“บัดซบ! แกกล้าดียังไงมาหลอกฉัน!”
ฉีเป่ยเจี๋ยโกรธมากเสียจนอยากจะไล่ล่าเฉินผิงให้ทัน แต่อาการปวดหัวอย่างรุนแรงและทนทุกข์ทรมานนั้นทำให้ฉีเป่ยเจี๋ยไม่สามารถทำเช่นนั้นได้!
ราชากู่หนอนไหมนั้นมีความน่ากลัวอย่างมาก ฉีเป่ยเจี๋ยเหวี่ยงแขนของเขาไปรอบๆ อย่างบ้าคลั่ง!
คลื่นพลังวิญญาณพุ่งออกมาจากฝ่ามือของฉีเป่ยเจี๋ยราวกับเสือที่ดุร้าย ส่งผลให้ต้นไม้ที่อยู่รอบๆ โค่นทลายเหลือเพียงซากปรักหักพัง!
ฉีเป่ยเจี๋ยรู้สึกราวกับว่าวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ของเขากำลังถูกกัดกิน เป็นความรู้สึกเจ็บปวดที่ไม่อาจจะบรรยายได้!
หลังจากวิ่งหนีไปได้ระยะหนึ่ง ไป๋เฉียนก็ถามด้วยความสับสนว่า “เฉินผิง เจ้ามอบของสิ่งใดให้ชายคนนั้น? ทำไมเขาถึงได้มีท่าทีราวกับคนบ้าแบบนั้น?”
“ผมใช้ราชากู่หนอนไหม ถึงจะรู้สึกค่อนข้างน่าเสียดายนิดหน่อย แต่ไม่ว่ายังไงผมคิดว่าฉีเป่ยเจี๋ยคงต้องใช้เวลาสักพักกว่าจะฟื้นตัวได้” เฉินผิงกล่าวพร้อมถอนหายใจ
“มีอะไรต้องเสียใจด้วยล่ะ? นายท่านได้ครอบครองอสูรกลืนสวรรค์แล้ว ดังนั้นกู่หนอนไหมจึงมีประโยชน์เพียงแค่เล็กน้อยในตอนนี้ ตราบใดที่เราเลี้ยงดูอสูรกลืนสวรรค์เป็นอย่างดี ก็ไม่มีใครหน้าไหนในอาณาจักรนิรันดร์ที่เราจะต้องกลัวอีก” หัวเฟิ่งกล่าว
“ผมยังไม่รู้เลยว่าอสูรกลืนสวรรค์ต้องกินอะไรเพื่อให้มันเติบโต” เฉินผิงไม่มีความรู้เกี่ยวกับอสูรกลืนสวรรค์มากนัก ดังนั้นเขาจึงไม่รู้ว่ามันต้องกินอะไร
ภายในแหวนเก็บของของเฉินผิง มีสมุนไพรและศิลาวิญญาณประเภทต่างๆ มากมายหลายชนิด แต่ดูเหมือนว่าอสูรกลืนสวรรค์จะไม่ได้ชอบพวกมันเลย
“อสูรกลืนสวรรค์นี้เป็นสิ่งมีชีวิตของอาณาจักรแดนสรวง แน่นอนว่ามันต้องการการหล่อเลี้ยงจากพลังสวรรค์” ไป๋เฉียนกล่าว
“แล้วเราจะหาพลังสวรรค์ได้จากที่ไหน?” เฉินผิงพูดไม่ออกไปชั่วขณะ
แม้ว่าอาณาจักรนิรันดร์แห่งนี้จะเต็มไปด้วยพลังจิตวิญญาณ แต่การจะค้นหาพลังสวรรค์นั้นไม่ใช่เรื่องง่าย!
พลังสวรรค์สามารถพบเจอได้ในสมรภูมิแห่งทวยเทพบางแห่งเท่านั้น แต่ก็ใช่ว่าสถานที่เหล่านั้นจะมีอยู่มากมายหรืออย่างไร?
หัวเฟิ่งปลอบใจเฉินผิง “นายท่าน อย่าเพิ่งท้อไปเลย เมื่อท่านก้าวขึ้นไปสู่จุดนั้นแล้ว พลังสวรรค์ก็จะมีอยู่ทุกหนทุกแห่งเอง”
“ก้าวขึ้นสู่ความเป็นอมตะรึ... ใครจะรู้ว่าเรื่องแบบนั้นจะเกิดขึ้นเมื่อไหร่?” เฉินผิงกล่าวพร้อมถอนหายใจ
“นายท่าน ฉันเชื่อว่าท่านจะไม่มีปัญหาใดๆ อย่างแน่นอน ฉันยังคงรอที่จะขึ้นไปกับพร้อมกับท่านนะคะ” ในสายตาของหัวเฟิ่งไม่มีสิ่งใดอื่นนอกจากความคาดหวัง!
ดังคำกล่าวที่ว่า “เมื่อใครสักคนประสบความสำเร็จ คนรอบข้างก็จะมีส่วนร่วมในความสำเร็จของพวกเขาด้วย” หัวเฟิ่งยังคงปรารถนาที่จะขึ้นไปพร้อมเคียงข้างกับเฉินผิง!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...