หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3566

เมื่อเฉินผิงดำลึกลงไป ความรุนแรงของปราณเย็นก็เพิ่มขึ้น เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากเรียกจุติเพลิงขึ้นมาห่อหุ้มทั้งร่าง

ยังไม่ถึงก้นบ่อด้วยซ้ำ เฉินผิงก็รู้สึกราวกับว่าเขาใช้พลังไปมาก

เฉินผิงอดไม่ได้ที่จะสบถ “ให้ตายเถอะ! เย่เฟิงไปถึงก้นบ่อได้ยังไง?”

ขนาดเฉินผิงครอบครองจุติเพลิงและแม้แต่เพลิงปีศาจ เขาก็ยังรู้สึกว่าปราณเย็นนี้รับมือได้ยากยิ่ง

ในทางกลับกัน เย่เฟิงซึ่งไม่สามารถเข้าถึงจุติเพลิงได้ กลับสามารถอยู่ในบ่อศักดิ์สิทธิ์ได้นานขนาดนี้โดยไม่มีเหตุการณ์ใดๆ เกิดขึ้น

เฉินผิงดำลึกลงไปอีก ในขณะที่ใบหน้าของเย่เหลียนเฉิงเริ่มเคร่งเครียด หัวใจของเขาเต็มไปด้วยความวิตกกังวล

เขารู้ว่าเฉินผิงกำลังตามหาเย่เฟิงอยู่

ในขณะนั้น เย่เหลียนเฉิงตั้งใจแน่วแน่ที่จะไม่ปล่อยให้เฉินผิงเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับการเปลี่ยนร่างและการฟื้นฟูของลูกชาย

อย่างไรก็ตาม ขณะที่เย่เหลียนเฉิงลงไปในบ่อศักดิ์สิทธิ์ เขาก็รู้สึกว่าปราณเย็นเริ่มเข้มข้นขึ้นเรื่อยๆ ร่างกายของเขารับมืออย่างยากลำบาก

ในขณะนั้น เย่เหลียนเฉิงทำได้เพียงใช้พลังวิญญาณภายในร่างกายปกป้องตัวเองด้วยการต้านทานปราณเย็นของบ่อศักดิ์สิทธิ์

ในฐานะผู้ทุกข์ยากระดับเก้า เย่เหลียนเฉิงจึงพอรับมือไหว

ในขณะเดียวกัน เย่เฟิงลอยตัวอยู่ในน้ำ ตัวเขาล้อมรอบด้วยวงแหวนดอกไม้ไฟ

และในมือของเย่เฟิงมีลูกปัดสีแดงเพลิงเปล่งแสงเรืองรอง

สีหน้าของเย่เฟิงดูจริงจังในขณะที่เขาดูดซับรัศมีอันเป็นเอกลักษณ์จากบ่อศักดิ์สิทธิ์อย่างต่อเนื่อง เพื่อฟื้นฟูสายเลือดของตัวเอง

ผืนน้ำด้านล่างเย่เฟิงลึกมากจนมองไม่เห็นข้างล่าง อย่างไรก็ตาม เย่เฟิงเริ่มรู้สึกกลัวและไม่กล้าที่จะเสี่ยงลงไปลึกกว่านี้อีก

เหตุผลที่เขาลงมาถึงนี่ได้คือลูกประคำอัคคีศักดิ์สิทธิ์ที่ถืออยู่ในมือ

ลูกประคำอัคคีศักดิ์สิทธิ์นี้ผู้ใช้วิชามารที่มีเชื้อสายมารอเวจีเป็นคนนำมาให้

เย่เหลียนเฉิงเป็นฝ่ายติดต่อกับพวกเขาก่อน และผู้ใช้วิชามารเหล่านี้ก็ต้องการเป็นพันธมิตรกับสมาพันธ์ผนึกมาร พวกเขาจึงบากบั่นเดินทางไกลมาหาเย่เหลียนเฉิง โดยนำลูกประคำอัคคีศักดิ์สิทธิ์ติดตัวมาด้วย

เรื่องนี้ก็ทำให้เฉินผิงสับสนเช่นกัน ทำไมฉันถึงมาเจอกับผู้ใช้วิชามารจากเชื้อสายมารอเวจีในเขตใต้ทั้งที่พวกเขาอยู่ที่แดนอุดรวิทูร?