“ผมจะพยายามครับพ่อ หากสามารถขัดเกลาตัวเองได้ ผมจะทำให้ตระกูลเย่ทรงอำนาจที่สุดในแดนใต้” เย่เฟิงเอ่ยด้วยด้วยความตื่นเต้น ทำให้ร่างกายของเขาสั่นเล็กน้อย
เห็นได้ชัดว่าเขารอคอยวันนี้อย่างใจจดใจจ่อมานาน
“พ่อเชื่อในตัวลูก เอาเลย” เย่เหลียนเฉิงพยักหน้าอนุญาต
เย่เฟิงที่ใช้ผ้าสีดำห่อตัวกระโดดลงไปในบ่อศักดิ์สิทธิ์
ขณะที่บ่ออันปั่นป่วนค่อยๆ สงบลง ในไม่ช้าผ้าสีดำก็ลอยขึ้นมาที่ผิวน้ำ โดยไม่เห็นร่างของ เย่เฟิงเลย
เมื่อเห็นอย่างนั้น เย่เหลียนเฉิงก็ยิ้ม
“คุณลู่ซือ คุ้มกันบ่อศักดิ์สิทธิ์ด้วย ห้ามไม่ให้ใครเข้าไปจนกว่าเย่เฟิงจะปรากฏตัวขึ้นอีกครั้ง ใครก็ตามที่ฝ่าฝืนคำสั่งจะต้องรับโทษหนัก” เย่เหลียนเฉิงออกคำสั่ง
“รับทราบ!” ลู่ซือพยักหน้า
“คุณเย่ เรามา…” เฉิงเถียนไท่เริ่มพูด ตั้งใจจะหารือเรื่องการปล่อยตัวเฉิงปู้ฉี
“คุณเฉิงเถียนไท่ เราไปคุยที่ห้องโถงกันเถอะ ที่นี่ไม่ใช่ที่สำหรับพูดคุยกัน” เย่เหลียนเฉิงเสนอ แล้วพาเฉิงเถียนไท่และเฉินผิงไปที่ห้องโถง
เฉิงปู้ฉีตามพวกเขาไป แม้ว่าเขาจะไม่ได้ถูกควบคุมตัว แต่เขาไม่มีความตั้งใจที่จะหลบหนี เพราะเขารู้ว่าความสามารถของเขาไม่มากพอที่จะหนีจากตระกูลเย่ได้
เมื่อมาถึงห้องโถง เฉิงเถียนไท่ก็ถามอย่างกระตือรือร้น “คุณเย่ ตอนนี้ฉันพาพี่ชายและหลานชายกลับบ้านได้หรือยัง?”
เย่เหลียนเฉิงยังคงนิ่งเงียบ ไม่นานก็มีคนพาเฉิงเจียหยูเข้ามา
เมื่อเห็นเฉิงปู้ฉี เฉิงเจียหยูก็พูดด้วยความกังวลว่า “พ่อ พ่อเป็นอะไรหรือเปล่า?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...