หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3501

“ฮึ เป็นแค่ผู้ทุกข์ยากระดับเจ็ดยังกล้าท้าทายฉันอีก เดี๋ยวแกก็จะได้รู้” ผู้อาวุโสชูเย้ยหยันเมื่อเห็นผู้อาวุโสปีศาจโหมวซาน

ด้วยเสียงคำรามดังกึกก้อง ผู้อาวุโสปีศาจโหมวซานปล่อยคลื่นเสียงที่ก่อให้เกิดคลื่นยักษ์ มันพุ่งเข้าหาผู้อาวุโสชูราวกับแม่น้ำเชี่ยวกรากด้วยพลังที่ไม่อาจหยุดยั้ง

ผู้อาวุโสชูหวาดหวั่นการโจมตีนั้นจึงฟาดฝ่ามือออกไป แรงระเบิดปะทะเข้ากับคลื่นเสียงตรงหน้า แต่ก็แตกสลายในทันทีเพราะไม่อาจต้านทาน

ผู้อาวุโสชูตกตะลึงเมื่อเห็นภาพนั้น

ขณะที่ผู้อาวุโสชูชะงักไปชั่วขณะ ผู้อาวุโสปีศาจโหมวซานก็ใช้กรงเล็บโจมตีออกไป

ทั่วพื้นที่สั่นสะเทือนอย่างต่อเนื่องขณะที่รอยเล็บขนาดใหญ่พุ่งเข้าหาผู้อาวุโสชู

ม่านตาของผู้อาวุโสชูหดตัวอย่างรวดเร็วขณะที่เขาถอยหลังไม่หยุด

ในขณะเดียวกัน เขาก็ปลดปล่อยคลื่นพลังวิญญาณที่คอยสั่นสะเทือนอากาศอยู่เรื่อยๆ สามารถสกัดการโจมตีด้วยกรงเล็บจากผู้อาวุโสปีศาจโหมวซานได้เพียงเล็กน้อย

ถึงตอนนั้นผู้อาวุโสชูหอบหายใจหนัก เหงื่อเปียกโชก ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ

“ไม่ นี่มัน... เป็นไปได้ยังไง? แกเป็นแค่ผู้ทุกข์ยากระดับเจ็ด ทำไมถึงมีพลังที่น่ากลัวขนาดนี้?”

สีหน้าของผู้อาวุโสชูดูเหลือเชื่อเป็นที่สุด

“สมกับเป็นคนที่ผ่านเมฆมารทำลายล้างมาได้ ไม่เพียงแต่ผู้อาวุโสโหมวซานจะไร้เทียมทานเมื่อเทียบกับคนที่มีฝีมือระดับเดียวกัน แต่เขายังสามารถต่อกรกับคนที่เหนือกว่าได้ด้วย!” หลัวโชไห่อุทาน ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความชื่นชมแม้ร่างกายจะบาดเจ็บก็ตาม

“เมฆมารทำลายล้าง? แกคือคนที่ผ่านเมฆมารทำลายล้างมาได้งั้นเหรอ?”

ผู้อาวุโสชูผงะไป เขาคิดมาโดยตลอดว่าเฉินผิงคือคนที่ผ่านเมฆมารทำลายล้างมาได้

“รู้แล้วสินะ แต่เกรงว่ามันคงจะสายเกินไป”

ผู้อาวุโสปีศาจโหมวซานหัวเราะอย่างเย็นชา จากนั้นก็ปล่อยรัศมีอันน่าสะพรึงกลัวอีกครั้ง

ผู้อาวุโสชูขมวดคิ้ว พยายามต่อต้านสุดกำลัง

อย่างไรก็ตาม คลื่นรัศมีอันดุดันซัดผู้อาวุโสชูกระเด็น และกระแทกลงสู่พื้นอย่างแรงจนจมลงไปหลายสิบเมตร

ผู้อาวุโสชูคลานออกมาจากหลุมลึก ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว และมีเลือดไหลออกมาจากมุมปาก

“การดูหมิ่นคุณเฉินมีแต่จะพาไปสู่ความตาย!” ผู้อาวุโสปีศาจโหมวซานตะโกนอย่างเย็นชา