หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3533

เมื่อมาถึงคฤหาสน์ตระกูลเฉิง พวกเขาก็เห็นว่าประตูปิดอย่างแน่นหนา

เมื่อสังเกตเห็นว่าประตูปิดอยู่ ไป๋เฉียนจึงเอ่ยด้วยความสับสน “ตระกูลเฉิงเป็นตระกูลระดับสูงใน ฝานเฉิง แล้วทำไมพวกเขาถึงเข้านอนและปิดประตูเร็วขนาดนี้?”

จี้อวิ๋นก็คิดว่ามันแปลกเช่นกัน “น่าแปลกที่บ้านของตระกูลระดับสูงจะปิดประตูเร็วขนาดนี้ ปกติไม่เป็นอย่างนี้”

ตอนนี้ยังไม่ดึกมาก แต่ประตูของบ้านตระกูลเฉิงกลับปิดแน่นหนา ซึ่งค่อนข้างผิดปกติ

“จี้อวิ๋น ไปเคาะประตูดูสิ”

เฉินผิงขมวดคิ้วและสั่งให้จี้อวิ๋นเคาะประตู

เขาอยากรู้ว่าเหตุใดตระกูลเฉิงจึงปิดประตูเร็วขนาดนี้ มีบางอย่างเกิดขึ้นหรือเปล่า?

จี้อิว๋นก้าวไปข้างหน้าเพื่อเคาะประตู เขาเคาะอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะมีคนเปิดจากด้านใน

“นี่มันอะไรกัน? พวกคุณเป็นใครถึงมาเคาะประตูบ้านตระกูลเฉิงมั่วซั่ว?” ชายหนุ่มคนหนึ่งตะโกนด้วยความโกรธ

เมื่อเห็นอีกฝ่ายเปิดประตูด้วยความโกรธและพูดจาไม่เข้าหู จี้อวิ๋นก็โมโหทันที

“เคาะประตูแล้วมันทำไม? ประตูบ้านตระกูลเฉิงนี่ห้ามเคาะหรือไง?” จี้อวิ๋นโต้ตอบด้วยสีหน้าเย็นชา

ชายหนุ่มชะงักไป เขากำลังจะตะโกน แต่เฉินผิงก็ก้าวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วด้วยรอยยิ้มน้อยๆ “สหาย” เขาพูด “เรามาที่นี่เพื่อพบหัวหน้าตระกูล ฉันชื่อเฉินผิง คุณช่วยไปบอกเขาได้ไหม?”

เฉินผิงเชื่อว่าตราบใดที่คนเฝ้าประตูบอกชื่อของเขาให้เฉิงปู้ฉีฟัง เฉิงปู้ฉีก็จะมาทักทายเขาด้วยตัวเองแน่

แต่แล้วก็ต้องประหลาดใจเมื่อชายหนุ่มโบกมือและพูดว่า “หัวหน้าตระกูลกำลังปลีกวิเวก เขาไม่ต้องการพบใคร…”

“ปลีกวิเวก?” ใบหน้าของเฉินผิงดูประหลาดใจ เขาเพิ่งออกจากสมรภูมิแห่งทวยเทพได้ไม่นาน แล้วทำไมถึงต้องปลีกวิเวกเร็วนัก?

“ถ้าอย่างนั้นขอพบกับเฉิงเจียหยู หรือเฉิงเจียฮุ่ยก็ได้...”

แม้ว่าเฉิงปู้ฉีจะกำลังเก็บตัว แต่เฉิงเจียหยูกับเฉิงเจียฮุ่ยน่าจะยังไม่ไปไหน

“พวกเขาก็ปลีกวิเวกเหมือนกัน” ชายหนุ่มตอบอย่างรำคาญใจ

เฉินผิงไม่ได้ตำหนิจี้อวิ๋นเช่นกัน คนแบบนี้ต้องสั่งสอนให้รู้สำนึก

ชายหนุ่มรีบลุกขึ้นยืน จ้องมองจี้อวิ๋นและเฉินผิงด้วยความโกรธ “กล้าดียังไงมาแตะต้องฉัน ฉันเป็นคนของตระกูลเฉิง! ทำกันเกินไปแล้ว! ทหารยาม! มีผู้บุกรุก!”

ชายหนุ่มตะโกนเสียงดัง ชายสูงอายุคนหนึ่งมาถึงอย่างรวดเร็ว ตามมาด้วยผู้บำเพ็ญเพียรอีกหลายสิบคน

“เกิดอะไรขึ้น? ใครกล้าบุกเข้ามาในคฤหาสน์ตระกูลเฉิง?” ชายสูงอายุถาม ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความโกรธ

ชายหนุ่มชี้ไปที่เฉินผิงและจี้อวิ๋นแล้วพูดว่า “พวกนั้น คุณเอ้อร์ฉางเหลา ผมบอกพวกเขาไปแล้วว่าหัวหน้าตระกูลกำลังปลีกวิเวก แต่พวกเขายืนกรานที่จะเข้ามา!”

เอ้อร์ฉางเหลามองเฉินผิงและจี้อวิ๋นด้วยสายตาเหยียดหยาม

จี้อวิ๋นเป็นผู้บำเพ็ญเพียรขั้นกึ่งเซียน ในขณะที่เฉินผิงเป็นผู้ทุกข์ยากระดับหนึ่ง แม้ตระกูลเฉิงจะศึกษาด้านคาถาเป็นหลัก แต่พวกเขายังคงมีระดับบำเพ็ญเพียรที่สูงกว่ามากเมื่อเทียบกับจี้อวิ๋น และเฉินผิง

“พวกคุณเป็นใคร? ทำไมถึงบุกเข้ามาในบ้านตระกูลเฉิง? ถ้าไม่มีเหตุผลที่ฟังขึ้นก็อย่าโทษฉันที่ต้องใช้กำลัง!” เอ้อร์ฉางเหลาพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา