“ไม่ต้องกลัว ฉันมาที่นี่เพื่อช่วยแก…”
ทุกคนประหลาดใจเมื่อเฉินผิงเริ่มคุยกับอสูรญาณทิพย์
อย่างไรก็ตาม อสูรญาณทิพย์เพิกเฉยต่อคำพูดของเฉินผิง มันตอบสนองด้วยการเปล่งรัศมีอันน่าสะพรึงกลัวและส่งเสียงคำรามออกมา
“ไม่นะ...”
จงจ่างเหลาร้องออกมาด้วยความตื่นตระหนกทันทีเมื่อเห็นแบบนั้น เขารู้ว่าเสียงคำรามและรัศมีของอสูรญาณทิพย์นั้นน่าสะพรึงกลัวขนาดไหน
อย่างไรก็ตาม เฉินผิงยังคงนิ่งเฉย ปล่อยให้รัศมีอันน่าหวาดหวั่นเข้ามาใกล้เขา
รัศมีสั่นสะเทือนวงแหวนอาคมหลายอัน แต่ร่างกายเฉินผิงยังคงนิ่งสนิท
แม้ว่าเฉินผิงจะเป็นเพียงผู้บำเพ็ญเพียรขั้นผู้ทุกข์ยากระดับหนึ่ง แต่อสูรญาณทิพย์ก็ไม่อาจทำให้เขาหวั่นไหว
จงจ่างเหลาตกตะลึงอย่างยิ่งเมื่อได้เห็นภาพนั้น
“นี่... นี่ใช่พลังของผู้บำเพ็ญเพียรขั้นผู้ทุกข์ยากระดับหนึ่งจริงเหรอ?”
ใบหน้าของจงจ่างเหลาเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ
เมื่อตระหนักว่าเสียงคำรามของมันทำอะไรเฉินผิงไม่ได้ อสูรญาณทิพย์จึงล่าถอยและวางแผนที่จะพุ่งเข้าใส่
“ฉันจะไม่ทำร้ายลูกของแก...”
หลังจากที่เฉินผิงพูดจบ เขาก็โบกมือเบาๆ แสงอันนุ่มนวลส่องลงบนร่างของอสูรญาณทิพย์ แสงนั้นก่อตัวเป็นวงแหวนรัศมี
ขณะที่เฉินผิงร่ายคาถาสงบจิต อสูรญาณทิพย์ก็ค่อยๆ สงบลง และแสงสีแดงเข้มในดวงตาของมันก็จางหายไป
“เกิดอะไรขึ้น?”
ไป๋เฉียนและหัวเฟิ่งต่างก็ตะลึงกับเหตุการณ์นั้น
อสูรญาณทิพย์สงบลงอย่างสมบูรณ์ ภายใต้วงแหวนรัศมีที่โอบล้อม มันเริ่มคลอดลูกต่อไป
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...