่วท้องฟ้า เกิดเสียงทุ้มลึกและดังกังวาลคล้ายกับเสียงคำรามของสัตว์ร้าย

แม้แต่หัวเฟิ่งที่อยู่บนไหล่เขายังได้ยินเสียงชัดเจน และสามารถมองเห็นเมฆอสุนีบาตบนท้องฟ้า

เฉินผิงในตอนนี้สัมผัสได้ถึงแรงกดดันมหาศาลเช่นกัน มันรุนแรงยิ่งกว่าตอนที่เขาเพิ่มระดับพลัง

เมื่อเห็นเมฆอสุนีบาตที่ปรากฏขึ้นเหนือท้องฟ้าด้านนอก พร้อมด้วยเสียงฟ้าร้องอันน่าสะพรึงกลัว เขาก็รู้สึกเหลือเชื่อ

“หรือว่าอสูรวิญญาณตัวนี้จำเป็นต้องผ่านอสุนีบาตตอนที่มันฟักออกมา?”

เขาสับสนไปหมด

ไม่ว่าจะเป็นอสูรวิญญาณชนิดใดก็ตามมันก็ยังเป็นส่วนหนึ่งของเผ่าพันธุ์อสูรมันเป็นแค่สัตว์เท่านั้นมันจะรับมือกับอสุนีบาตในทันทีหลังจากกำเนิดได้ยังไง? ถ้าเป็นอย่างนั้นเผ่าพันธุ์อสูรคงสูญพันธุ์ไปนานแล้วเพราะสัตว์อสูรไม่มีทางทนต่ออสุนีบาตในทันทีหลังจากที่ฟักออกจากไข่!

“ไม่ ฉันจะไม่ปล่อยให้อสูรวิญญาณตัวนี้ตายในไข่แน่นอน ฉันลงทุนกับมันไปมาก มันจะต้องฟักออกจากไข่นี้ให้ได้ ต่อให้เป็นแค่หมาตัวหนึ่งก็ตาม”

หลังจากที่เฉินผิงพูดจบ ร่างเกราะทองคำก็ห่อหุ้มตัวเขาทั้งตัว เขาตัดสินใจที่จะปกป้องไข่อสูรวิญญาณจากอสุนีบาต

ตูม!

นี่มันอสูรวิญญาณชนิดไหนกัน ทำไมตอนมันฟักออกจากไข่ถึงได้เกิดอสุนีบาตที่รุนแรงขนาดนี้?

ตูม!

หากเป็นเช่นนั้น ความพยายามทั้งหมดของเขาคงสูญเปล่า

ตูม!

ในขณะที่เขากำลังจ้องมองไข่อสูรวิญญาณไม่วางตา ทันใดนั้นอสุนีบาตก็ฟาดลงมา

“บ้าเอ้ย! เมื่อไหร่จะจบสักที? นี่มันอสุนีบาตครั้งที่แปดแล้วนะ”

เฉินผิงถึงกับพูดไม่ออก ตอนที่เพิ่มระดับพลัง เขาต้องเผชิญกับอสุนีบาตเพียงเก้าครั้งเท่านั้น

ไข่อสูรวิญญาณยังไม่ฟักออกมาด้วยซ้ำ แต่มันก็เผชิญกับอสุนีบาตแปดครั้งแล้ว

นอกจากนี้ พลังแห่งอสุนีบาตครั้งที่แปดนั้นรุนแรงขึ้นอย่างเห็นได้ชัด

“คุณเฉิง ดูที่ยอดเขาสิ นั่นมันอสุนีบาตทมิฬ”

ฝูเล่ยจ้องมองอสุนีบาตครั้งที่แปดบนไหล่เขา ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความตกใจขณะพูดกับเฉิงปู้ฉี

ในขณะนั้น แม้แต่เฉิงปู้ฉีที่มักจะใจเย็นยังแสดงสีหน้าตกตะลึง “ใครกัน? ใครกันที่กำลังเพิ่มระดับ? อสุนีบาตทมิฬเกิดขึ้นได้ยังไง? นี่เป็นอสุนีบาตที่เกิดขึ้นเฉพาะตอนที่ก้าวเข้าสู่ขั้นมหายานเท่านั้น หรือว่าจะมีคนเพิ่มระดับถึงขั้นมหายาน?”