หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3471
“ข้าไม่รู้ว่าเจ้ามีพลังสามเผ่าพันธุ์ เจ้าควรจะรู้ว่าในอาณาจักรอันกว้างใหญ่หลายแห่ง ผู้ครอบครองพลังสามเผ่าพันธุ์นั้นมีอยู่ไม่มากนัก ดูเหมือนว่าเจ้าจะมีความสามารถที่ไม่ธรรมดา เจ้าหนุ่ม ถ้าอย่างนั้นข้าก็มั่นใจว่าจะมอบมรดกของข้าให้กับเจ้า!”
ใบหน้าของชายชราเต็มไปด้วยความยินดี
“ท่านเป็นใคร?” เฉินผิงถาม
“ข้าคือเซียนอัคคีวิญญาณ ข้าใช้เวลาทั้งชีวิตในการบำเพ็ญเพียรศาสตร์เพลิงระดับสูง เจ้าโชคดีที่ได้พบกับข้า ข้าสลักเคล็ดวิชาต่อสู้ของข้าลงที่ผิวด้านในของหม้อต้มสัมฤทธิ์ เพื่อตามหาคนที่ถูกโชคชะตาเลือก ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าโชคชะตาจะพาสายเลือดมังกรมาหาข้า!” เซียนอัคคีวิญญาณ พูดช้าๆ
“เซียนอัคคีวิญญาณ?”
เฉินผิงขมวดคิ้วเล็กน้อย เขาไม่เคยได้ยินชื่อนี้มาก่อน จากนั้นเขาก็ถามว่า “ในเมื่อท่านก็ควบคุมไฟได้ แล้วใครทรงพลังมากกว่ากัน ท่านหรือมารอเวจี?”
“มารอเวจี? นั่นคือคนที่ฝังเพลิงปีศาจไว้ในตัวเจ้าเหรอ?” เซียนอัคคีวิญญาณถาม
ถ้าเฉินผิงมีเพลิงปีศาจ มันก็คงมาจากการฝึกสอนของมารอเวจี
เฉินผิงส่ายหัว “ถึงวิชาไฟของผมจะมีต้นตอมาจากเขา แต่มันก็ไม่ใช่สิ่งที่เขาสอนผม…”
“เจ้าไม่เห็นหรือว่าตอนที่เพลิงปีศาจของเจ้าปะทะกับเปลวไฟของข้า มันดูไม่ต่างจากผู้ใหญ่รังแกเด็กเลย? มารอเวจีของเจ้าไม่ได้มีน้ำยาอะไร เพลิงปีศาจที่น่าเกรงขามที่สุดในเผ่ามารคือจ้าวมารเพลิง น่าเสียดายที่ข้าไม่ได้เจอเขาในสนามรบ ไม่อย่างนั้นคงได้สู้กับเขาไปแล้ว” เซียนอัคคีวิญญาณดูผิดหวัง
เมื่อได้ฟังคำพูดของเซียนอัคคีวิญญาณ เฉินผิงก็รู้สึกเสียวสันหลังวาบ ในสายตาของเซียนอัคคีวิญญาณ มารอเวจีแทบไม่ต่างจากมดปลวก เฉินผิงนึกไม่ออกเลยว่าศัตรูในอนาคตของเขาจะน่ากลัวขนาดไหน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...