หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3479

“บัดซบ! แกกล้าดียังไงมาหลอกฉัน!”

ฉีเป่ยเจี๋ยโกรธมากเสียจนอยากจะไล่ล่าเฉินผิงให้ทัน แต่อาการปวดหัวอย่างรุนแรงและทนทุกข์ทรมานนั้นทำให้ฉีเป่ยเจี๋ยไม่สามารถทำเช่นนั้นได้!

ราชากู่หนอนไหมนั้นมีความน่ากลัวอย่างมาก ฉีเป่ยเจี๋ยเหวี่ยงแขนของเขาไปรอบๆ อย่างบ้าคลั่ง!

คลื่นพลังวิญญาณพุ่งออกมาจากฝ่ามือของฉีเป่ยเจี๋ยราวกับเสือที่ดุร้าย ส่งผลให้ต้นไม้ที่อยู่รอบๆ โค่นทลายเหลือเพียงซากปรักหักพัง!

ฉีเป่ยเจี๋ยรู้สึกราวกับว่าวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ของเขากำลังถูกกัดกิน เป็นความรู้สึกเจ็บปวดที่ไม่อาจจะบรรยายได้!

หลังจากวิ่งหนีไปได้ระยะหนึ่ง ไป๋เฉียนก็ถามด้วยความสับสนว่า “เฉินผิง เจ้ามอบของสิ่งใดให้ชายคนนั้น? ทำไมเขาถึงได้มีท่าทีราวกับคนบ้าแบบนั้น?”

“ผมใช้ราชากู่หนอนไหม ถึงจะรู้สึกค่อนข้างน่าเสียดายนิดหน่อย แต่ไม่ว่ายังไงผมคิดว่าฉีเป่ยเจี๋ยคงต้องใช้เวลาสักพักกว่าจะฟื้นตัวได้” เฉินผิงกล่าวพร้อมถอนหายใจ

“มีอะไรต้องเสียใจด้วยล่ะ? นายท่านได้ครอบครองอสูรกลืนสวรรค์แล้ว ดังนั้นกู่หนอนไหมจึงมีประโยชน์เพียงแค่เล็กน้อยในตอนนี้ ตราบใดที่เราเลี้ยงดูอสูรกลืนสวรรค์เป็นอย่างดี ก็ไม่มีใครหน้าไหนในอาณาจักรนิรันดร์ที่เราจะต้องกลัวอีก” หัวเฟิ่งกล่าว

“ผมยังไม่รู้เลยว่าอสูรกลืนสวรรค์ต้องกินอะไรเพื่อให้มันเติบโต” เฉินผิงไม่มีความรู้เกี่ยวกับอสูรกลืนสวรรค์มากนัก ดังนั้นเขาจึงไม่รู้ว่ามันต้องกินอะไร

ภายในแหวนเก็บของของเฉินผิง มีสมุนไพรและศิลาวิญญาณประเภทต่างๆ มากมายหลายชนิด แต่ดูเหมือนว่าอสูรกลืนสวรรค์จะไม่ได้ชอบพวกมันเลย

“อสูรกลืนสวรรค์นี้เป็นสิ่งมีชีวิตของอาณาจักรแดนสรวง แน่นอนว่ามันต้องการการหล่อเลี้ยงจากพลังสวรรค์” ไป๋เฉียนกล่าว

“แล้วเราจะหาพลังสวรรค์ได้จากที่ไหน?” เฉินผิงพูดไม่ออกไปชั่วขณะ

แม้ว่าอาณาจักรนิรันดร์แห่งนี้จะเต็มไปด้วยพลังจิตวิญญาณ แต่การจะค้นหาพลังสวรรค์นั้นไม่ใช่เรื่องง่าย!

พลังสวรรค์สามารถพบเจอได้ในสมรภูมิแห่งทวยเทพบางแห่งเท่านั้น แต่ก็ใช่ว่าสถานที่เหล่านั้นจะมีอยู่มากมายหรืออย่างไร?

หัวเฟิ่งปลอบใจเฉินผิง “นายท่าน อย่าเพิ่งท้อไปเลย เมื่อท่านก้าวขึ้นไปสู่จุดนั้นแล้ว พลังสวรรค์ก็จะมีอยู่ทุกหนทุกแห่งเอง”

“ก้าวขึ้นสู่ความเป็นอมตะรึ... ใครจะรู้ว่าเรื่องแบบนั้นจะเกิดขึ้นเมื่อไหร่?” เฉินผิงกล่าวพร้อมถอนหายใจ

“นายท่าน ฉันเชื่อว่าท่านจะไม่มีปัญหาใดๆ อย่างแน่นอน ฉันยังคงรอที่จะขึ้นไปกับพร้อมกับท่านนะคะ” ในสายตาของหัวเฟิ่งไม่มีสิ่งใดอื่นนอกจากความคาดหวัง!

ดังคำกล่าวที่ว่า “เมื่อใครสักคนประสบความสำเร็จ คนรอบข้างก็จะมีส่วนร่วมในความสำเร็จของพวกเขาด้วย” หัวเฟิ่งยังคงปรารถนาที่จะขึ้นไปพร้อมเคียงข้างกับเฉินผิง!

เมื่อฉีเป่ยเจี๋ยจ้องมองดูเหล่าลูกศิษย์ของสำนักส่องนภา พวกเขาก็ตกใจมากเสียจนหันหลังและวิ่งทันที!

แต่ทว่า ขณะที่พวกเขาหันหลัง พลังงานอันดำมืดก็ได้พุ่งออกไปและกลายเป็นโซ่เหล็กจำนวนหลายเส้น ดึงเหล่าลูกศิษย์ของสำนักส่องนภาที่กำลังวิ่งหนีกลับมาทันที!

“นายท่าน โปรดไว้ชีวิตด้วย โปรดไว้ชีวิตผมด้วยเถอะ...” ลูกศิษย์หลายคนของสำนักส่องนภาเริ่มร้องขอความเมตตา!

แต่ถึงกระนั้น ดูเหมือนว่าฉีเป่ยเจี๋ยจะไม่ได้ยิน และตรงเข้ากัดที่คอของลูกศิษย์คนหนึ่งของสำนักส่องนภาทันที!

เขากำลังดื่มเลือดของลูกศิษย์ของสำนักส่องนภาเฉกเช่นเดียวกับผีดูดเลือด!

ในขณะนั้น พลังงานภายในร่างของลูกศิษย์ก็ถูกดูดออกไปจนหมดสิ้น!

หลังจากที่ฉีเป่ยเจี๋ยดูดเลือดของเหล่าลูกศิษย์สำนักส่องนภาไปหลายคนจนผิวหนังของเขาเริ่มดีขึ้น

“เฉินผิง ฉันขอสาบานว่าฉันจะฉีกร่างแกเป็นหมื่นๆ ชิ้น โทษฐานที่แกกล้ามาล้อเล่นกับฉัน!” ฉีเป่ยเจี๋ยคำรามเสียงดัง!