ขณะที่เฉิงปู้ฉีและพรรคพวกมุ่งหน้าไปหาตระกูลเย่ ก็มีคนรายงานสถานการณ์ให้ลู่ซือทราบอย่างรวดเร็ว “ผู้อาวุโสลู่ซือ ตระกูลเฉิงกลับมาพร้อมกำลังเสริม…”
เมื่อเห็นอย่างนั้น ลู่ซือแห่งตระกูลเย่จึงรีบรวบรวมทุกคนและสั่งให้พวกเขาประจำที่ลานด้านหน้า
เฉิงปู้ฉีและผู้อาวุโสปีศาจโหมวซานต่างมีความสามารถที่ไม่มีใครเทียบได้ พวกเขาไม่ยอมเสียเวลาและเข้าต่อสู้ทันที
เพราะก่อนหน้านี้ได้ต่อสู้อย่างดุเดือด ความโกรธจึงเติมพลังให้ความมุ่งมั่นของพวกเขา
ทันทีที่ทั้งสองฝ่ายปะทะกัน การต่อสู้อันบ้าคลั่งก็บังเกิด
“ราชินีจิ้งจอก คุณกับจี้อวิ๋นไปตามหาคุณเฉินที่บ่อศักดิ์สิทธิ์” ผู้อาวุโสปีศาจโหมวซานสั่งไป๋เฉียน เสียงดัง
ไป๋เฉียนพยักหน้าและพาจี้อวิ๋นไปที่สวนหลังบ้านของตระกูลเย่
“หยุดพวกมัน! ห้ามพวกมันไปที่บ่อศักดิ์สิทธิ์” ลู่ซือแห่งตระกูลเย่คำรามด้วยความโกรธจัด
คนของตระกูลเย่ขัดขวางไป๋เฉียนและจี้อวิ๋น ในขณะที่ผู้อาวุโสปีศาจโหมวซานและหลัวโชไห่เปิดทางให้พวกเขา
การต่อสู้ย้ายจากสนามหน้าบ้านไปที่หลังบ้าน จนในที่สุดก็มาถึงที่ตั้งของบ่อศักดิ์สิทธิ์
เมืองเย่เฉิงทั้งเมืองได้ยินเสียงความผันผวนของพลังวิญญาณ เสียงร้องของการต่อสู้ เสียงตะโกนและเสียงโอดโอย
ผู้บำเพ็ญเพียรของทั้งตระกูลเย่และตระกูลเฉิงตกอยู่ท่ามกลางความสับสนวุ่นวาย
แม้ว่าเย่เหลียนเฉิงจะไม่อยู่ แต่ลู่ซือกับผู้อาวุโสอีกสองสามคนก็สามารถรับมือได้
ลู่ซือแห่งตระกูลเย่มุ่งความสนใจไปที่ผู้อาวุโสปีศาจโหมวซาน ตระหนักว่าเขาเป็นคู่ต่อสู้ที่ทรงพลังที่สุด
หลัวโชไห่ซึ่งเป็นผู้ทุกข์ยากระดับแปดก็นับว่าเป็นพลังที่น่าเกรงขามเช่นกัน
ถ้าไม่ใช่เพราะสองคนนี้ ตระกูลเฉิงคงจะพ่ายแพ้อย่างรวดเร็ว
ลู่ซือแห่งตระกูลเย่เริ่มต้านผู้อาวุโสวปีศาจโหมวซานไม่ไหว เขาตะโกนอย่างร้อนรน “ใช้คำสั่งป้องกัน เร็วเข้า...”
เมื่อเย่เหลียนเฉิงไม่อยู่และเย่เฟิงออกมาไม่ได้ ลู่ซือจึงเป็นคนเดียวที่สามารถตัดสินใจ
ดอกไม้ไฟส่องสว่างพุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้า เกิดระเบิดตระการตา
ท้องฟ้าครึ่งหนึ่งกลายเป็นสีแดงในทันที
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...