ที่ก้นบ่อศักดิ์สิทธิ์ เฉินผิงถูกล้อมรอบด้วยแสงสีขาวเจิดจ้า ชวนให้นึกถึงแสงอันศักดิ์สิทธิ์
รัศมีสีขาวพุ่งออกมาจากร่างของเฉินผิงขณะที่อัสนีบาตฟาดลงมาใส่เขา แต่รัศมีสีขาวนั้นขับไล่มันไปทันที
แก่นแท้ของศิลากั้นฟ้าซึ่งอยู่ในรัศมีนั้นถูกเฉินผิงดูดกลืนจนหมด
ในขณะที่รัศมียังคงพวยพุ่ง น้ำในบ่อศักดิ์สิทธิ์ก็ดูเหมือนจะเดือดพล่าน ปั่นป่วนและมีฟองผุดขึ้นมาตลอดเวลา
ทันใดนั้นน้ำในบ่อศักดิ์สิทธิ์ก็ระเบิดออกมา กลายเป็นกระแสน้ำที่พุ่งออกไปทุกทิศทาง
เหตุการณ์ที่พลิกผันอย่างไม่คาดคิดทำให้ทุกคนต้องล่าถอย
หลังจากการระเบิด มีร่างหนึ่งโผล่ขึ้นจากน้ำแล้วทะยานออกมาจากบ่อศักดิ์สิทธิ์
“ยินดีต้อนรับกลับบ้าน คุณเย่” ลู่ซือรีบคุกเข่าลงด้วยความเคารพเมื่อเห็นแบบนั้น
ศิษย์คนอื่นของตระกูลเย่ทำตาม พวกเขาคุกเข่าลงทีละคน
ในขณะเดียวกัน ฝ่ายเฉิงปู้ฉีก็จับจ้องไปยังร่างที่โผล่ขึ้นมาจากน้ำ
เมื่อร่างนั้นลอยอยู่กลางอากาศ เฉิงปู้ฉีและคนอื่นๆ จึงมองเห็นรูปร่างหน้าตาของเขาได้ชัดเจน
“คุณเฉิน! นั่นคุณเฉิน!” จี้อวิ๋นอุทานด้วยความตื่นเต้น
พวกเขาเริ่มส่งเสียงโห่ร้องด้วยความตื้นตันใจ โดยเฉพาะไป๋เฉียนที่เอ่อล้นด้วยน้ำตาแห่งความยินดี
ความรู้สึกของไป๋เฉียนที่มีต่อเฉินผิงนั้นพัฒนาขึ้นมาก เธอจะสละชีวิตเพื่อเขาถ้าเธอทำได้
เฉินผิงลอยอยู่กลางอากาศ เปล่งแสงสีขาวราวกับเทพจุติลงมายังโลก
อัสนีบาตฟาดใส่เฉินผิงครั้งแล้วครั้งเล่า แต่เขายังคงนิ่งเฉย
รัศมีภายในศิลากั้นฟ้านั้นแตกต่างจากพลังวิญญาณอย่างสิ้นเชิง
ขณะที่เฉินผิงทะยานออกไป รัศมีอันทรงพลังก็แผ่ออกมาจากร่างของเขา
เฉินผิงไม่แม้แต่จะเหงื่อออก เขาสามารถรับมืออัสนีบาตได้อย่างง่ายดาย
ลู่ซือแห่งตระกูลเย่ตกตะลึงเมื่อได้เห็นเหตุการณ์ตรงหน้าเขา
ศิษย์คนอื่นของตระกูลเย่ก็ตกตะลึงเช่นกัน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...