หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3506

ศิษย์ของหุบเขาวิญญาณเลือดเข้ามาหาเฉิงจิงฮุ่ยและรายงานว่า “อาจารย์ หลัวโชไห่ไม่อยู่ที่นี่จริงๆ และไม่เห็นคนที่ชื่อเฉินผิงเช่นกัน”

“ให้ตายเถอะ พวกมันอยู่ไหนกัน? หรือว่าพวกมันจะไม่ได้กลับมาที่หุบเขาวิญญาณโลหิต?”

เฉิงจิงฮุ่ยขมวดคิ้ว

ศิษย์ของหุบเขาวิญญาณเลือดมองไปที่ศพที่เกลื่อนกลาดอยู่บนพื้น ก่อนจะถามด้วยความงุนงง “อาจารย์ ตอนนี้เราควรทำยังไงดี?”

ตอนนี้พวกเขาหาคนที่เป็นเป้าหมายไม่พบ และถึงกับเข่นฆ่าศิษย์ของหุบเขาวิญญาณโลหิต ท้ายที่สุดแล้ว ทั้งสองฝ่ายถือว่าเป็นพี่น้องกัน เนื่องจากในทางปฏิบัติแล้วพวกเขามาจากสำนักเดียวกัน

การกระทำของพวกเขาช่างโหดเหี้ยม และเมื่อหลัวโชไห่รู้ เขาจะไม่ยอมปล่อยเรื่องนี้ไปง่ายๆ อย่างแน่นอน!

“ลบร่องรอยให้หมด ห้ามไม่ให้ใครพูดถึงเหตุการณ์ในวันนี้ ไม่อย่างนั้นฉันจะฆ่ามันอย่างไร้ปรานี!”

ในขณะนั้น เฉิงจิงฮุ่ยค่อยๆ สงบลงและเริ่มออกตะโกนออกคำสั่ง

สิ่งที่เขาทำนั้นมากเกินไป

ศิษย์จำนวนมากของหุบเขาวิญญาณเลือดพากันวิ่งพล่านอย่างร้อนรน พวกเขาลบร่องรอยของตัวเองจนหมด

หลังจากลบร่องรอยและรัศมีทั้งหมดแล้ว เฉิงจิงฮุ่ยก็รีบจากไปพร้อมกับศิษย์ของเขา

หลังเฉิงจิงฮุ่ยไปได้ไม่นาน เจ้าสำนักหลัวก็มาถึงพร้อมกับคนของห้าสำนักใหญ่

“เจ้าสำนักหลัว ทำไมฉันถึงรู้สึกว่าหุบเขาวิญญาณโลหิตเงียบชอบกล? แถมยังได้กลิ่นเลือดด้วย” ใครสักคนพูดขึ้น ขมวดคิ้วด้วยความกังวล

“ฉันก็ได้กลิ่นเหมือนกัน ว่าแต่ทำไมฉันไม่รู้สึกถึงสัญญาณชีวิตเลย? หรือว่าจะไม่มีคนอยู่ที่หุบเขาวิญญาณโลหิต?” มีคนกล่าวเสริม

เจ้าสำนักหลัวปลดปล่อยปราณสัมผัสของเขา และทันใดนั้นเขาก็ขมวดคิ้ว

“เข้าไปดูกันเถอะ คนของหุบเขาวิญญาณโลหิตถูกฆ่าตายหมดแล้ว!”

เมื่อเกิดเหตุการณ์เช่นนี้ขึ้นกะทันหัน เขาจึงต้องตรวจสอบอย่างละเอียดเพื่อค้นหาว่าเป็นฝีมือใคร

ท้ายที่สุดแล้ว สถานะของห้าสำนักใหญ่ในแดนใต้ไม่ได้ต่ำต้อย เป็นธรรมดาที่พวกเขาจะต้องเข้ามายุ่งเกี่ยวเมื่อเกิดเหตุการณ์เช่นนี้!

“เจ้าสำนักหลัว เราตรวจสอบดูแล้ว ไม่มีผู้รอดชีวิตแน่นอน และไม่มีร่องรอยของรัศมีใดๆ เช่นกัน ดูเหมือนว่าคนที่ทำแบบนี้จงใจทำลายหลักฐาน” มีคนพูด

“เจ้าสำนักหลัว ในเมื่อหลัวโชไห่ไม่อยู่ที่นี่ก็ไปกันเถอะ เราไม่ควรมากังวลกับเรื่องเล็กๆ น้อยๆ แบบนี้ ถึงยังไงหลัวโชไห่ก็ไม่ใช่คนดี ในเมื่อเราหาเฉินผิงไม่เจอ ฉันขอแนะนำให้เราเริ่มมองหาคนๆ นั้นจากเผ่าพันธุ์อสูร!”

“ศิษย์ของเราถูกฆ่าตายและมีคนของเผ่าพันธุ์อสูรจำนวนหนึ่งเกี่ยวข้อง เรื่องนี้ยังไม่จบ!”

ชายร่างกำยำผิวสีเข้มที่อยู่ข้างกายเจ้าสำนักหลัวพูด น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความโกรธ

“คุณไห่ ต่อให้เราตามหาสามราชาและสี่ประมุขแห่งเผ่าพันธุ์อสูรเจอ คุณก็ต้องยับยั้งตัวเอง คุณจะโจมตีพวกเขาทันทีที่เห็นไม่ได้ เราต้องทำให้แน่ใจก่อน ไม่มีเรื่องขุ่นเคืองระหว่างพวกเรากับเผ่าอสูร ฉันเลยไม่เข้าใจว่าทำไมพวกเขาถึงช่วยเฉินผิงฆ่าศิษย์ของเรา” เจ้าสำนักหลัวกล่าว

“เจ้าสำนักหลัว ยังไม่ชัดเจนอีกหรือ? ทั้งหมดเป็นเรื่องของผลประโยชน์ล้วนๆ ใครจะสนใจเรื่องความขุ่นเคืองเมื่ออยู่ในสมรภูมิแห่งทวยเทพ ทุกคนต่างก็ตามหาสมบัติทั้งนั้น” ไห่ต้าฟู่อุทานเสียงดัง