หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3520

ในขณะเดียวกัน ผู้บำเพ็ญเพียรกลุ่มหนึ่งค่อยๆ มุ่งหน้าไปยังหุบเขาวิญญาณอสูร

ชายและหญิงคู่หนึ่งเป็นผู้นำกลุ่ม

“เหตุใดผู้อาวุโสเฟ่ยจึงทรยศเรา? ทำเอาอาจารย์เราต้องลำบากไปด้วย เราต้องจับตัวผู้อาวุโสเฟ่ยเพื่อแก้ปัญหานี้ ผู้อาวุโสชูแห่งกลุ่มสมาพันธ์ผนึกมารชี้แจงไว้ชัดเจนแล้ว ถ้าเราไม่จับผู้อาวุโสเฟ่ย เขาจะฆ่าคนของวังอู๋หวนจนหมด!” หญิงชุดดำกล่าวกับชายชุดดำที่ยืนอยู่ข้างเธอ

“ฉันจะไปรู้ได้ยังไง? ตอนนี้ความหวังเดียวของเราอยู่ที่อสูรญาณทิพย์จากหุบเขาวิญญาณอสูร ฉันได้ยินมาว่าพวกมันไวต่อรัศมีอย่างมาก หวังว่าพวกมันจะช่วยเราตามหาผู้อาวุโสเฟ่ยได้ ไม่เช่นนั้น วังอู๋หวนคงจบสิ้นจริงๆ” ชายชุดดำถอนหายใจ

“หยุดก่อน! พวกคุณเป็นใคร?”

ขณะที่ผู้ใช้วิชามารมาถึงทางเข้าหุบเขา พวกเขาก็ถูกคนของหุบเขาวิญญาณอสูรหยุดไว้ทันที

“เรามาจากวังอู๋หวน ที่เรามาก็เพื่อซื้ออสูรวิญญาณโดยเฉพาะ” เยว่หนานจื่อ ชายในชุดดำกล่าวอย่างสุภาพ

ทหารยามเหลือบมองแล้วพูดว่า “รอเดี๋ยว...”

หลังจากพูดจบ ทหารยามก็ไปรายงาน

หุบเขาวิญญาณอสูรนั้นดำเนินธุรกิจขายอสูรวิญญาณให้กับผู้ใช้วิชามารหรือผู้บำเพ็ญเพียรมนุษย์ด้วย ท้ายที่สุดแล้ว การฝึกอสูรวิญญาณให้เชื่องไม่ใช่เรื่องง่าย

ดังนั้น หุบเขาวิญญาณอสูรจึงดำเนินธุรกิจประเภทนี้ ซึ่งสามารถจัดหาทรัพยากรจำนวนมากให้กับพวกเขาได้ ยิ่งไปกว่านั้น เพราะเป็นคนของเผ่าพันธุ์อสูร การฝึกฝนสัตว์อสูรนั้นง่ายกว่ามากสำหรับพวกเขา

ในขณะนั้น จงจ่างเหลาอยู่ในถ้ำและกำลังสังเกตอสูรญาณทิพย์ มีทหารยามคนหนึ่งรีบมารายงาน

“คุณจง มีคนของวังอู๋หวนมา เห็นว่ามาเพื่อซื้ออสูรวิญญาณ”

“วังอู๋หวน?” จงจ่างเหลาขมวดคิ้วเล็กน้อย “พวกเขาเป็นผู้ใช้วิชามารเหรอ? ฉันจำไม่ได้ว่าเคยได้ยินชื่อสำนักนี้มาก่อน”

“พวกเขาเป็นผู้ใช้วิชามาร แต่อาจไม่ได้มาจากแดนใต้”

“งั้นให้พวกเขาเข้ามาได้”

ผู้ใช้วิชามารที่อยู่ในแถบนี้ของเขาเทียนโหมวไม่ได้ถูกเพ่งเล็ง ดังนั้นจงจ่างเหลาจึงไม่จำเป็นต้องระแวงผู้ใช้วิชามารเหล่านี้

ในไม่ช้า ผู้ใช้วิชามารหลายคนจากวังอู๋หวนก็ถูกนำตัวมาที่ต่อหน้าจงจ่างเหลา

จงจ่างเหลาบอกความจริง

“ก็ยังเหลืออีกสองตัวไม่ใช่เหรอ? ทำไมไม่ขายให้เราตัวหนึ่งล่ะ?”

เยว่หนานจื่อไม่พอใจอย่างยิ่ง

“ถึงจะเหลือสองตัว แต่ก่อนหน้านี้มีคนมาขออสูรญาณทิพย์ไว้แล้ว ดังนั้นเกรงว่าคุณคงต้องกลับไปมือเปล่า ผมขอโทษจริงๆ” จงจ่างเหลาพูดอย่างสุภาพ

ท้ายที่สุดแล้ว ผู้ใช้วิชามารเหล่านี้ไม่ได้อ่อนแอ จงจ่างเหลาไม่อยากให้เกิดความขัดแย้ง

“นี่มันอะไรกัน? เรายอมจ่ายให้คุณสองเท่าก็ได้ แค่ขายอสูรญาณทิพย์นั่นให้เราได้แล้ว...” เยว่หนิวจื่อ หญิงในชุดดำก็อุทานด้วยความไม่พอใจเช่นกัน

“ผมขอโทษจากใจจริง เรา-”

ก่อนที่จงจ่างเหลาจะพูดจบ เยว่หนานจื่อก็ขัดขึ้น “ในเมื่อคุณไม่เต็มใจจะขาย อย่างน้อยเราก็ขอดูอสูรญาณทิพย์หน่อยได้ไหม ได้ยินมาว่าพวกมันมีความไวต่อรัศมีเป็นพิเศษ และเราก็จะอยากเห็นพวกมัน”

ในตอนแรกจงจ่างเหลาไม่เต็มใจนัก แต่เมื่อตระหนักว่าอีกฝ่ายไม่ยอมเลิกราง่ายๆ เขาจึงตัดสินใจให้พวกเขาดูอสูรญาณทิพย์