หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3570

ในบ่อศักดิ์สิทธิ์ เฉินผิงยังคงดำลงไป

ด้วยลูกประคำอัคคีศักดิ์สิทธิ์ที่อยู่กับเขา ทำให้เฉินผิงไม่เป็นอันตรายแม้จะไม่ใช้เพลิงปีศาจก็ตาม!

อย่างไรก็ตาม ไม่นานนักเฉินผิงก็รู้สึกถึงเสียงหึ่งๆ ในจิตของเขา และที่น่าประหลาดใจก็คือ ปราณเย็นจากบ่อศักดิ์สิทธิ์หายไปจนหมด!

แต่การหายไปของมันก็มาพร้อมกับแรงกดดันที่ไม่จบไม่สิ้น!

เฉินผิงรู้สึกว่ากระดูกของเขาร้าวราวกับกำลังถูกบีบอัด!

เฉินผิงใช้ร่างเกราะทองคำอย่างรวดเร็ว โดยแทบจะไม่สามารถต้านทานแรงกดดันจากบ่อศักดิ์สิทธิ์ได้เลย!

“แปลกจริงๆ ทำไมถึงมีอุปสรรคแบบนี้ในบ่อศักดิ์สิทธิ์?” เฉินผิงสับสนไปหมด!

อย่างไรก็ตาม เฉินผิงยังคงดำดิ่งลึกลงไป ราวกับว่าบ่อศักดิ์สิทธิ์ไร้ซึ่งก้นบ่อ!

แม้แต่เฉินผิงเองก็ไม่รู้ว่าเขาลงมานานแค่ไหนแล้ว และไม่สามารถใช้ความคิดไตร่ตรองได้

เฉินผิงรู้สึกราวกับว่าเขาล่องลอยอยู่ในจักรวาลอันมืดมนไร้ที่สิ้นสุด ความรู้สึกเปล่าเปลี่ยวช่างน่ากลัวจริงๆ!

“คุณเฉิน คุณเฉิน…” เสียงของเจ่อเยี่ยนดังขึ้น!

ตอนนั้นเองเฉินผิงก็หลุดจากความอ้างว้างไร้ที่สิ้นสุดสู่ความเป็นจริง!

“คุณเฉิน จิตของคุณถูกสะกด คุณลอยไปเรื่อยโดยที่ไม่ได้ขยับตัวเลย…” เจ่อเยี่ยนพูดกับเฉินผิง!

“อะไรนะ ผมไม่ได้ขยับตัวเลย?” ใบหน้าของเฉินผิงเต็มไปด้วยความประหลาดใจ

เขาคิดมาตลอดว่าเขาดำลงไปไม่หยุด!

“คุณไม่ได้ขยับเลย บรรยากาศภายในบ่อศักดิ์สิทธิ์ให้ความรู้สึกแปลกประหลาดมาก คุณเฉิน คุณควรระมัดระวังเป็นพิเศษ” เจ่อเยี่ยนเตือนเฉินผิง!

เมื่อถึงจุดนั้น เฉินผิงก็เหงื่อแตกพลั่กด้วยความตกใจ ถ้าไม่ใช่เพราะเจ่อเยี่ยนปลุกเขาขึ้นมา เขาก็กลัวว่าคงจะถูกทิ้งให้ล่องลอยอยู่ในนี้ตลอดไป แบบนั้นคงจะน่ากลัวจริงๆ!

เฉินผิงรีบตั้งสติ จากนั้นก็กลั้นหายใจ ตั้งสมาธิและดำดิ่งลงไปอย่างต่อเนื่อง!

ในไม่ช้า ตะกอนก็ปรากฏขึ้นต่อหน้าเฉินผิง บ่งบอกว่าเขามาถึงก้นบ่อแล้ว!

เมื่อเท้าของเฉินผิงแตะก้นบ่อ ในที่สุดเขาก็ใจชื้นขึ้นมา!

“ศิลากั้นฟ้า? หรือนี่จะเป็นมณีสวรรค์?” เฉินผิงถามชายคนนั้น!

“ฮึ เป็นแค่ผู้บำเพ็ญเพียรขั้นผู้ทุกข์ยากระดับหนึ่งกลับกล้าถามนั่นถามนี่ นี่คือมณีสวรรค์ แต่มันไม่มีประโยชน์อะไรกับเจ้า ไว้เจ้าขึ้นสู่ความเป็นอมตะได้ค่อยกลับมาเถอะ…” ดวงตาของชายคนนั้นเต็มไปด้วยความเหยียดหยาม!

เมื่อรู้สึกถึงสายตาดูแคลนของชายคนนั้น เฉินผิงก็หัวเราะเบา ๆ อย่างเย็นชา “ตอนนี้คุณเป็นแค่เสี้ยววิญญาณเท่านั้นเอง ไม่คู่ควรที่จะถูกเรียกแบบนั้นด้วยซ้ำ เป็นแค่วิญญาณที่ไม่ไปสู่สุคติ คุณดูถูกผม แต่ถ้าผมเอาศิลากั้นฟ้าไป คุณจะทำอะไรได้หรือเปล่าล่ะ?“

เฉินผิงไม่กลัวชายคนนั้น เท่าที่เขารู้ หมอนี่อาจจะตายไปนานแล้ว เหลือเพียงวิญญาณที่ทิ้งไว้หลอกผู้คน!

เฉินผิงไม่ถูกเขาข่มขู่ได้ง่ายๆ!

เฉินผิงเอื้อมมือออกไปโดยไม่สนใจชายคนนั้นเลยสักนิด

น่าประหลาดใจที่มือของเฉินผิงทะลุร่างของชายคนนั้นโดยตรง!

“เจ้าเด็กเขลา รนหาที่ตาย...” เสียงคำรามอันเกรี้ยวกราดของชายคนนั้นมาพร้อมกับการปะทุของศิลากั้นฟ้า มันเปล่งแสงเจิดจ้านับหมื่นสาย!

ลำแสงจำนวนมากดูราวกับดาบคมกริบนับไม่ถ้วน ทุกเล่มพุ่งไปที่เฉินผิงโดยตรง!