“คุณเฉิง นอกจากเมืองฝานเฉิงและเมืองเย่เฉิงแล้ว ยังมีกองกำลังอื่นๆ อีกหรือเปล่าครับ ผมได้ยินมาว่ายังมีกลุ่มคนที่เรียกว่าห้าสำนักใหญ่ด้วยใช่มั้ยครับ?" เฉินผิงเอ่ยถาม
“พ้นจากเมืองทั้งสองนี้ไป ข้างหน้านี้ก็คืออาณาเขตของห้าสำนักใหญ่แล้ว สำนักใหญ่ทั้งห้านี้ได้ก่อตั้งขึ้นตามตำแหน่งฐานที่มั่นของธาตุทั้งห้าและแผนผังแปดทิศ นอกเหนือไปจากห้าสำนักใหญ่แล้ว ก็ไม่พบว่ามีกองกำลังอื่นใดอีก ถ้าหากใครหวังว่าจะได้พบสำนักอื่นล่ะก็ คนพวกนั้นคงจะต้องฝ่าออกไปนอกอาณาเขตของภูเขาเทียนโหมวแล้วล่ะ ผมเกรงว่านั่นจะต้องเดินทางไปกว่าหลายพันกิโลเมตร ผมเลยคิดว่ากองกำลังที่อยู่นอกเขตภูเขาเทียนโหมวไม่น่าจะมีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้” เฉิงปู้ฉีกล่าว
“หรือว่านี่จะเป็นการกระทำของห้าสำนักใหญ่ครับ?” เฉินผิงขมวดคิ้วเล็กน้อย!
“พวกเราหุบเขาวิญญาณโลหิตไม่เคยมีบาดหมางกับห้าสำนักใหญ่ แล้วเหตุใดพวกเขาถึงได้ทำการลงมืออันโหดเหี้ยมเช่นนี้ล่ะ?” หลัวโชไห่ยังคงไม่เข้าใจ
พวกเขาไม่มีความขัดแย้งใดๆ กับห้าสำนักใหญ่ แล้วทำไมพวกเขาถึงทำแบบนั้น
“คุณเฉิน ผมเคยมีการติดต่อกับพวกห้าสำนักใหญ่อยู่บ้าง ผมจะตามคุณไปตรวจสอบดูหน่อย ห้าสำนักใหญ่มักจะซื้อเครื่องรางจากเรา อาคมเบญจธาตุที่เป็นพื้นฐานของห้าสำนักใหญ่นั้น แท้จริงแล้ว บรรพบุรุษของตระกูลเฉิงเป็นผู้สร้างขึ้นเมื่อหลายปีก่อน” เฉิงปู้ฉีกล่าว
เมื่อได้ยินเช่นนั้น เฉินผิงก็พยักหน้าแล้วพูดว่า “ขอบคุณครับ คุณเฉิง...”
เฉินผิงเองก็ไม่ต้องการยั่วยุจนเกิดความขัดแย้งกับห้าสำนักใหญ่เช่นกัน หากเรื่องดังกล่าวนั้นไม่ใช่ฝีมือของห้าสำนักใหญ่ การเผชิญหน้าของพวกเขาอาจนำไปสู่ความขัดแย้งได้!
หากเฉิงปู้ฉีสามารถเป็นคนกลางได้ เรื่องต่างๆ ก็คงจะง่ายขึ้น!
แต่ถ้าเป็นฝีมือของห้าสำนักใหญ่จริง ไม่ว่าพวกเขาจะมีความสามารถอันน่าเกรงขามเพียงใด เฉินผิงก็พร้อมที่จะเผชิญหน้ากับพวกเขา!
“คุณได้ช่วยเหลือตระกูลเฉิงของเราให้รอดพ้นจากวิกฤติ คุณเฉิน อย่างน้อยนี่คือสิ่งที่พวกเราพอจะทำได้ แม้ว่าคุณจะขอให้ตระกูลเฉิงของเราต้องเสี่ยงชีวิต เราก็จะไม่ถอยแม้แต่ก้าวเดียว ตอนนี้มันก็ดึกมากแล้ว คุณเฉิน จะเป็นการดีที่สุดที่คุณจะพักอยู่ที่นี่สักคืนแล้วเราค่อยออกเดินทางกันพรุ่งนี้เช้า”
เฉิงปู้ฉีรู้สึกขอบคุณเฉินผิงอย่างสุดซึ้ง!
เฉินผิงพยักหน้าและพูดว่า “งั้นก็เยี่ยมไปเลยครับ ผมจะได้ใช้เวลาช่วงเย็นเขียนคัมภีร์ลับเกี่ยวกับวงแหวนอาคมสักสองสามเล่มให้คุณเฉิง ผมหวังว่ามันคงจะพอช่วยตระกูลเฉิงได้บ้าง”
เฉินผิงรู้ดีว่าเฉิงเถียนไท่ได้มอบคัมภีร์ลับของตระกูลเฉิงจำนวนมากให้กับตระกูลเย่!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...