หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3559

เฉินผิงได้เห็นไฟสู้ของคนตระกูลเฉิงและรู้สึกฮึกเหิมขึ้นมา

มันแสดงให้เห็นว่าเฉิงปู้ฉีได้รับความไว้วางใจและความเคารพจากตระกูลเฉิง

“แม้จะมีความมุ่งมั่นอย่างแรงกล้าที่จะต่อสู้ แต่พวกเจ้าวางแผนที่จะต่อสู้ด้วยหมัดโดยไม่มีอาวุธวิเศษงั้นหรือ?” ไป๋เฉียนถาม

ในฐานะผู้บำเพ็ญเพียรด้านคาถาและเครื่องราง คนตระกูลเฉิงแทบไม่ได้ครอบครองอาวุธวิเศษหรืออาวุธศักดิ์สิทธิ์เลย

อย่างไรก็ตาม ในเมื่อครั้งนี้เป็นฝ่ายโจมตี การพึ่งพาอาคมหรือเครื่องรางเพียงอย่างเดียวอาจไม่ใช่กลยุทธ์ที่ดีที่สุด

“แม้ว่าเราจะต้องใช้มือเปล่า เราก็จะสู้กับตระกูลเย่จนถึงที่สุด” หลงปั๋วประกาศพร้อมกับกำหมัดแน่น

“ผมมีอาวุธศักดิ์สิทธิ์อยู่บ้าง เลือกอันที่เหมาะกับคุณแล้วกัน” เฉินผิงพูดพร้อมหยิบอาวุธศักดิ์สิทธิ์มากมายออกจากแหวนเก็บของ

ของพวกนี้ได้มาจากสมรภูมิแห่งทวยเทพเป็นส่วนใหญ่

เมื่อมองดูอาวุธศักดิ์สิทธิ์ ศิษย์ตระกูลเฉิงก็พากันทึ่ง

“คุณเฉิน คุณมีสมบัติล้ำค่าตั้งมากมาย ประเมินค่าไม่ได้ทั้งนั้น!” เฉิงเจียฮุ่ยอุทานด้วยความอิจฉา

“แม้ว่าอาวุธศักดิ์สิทธิ์เหล่านี้จะดีเลิศ แต่ก็ไม่มีประโยชน์สำหรับผม พวกคุณควรเลือกอันที่เหมาะกับตัวเอง” เฉินผิงยิ้มน้อยๆ

ในไม่ช้า คนของตระกูลเฉิงก็เริ่มเลือกอาวุธ

เฉินผิงมองพวกเขาที่อีกด้าน เขามีกระบี่พิฆาตมังกร ระฆังมังกรและแส้ปราบมารแล้ว ดังนั้นเขาจึงไม่ต้องการอาวุธศักดิ์สิทธิ์อีก

อาวุธศักดิ์สิทธิ์เหล่านี้ผุกร่อนมานานหลายพันปี จึงสูญเสียพลังดั้งเดิมบางส่วนไป

อย่างไรก็ตาม การมีอาวุธดังกล่าวครอบครองจะช่วยเพิ่มความแข็งแกร่งให้กับตระกูลเฉิงได้อย่างมาก

เมื่อตระกูลเฉิงเลือกอาวุธแล้ว เฉินผิงก็เตรียมยารักษาให้พวกเขา

เนื่องจากเฉินผิงไม่สามารถรักษาคนของตระกูลเฉิงที่บาดเจ็บได้ตลอดเวลา การเตรียมยาไว้ก่อนจึงนับว่าเป็นประโยชน์

เมื่อเตรียมทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว ศิษย์ตระกูลเฉิงก็มั่นใจมากขึ้น