ครืน!
เมฆดำเริ่มปกคลุมไปทั้วท้องฟ้า ก่อเกิดฟ้าแลบและเสียงฟ้าร้องดังกึกก้อง อสุนีบาตพร้อมที่จะโจมตีได้ทุกเมื่อ
“คุณเฉิน คุณควรออกไปเดี๋ยวนี้ คุณไม่สามารถช่วยอะไรได้หรอก อสุนีบาตนี้ต้องการรัศมีที่เหมือนกับพลังของผู้อาวุโสโหมว ไม่มีใครจะสามารถช่วยเขาได้ทั้งนั้น” หลัวโชไห่กล่าวอย่างร้อนรน
“พวกคุณทุกคนควรรีบออกไปก่อนเถอะ ผมแน่ใจว่าผมสามารถช่วยผู้อาวุโสโหมวได้” เฉินผิงเงยหน้าขึ้นมองไปยังเมฆมารทำลายล้างที่อยู่ด้านบน โดยรู้สึกถึงรัศมีพลังที่พลุ่งพล่านอยู่ภายในตัวเขา
เมื่อเห็นดังนั้น หลัวโชไห่และไป๋เฉียนจึงทำได้เพียงหันหลังและรีบจากไป ท้ายที่สุดแล้ว ถึงพวกเขาอยู่ที่นี่ก็ไม่มีความหมาย!
ขณะที่ผู้อาวุโสปีศาจโหมวซานกำลังจะพูดอะไรบางอย่าง เฉินผิงก็คว้าข้อมือของเขาไว้ ทันใดนั้น คลื่นพลังจำนวนมากก็ไหลเข้าสู่ร่างกายของผู้อาวุโสปีศาจโหมวซาน
ผู้อาวุโสปีศาจโหมวซานตกตะลึง เขามองดูเฉินผิงด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความไม่อยากเชื่อ “คุณเฉิน พลังนี้มัน..."
“อย่าวอกแวก เพ่งสมาธิไปที่การทำความเข้าใจพลังที่ผมส่งต่อไปให้คุณ!” เฉินผิงเตือนผู้อาวุโสปีศาจโหมวซานไม่ให้เสียสมาธิ
ผู้อาวุโสปีศาจโหมวซานพยักหน้า หัวใจของเขาเต็มไปด้วยความตื่นเต้นเหลือคณานับ นั่นเป็นเพราะเขาได้รู้ว่าพลังที่เฉินผิงถ่ายทอดมาให้เขานั้นเหมือนกับพลังที่อยู่ภายในร่างกายของเขาทุกประการ!
ถ้าเช่นนั้น ความสามารถในการต้านทานอสุนีบาตของเขาก็อาจจะเพิ่มขึ้นอย่างมาก
ด้วยเหตุนี้ ผู้อาวุโสปีศาจโหมวซานจึงรู้สึกมีความมั่นใจเพิ่มขึ้นเป็นอย่างมาก!
เหตุผลที่เฉินผิงสามารถทำเช่นนี้ได้ก็เพราะวิชาแปลงกายที่เขาได้เรียนรู้มา แม้ว่าเฉินผิงจะยังไม่สามารถเปลี่ยนรูปลักษณ์และรัศมีของเขาได้อย่างสมบูรณ์ แต่การเปลี่ยนพลังของเขาให้กลายเป็นรัศมีพลังที่คล้ายคลึงกับของผู้อาวุโสปีศาจโหมวซานนั้นถือเป็นเรื่องที่ง่ายดายสำหรับเขา
“คุณเฉิน อสุนีบาตกำลังจะโจมตีแล้ว” ผู้อาวุโสปีศาจโหมวซานเตือนเฉินผิง
ในขณะนั้น หลัวโชไห่และคนที่เหลือทำได้เพียงเฝ้ามองอสุนีบาตที่กำลังจะโจมตีลงมา พวกเขาแต่ละคนเริ่มรู้สึกถึงความตึงเครียดอย่างที่สุด!
หัวเฟิ่งกำหมัดแน่น เธอหวังจะวิ่งเข้าไปในเมฆมารทำลายล้างเพื่อแบกรับอสุนีบาตแทนเฉินผิง
“หัวเฟิ่ง อย่าเพิ่งเป็นกังวลมากนัก ถ้าเฉินผิงกล้าที่จะเข้าไปในนั้น นั่นก็แปลว่าเขาจะต้องมั่นใจอย่างแน่นอน” ไป๋เฉียนพูดปลอบหัวเฟิ่ง
เปรี้ยง!
ณ ใจกลางท้องฟ้า เมฆสีดำมืดรวมตัวกันจนถึงขีดจำกัด และทันใดนั้น อสุนีบาตก็โจมตีลงมาพร้อมกับเสียงที่ดังกึกก้อง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...