หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3504

เจ้าสำนักหลัวขมวดคิ้วขณะที่เขาตรวจดูถุงใส่ของ เขาแน่ใจว่าถุงเหล่านี้เป็นของเบญจเอกอุ

ในเมื่อเฉินผิงทิ้งถุงเอาไว้ เจ้าสำนักหลัวจึงสรุปว่าเฉินผิงคงเอาของวิเศษข้างในไปแล้วทิ้งถุงเหล่านี้เอาไว้

ยิ่งเจ้าสำนักหลัวนึกถึงเรื่องนั้นมากเท่าไร เขาก็ยิ่งโกรธมากขึ้นเท่านั้น เขาประกาศด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ไปกันเถอะ เราจะไปที่หุบเขาวิญญาณโลหิต เราต้องตามหาเฉินผิงและถามหาคำอธิบาย!”

ศิษย์ห้าสำนักใหญ่ทุกคนบุกไปที่หุบเขาวิญญาณโลหิต ทุกคนต่างไม่พอใจ

หลังจากที่คนของห้าสำนักใหญ่ไปแล้ว ฉีเป่ยเจี๋ยและหนิงจื้อก็ปรากฏตัวขึ้น

“ฮ่าๆๆ! พนันได้เลยว่าคราวนี้เฉินผิงไม่มีทางหนีรอดไปได้โดยไร้รอยขีดข่วน คงเดือดร้อนแน่ถ้าโดนห้าสำนักใหญ่ไล่ล่า” ฉีเป่ยเจี๋ยระเบิดเสียงหัวเราะดังลั่น

“น่าเสียดายที่ผมไม่สามารถกำจัดเฉินผิงด้วยตัวเองได้” ดวงตาของหนิงจื้อลุกโชนด้วยความเย็นชา

หลังจากต่อสู้กับเฉินผิงมานาน เฉินผิงก็กลายเป็นเจ้ากรรมนายเวรของหนิงจื้อ เขาอยากจะฆ่าเฉินผิงด้วยมือของเขาเอง

อย่างไรก็ตาม ด้วยความแข็งแกร่งของเฉินผิงในตอนนี้บวกกับคนรอบตัวเขา ดูเหมือนว่าหนิงจื้อคงไม่อาจฆ่าเฉินผิงได้ด้วยตัวเอง

อย่างไรก็ตาม ถ้ามีคนอื่นช่วยก็เป็นไปได้ที่จะสังหารเฉินผิง!

“ไม่นึกว่าทักษะปลอมตัวของคุณจะเยี่ยมยอดเพียงนี้ ตอนที่คุณแปลงร่างเป็นเฉินผิงเมื่อครู่ ขนาดผมยังดูไม่ออกเลย!” ฉีเป่ยเจี๋ยพูดกับหนิงจื้อด้วยความชื่นชม

“เทียบกับคุณแล้วมันก็แค่วิชาทั่วไป คุณฉี ผมด้อยกว่าคุณมาก” หนิงจื้อพูดด้วยความอ่อนน้อมถ่อมตนอย่างที่สุด

สิ่งที่หนิงจื้อใช้ไม่ใช่แค่การปลอมตัว ไม่มีทักษะปลอมตัวที่ยอดเยี่ยมขนาดนั้นในโลกนี้ มันคือวิชาแปลงกาย ในตอนนั้นหนิงจื้อก็ได้เห็นเนื้อหาวิชาเช่นกัน

แม้ว่าหนิงจื้อจะยังไม่สามารถใช้วิชาแปลงกายได้อย่างสมบูรณ์แบบ แต่เขาก็สามารถเลียนแบบรัศมีของเฉินผิงได้อย่างไร้ที่ติ

เขาสามารถหลอกคนที่ไม่คุ้นเคยกับเฉินผิงได้ด้วย