หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3564

“คุณเฉิน เย่เหลียนเฉิงจะต้องเฝ้าบ่อศักดิ์สิทธิ์อยู่แน่ๆ ถ้าไปคนเดียว ผมเกรงว่า...”

เฉิงปู้ฉีรู้ว่าเฉินผิงสามารถสู้กับคนที่ระดับสูงกว่าได้ แต่เย่เหลียนเฉิงคือผู้ทุกข์ยากระดับเก้า

แม้ว่าเฉินผิงจะรับมือกับระดับพลังที่สูงกว่าได้ แต่เขาก็ยังไม่น่าจะต่อกรผู้ทุกข์ยากระดับเก้าได้

“ไม่ต้องห่วง ผมรู้ขีดจำกัดของตัวเองดี!” เฉินผิงพูดด้วยรอยยิ้มน้อยๆ

เมื่อเห็นเฉินผิงว่ามั่นใจเพียงใด เฉิงปู้ฉีจึงไม่พูดอะไรอีก

“ดูแลตัวเองด้วย คุณเฉิน ตระกูลเฉิงจะไม่มีวันลืมความเมตตาครั้งนี้!” เฉิงปู้ฉีแสดงความขอบคุณอย่างสุดหัวใจ

“คุณเฉิง ไม่จำเป็นต้องมากพิธี คุณควรไปจากคฤหาสน์ตระกูลเย่ให้เร็วที่สุด หากการต่อสู้ยืดเยื้อนานเกินไป ผมเกรงว่าคุณจะไม่ได้ออกไปอีก” เฉินผิงเตือนเฉิงปู้ฉีอีกครั้ง

เฉิงปู้ฉีพยักหน้าและพาเฉิงเจียหยูไปที่ลานด้านหน้า

เฉินผิงมุ่งหน้าไปยังบ่อศักดิ์สิทธิ์ของตระกูลเย่โดยไม่ลังเล

ในขณะนั้น เย่เหลียนเฉิงยืนอยู่ริมบ่อศักดิ์สิทธิ์และรอคอยเงียบ ๆ

รอบๆ บ่อศักดิ์สิทธิ์มีโล่แสงโปร่งใสที่แทบจะมองไม่เห็นกะพริบอย่างต่อเนื่อง

นั่นคือวงแหวนอาคมแบบง่ายๆ ที่เย่เหลียนเฉิงสร้างขึ้น เพื่อป้องกันไม่ให้ใครก็ตามเข้าไปในบ่อศักดิ์สิทธิ์โดยไม่ตั้งใจ

วงแหวนอาคมนี้สามารถปิดกั้นเสียงและรัศมีทั้งหมดจากภายนอกได้

เย่เหลียนเฉิงทำเช่นนี้เพราะกลัวว่าจะมีคนมารบกวนลูกชายของเขา

และอีกด้านหนึ่งของบ่อศักดิ์สิทธิ์ ศิษย์หลายคนของตระกูลเย่โยนสมบัติต่างๆ ลงไปอย่างต่อเนื่อง เย่เหลียนเฉิงพยายามทำให้พลังวิญญาณในบ่อศักดิ์สิทธิ์เข้มข้นยิ่งขึ้น

เมื่อเพิ่มสมบัติและหญ้าเซียนต่างๆ เข้าไป น้ำในบ่อศักดิ์สิทธิ์ก็ใสขึ้น พื้นผิวน้ำสะท้อนราวกระจก

“เย่เฟิง พ่อฝากความหวังทั้งหมดไว้กับลูก ลูกต้องไม่ทำให้พ่อผิดหวัง!” เย่เหลียนเฉิงจ้องมองบ่อศักดิ์สิทธิ์ไม่วางตา

ตูม!

ทันใดนั้นก็มีเสียงระเบิดดังขึ้น และโล่ป้องกันรอบๆ บ่อศักดิ์สิทธิ์ก็หายวับไปทันที

“นั่นใคร?” เย่เหลียนเฉิงขมวดคิ้ว ใบหน้าของเขาดูบึ้งตึง