หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3535

“คุณเฉิง พวกเขา…” ขณะที่เอ้อร์ฉางเหลากำลังจะพูดอะไรบางอย่าง ชายวัยกลางคนผู้หนึ่งก็เดินเข้ามาขัดจังหวะ

“เอาล่ะ พูดคุยกันพอแล้ว ไปพาเจียฮุ่ยออกมา ในเมื่อพวกเราเป็นเพื่อนกัน เราก็ควรที่จะแสดงน้ำใจบ้าง” ชายวัยกลางคนกล่าว

“เข้าใจแล้วครับ ผมจะไปเชิญคุณเฉิงเจียฮุ่ยมาครับ” เอ้อร์ฉางเหลาพยักหน้าและจากไป

จากนั้นชายวัยกลางคนก็เดินมาหาเฉินผิงด้วยรอยยิ้มจางๆ “ผมต้องขอโทษด้วยจริงๆ คนรับใช้พวกนี้ไม่ค่อยรู้เรื่องมารยาทที่ถูกต้องเท่าไหร่นัก ผมชื่อเฉิงเถียนไท่ และพี่ชายของผมนามว่าเฉิงปู้ฉี ในเมื่อคุณรู้จักกับพี่ชายของผม ผมก็ถือว่าคุณเป็นแขกของพวกเรา ไม่ทราบว่าผมควรจะเรียกคุณว่าอย่างไรดี?”

ด้วยความกระตือรือร้นและความสุภาพของเฉิงเถียนไท่ ทำให้ความรู้สึกสงสัยของเฉินผิงผ่อนคลายลงเล็กน้อย

“ผมชื่อเฉินผิง ทั้งสองคนนี้คือเพื่อนของผม ชื่อจี้อวิ๋นและไป๋เฉียนครับ" เฉินผิงกล่าวแนะนำ

เฉิงเถียนไท่หัวเราะออกมาเต็มที่ในทันใด “สำหรับเธอแล้วไม่จำเป็นต้องแนะนำตัวเลย เธอเป็นราชินีจิ้งจอกผู้โด่งดัง ผมได้ยินเรื่องของเธอมานานแล้ว”

ขณะที่เฉินผิงกำลังสนทนาอยู่กับเฉิงเถียนไท่ เฉิงเจียฮุ่ยก็มาถึง

“คุณเฉิน คุณมาทำอะไรที่นี่?” เฉิงเจียฮุ่ยรู้สึกประหลาดใจเมื่อเห็นเฉินผิง

“ผมผ่านมาเลยคิดว่าควรแวะมาเยี่ยมคุณสักหน่อยน่ะ คุณเฉิง” เฉินผิงอธิบาย

หลังจากได้ยินเฉินผิงพูดถึงการไปเยี่ยมพ่อของเธอ สีหน้าของเฉิงเจียฮุ่ยก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย แต่เธอก็กลับมายิ้มได้อย่างรวดเร็วหลังจากหันไปมองที่เฉิงเถียนไท่

“เจียฮุ่ย ในเมื่อพวกเขามาเยี่ยมปู้ฉี หลานก็ควรต้อนรับขับสู้พวกเขา อย่าลืมทำตัวเป็นเจ้าบ้านที่ดีล่ะ” เฉิงเถียนไท่ให้คำแนะนำทิ้งท้ายก่อนจะจากไปพร้อมกับคนของเขา

ไม่นานหลังจากที่เฉิงเถียนไท่จากไป เฉินผิงก็หันไปหาเฉิงเจียฮุ่ยแล้วถามว่า “คุณเฉิง มีอะไรเกิดขึ้นกับครอบครัวของคุณหรือเปล่าครับ?”

เฉิงเจียฮุ่ยผงะไปชั่วครู่ก่อนจะส่ายศีรษะ “เปล่าค่ะ ไม่มีอะไร คุณเฉิน กรุณามากับฉันด้วย”

เฉิงเจียฮุ่ยพาเฉินผิงและคนอื่นๆ ไปที่ห้องของเธอ

แต่ถึงกระนั้น เฉินผิงก็สังเกตเห็นสีหน้าและท่าทางที่ผิดปกติของเฉิงเจียฮุ่ยเสียแล้ว

“ในเมื่อผู้นำตระกูลเฉิงเข้าสันโดษเข้าสันโดษ ดังนั้นพวกเรา...” เฉินผิงต้องการพูดแก้ตัวแล้วคิดจะไปจากที่นี่ ยังไงเสีย เฉิงปู้ฉีเองก็กำลังเข้าสันโดษเข้าสันโดษ และท่าทางของเฉิงเจียฮุ่ยก็ดูแปลก เฉินผิงจึงไม่อยากอยู่ที่นี่นานนัก!

ไม่ทันที่เฉินผิงจะพูดจบประโยค เฉิงเจียฮุ่ยก็พูดแทรกขึ้นมาว่า “คุณเฉิน พวกคุณกำลังจะไปกันแล้วเหรอคะ? ในเมื่อพ่อของฉันกำลังเข้าสันโดษเข้าสันโดษ ฉันก็คงไม่รั้งพวกคุณไว้”

เฉินผิงประหลาดใจ เฉิงเจียฮุ่ยกำลังไล่พวกเขาออกไปจริงๆ

เฉินผิงได้ช่วยเหลือครอบครัวตระกูลเฉิงไว้อย่างมากในช่วงสมรภูมิแห่งทวยเทพ อีกทั้งเขายังช่วยชีวิตเฉิงเจียฮุ่ยเอาไว้ ไม่ว่าอย่างไร เป็นไปไม่ได้เลยที่เฉิงเจียฮุ่ยจะไล่เฉินผิงไปเช่นนั้น แต่ทว่าตอนนี้เธอกลับทำอย่างนั้น ซึ่งนั่นทำให้เฉินผิงเชื่อว่ามันต้องมีเหตุผลอะไรบางอย่างอยู่เบื้องหลัง

“คุณเฉิง ผมไม่ได้บอกว่าจะไป ผมหมายความว่าผมอยากจะค้างอยู่ที่นี่สักคืนและพักผ่อนให้เต็มที่!”

เฉินผิงเปลี่ยนใจและตัดสินใจค้างคืนที่บ้านพักตระกูลเฉิง

“คุณเฉิน” เธอพูดขึ้น “พ่อของฉันเข้าสันโดษเข้าสันโดษอยู่ ในฐานะที่ฉันเป็นผู้หญิงแล้ว มันคงไม่เหมาะนักที่จะต้อนรับคุณค้างคืน ฉันคิดว่าถ้าคุณจากไปจะเป็นการดีที่สุด”

ทุกคนต่างต้องประหลาดใจ เฉิงเจียฮุ่ยแสดงท่าทีเร่งเร้าและเริ่มขับไล่เฉินผิงไป