ภายนอกตำหนัก โจวฉีรู้สึกตื่นเต้นอย่างบอกไม่ถูกเมื่อได้เห็นอสุนีบาตทมิฬ
“มหายาน! นายท่านขึ้นไปสู่ขั้นมหายานได้แล้ว!”
ร่างกายของเขาสั่นทั้งตัว
ถ้ามีประมุขสำนักขั้นมหายาน สำนักส่องนภาจะผงาดขึ้นอย่างรวดเร็วในอาณาจักรนิรันดร์ ทั้งในด้านอำนาจและสถานะ
ศิษย์อีกจำนวนหนึ่งของสำนักส่องนภาก็มีสีหน้าตื่นเต้นเช่นกัน
เมื่อถึงตอนนั้น เฉินผิงรู้สึกหัวหมุนไปหมด เขาถือกระบี่พิฆาตมังกรยืนปกป้องไข่อสูรวิญญาณ พร้อมกับปลดปล่อยกระบี่เก้าเงา
พลังกระบี่จำนวนนับไม่ถ้วนกลายเป็นมังกรทองและพุ่งตรงไปที่อสุนีบาตทมิฬ
ขณะที่อสุนีบาตทมิฬปะทะกับมังกรทอง รัศมีอันน่าสะพรึงกลัวก็แผ่ออกไปทุกทิศทุกทาง
โจวฉีและคนอื่นๆ ที่รออยู่ข้างนอกถูกพลังซัดกระเด็น พวกเขาปลิวไปหลายกิโลเมตรก่อนที่จะหยุดในที่สุด
ทั้งยอดเขาสั่นสะเทือนเล็กน้อย ในขณะเดียวกัน สีหน้าของเฉิงปู้ฉีและพรรคพวกของเขาบนไหล่เขาดูเคร่งเครียด
“ไม่นะ หรือว่าคนที่ชื่อฉีเป่ยเจี๋ยจะขึ้นสู่ขั้นมหายานได้แล้ว?” หัวเฟิ่งพูดด้วยความเป็นห่วง
ท้ายที่สุดแล้ว ฉีเป่ยเจี๋ยเป็นผู้ที่ทรงพลังที่สุดในหมู่พวกเขา ผู้บำเพ็ญเพียรขั้นผู้ทุกข์ยากระดับแปด หากเขาสบโอกาสหรือได้รับโอสถสวรรค์ มันก็เป็นไปได้ที่เขาจะข้ามขั้นไปสู่ขั้นมหายาน
เมื่อฟังเธอพูด สีหน้าของทุกคนก็ดูหวาดหวั่นยิ่งขึ้น
หากฉีเป่ยเจี๋ยไปถึงขั้นมหายานจริงๆ พวกเขาคงเป็นได้แค่ลูกแกะที่รอโดนเชือด ไม่มีที่ให้หลบซ่อนอีกต่อไป
เมื่อเผชิญหน้ากับคนที่ไปถึงขั้นมหายาน ผู้ทุกข์ยากอย่างพวกเขาไม่ต่างอะไรจากมดปลวก
“ถ้าฉีเป่ยเจี๋ยขึ้นไปสู่ขั้นมหายานได้ คุณเฉินจะไม่ตกอยู่ในอันตรายใหญ่หลวงหรือ?” เฉิงเจียฮุ่ยอุทาน
“ฉันต้องไปตามหานายท่าน!” หัวเฟิ่งเริ่มรู้สึกวิตกกังวล เธอต้องการไปที่ยอดเขาเพื่อตามหาเฉินผิง
“ใจเย็นๆ หัวเฟิ่ง เรายังไม่เข้าใจสถานการณ์ดี ขืนบุ่มบ่ามขึ้นไป เจ้าอาจจะสร้างปัญหาให้เฉินผิงเพิ่ม รออยู่ที่นี่และประเมินสถานการณ์ก่อน”
ไป๋เฉียนห้ามไม่ให้หัวเฟิ่งไป
เมื่อมองไปยังไข่อสูรวิญญาณที่ใกล้จะฟักออกมา เฉินผิงก็สาปแช่งในใจ ถ้าแกฟักออกมาเป็นสัตว์ประหลาดตัวน้อย ฉันสาบานว่าฉันจะเผาแกให้เป็นเถ้าถ่าน!
ตูม!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...