หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3574

ม่านแสงทั้งหมดหายไป ตอนนี้เหลือเพียงลูกประคำอัคคีศักดิ์สิทธิ์และศิลากั้นฟ้าที่เปล่งแสงออกมา!

แรงกดดันทั้งหมดภายในบ่อศักดิ์สิทธิ์หายไป และก้นบ่อก็สงบลงอย่างน่าเหลือเชื่อ!

“คุณเฉิน ดูเหมือนว่าคุณจะไปทำให้เซียนไม่พอใจเข้าแล้ว ถ้าคุณได้ขึ้นสู่ความเป็นอมตะและเข้าสู่อาณาจักรเซียน จะมีผลอะไรตามมาหรือเปล่า?” เจ่อเยี่ยนพูดกับเฉินผิง

“ลืมเรื่องนั้นไปเถอะ ดูจากสถานการณ์ตอนนี้แล้ว ถ้าฉันไม่ด่าเขาและปล่อยให้เย่เหลียนเฉิงเดินออกจากม่านแสง เราคงเสร็จกันหมด” เฉินผิงพูดขณะที่เขาหยิบลูกประคำอัคคีศักดิ์สิทธิ์ขึ้นมา

เมื่อเฉินผิงถือศิลากั้นฟ้าไว้ในมือ จิตตวิสุทธิในตัวเขาก็เริ่มโคจรเอาเองอย่างน่าประหลาดใจ มันดูดกลืนแก่นแท้ภายในศิลากั้นฟ้าอย่างต่อเนื่อง!

เฉินผิงดูประหลาดใจ แต่เขาสงบสติอารมณ์ได้อย่างรวดเร็ว เขานั่งขัดสมาธิและเริ่มสกัดพลังภายในตัวเขา

เมื่อได้ศิลากั้นฟ้ามา ระดับพลังของเฉินผิงก็อาจเพิ่มขึ้นอีกขั้นก็ได้!

ในที่สุดเฉินผิงก็สามารถบำเพ็ญเพียรโดยปราศจากสิ่งรบกวน เวลาไหลผ่านไปเรื่อยๆ

ในขณะเดียวกันที่เหนือบ่อศักดิ์สิทธิ์ ลู่ซือและศิษย์คนอื่นของตระกูลเย่ต่างร้อนรนสับสน

เย่เหลียนเฉิงลงไปใต้น้ำเป็นเวลานานแล้ว แต่ก็ไม่มีวี่แววการเคลื่อนไหวใดๆ ซึ่งทำให้คนของตระกูลเย่พากันอยู่ไม่สุข

ยิ่งกว่านั้น หลังจากแรงสั่นสะเทือนชั่วขณะหนึ่ง บ่อศักดิ์สิทธิ์ก็กลับมาสงบนิ่งทันที และตั้งแต่นั้นมา ก็ไม่มีความวุ่นวายใดๆ เกิดขึ้น

ลู่ซือพร้อมกับคนของเขาเฝ้าดูบ่อศักดิ์สิทธิ์อย่างไม่คาดสายตาอยู่นานพอตัว

“ผู้อาวุโสลู่ซือ คุณเย่เงียบไปนานมาก เป็นไปได้ไหมว่า…” มีคนถามลู่ซืออย่างกังวล

“หยุดพูดไร้สาระได้แล้ว คุณเย่เป็นถึงผู้บำเพ็ญเพียรขั้นผู้ทุกข์ยากระดับเก้า ไม่มีทางที่เขาจะเป็นอะไรไปแน่ รออีกสักหน่อยเถอะ” ลู่ซือตวาด

เนื่องจากเย่เหลียนเฉิงยังไม่ปรากฎตัว ลู่ซือจึงเป็นคนสั่งการ ส่วนเย่เฟิงกลับไปที่ห้องมืดแล้ว

ไม่ใช่แค่ตระกูลเย่ที่วิตกกังวล แต่ผู้อาวุโสปีศาจโหมวซานและคนอื่นๆ ก็ร้อนใจไม่แพ้กัน