หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3588

“เจ้าสำนักไห่ หากผู้อื่นเลือกที่จะลงมือ นั่นก็เป็นการตัดสินใจของพวกเขา พวกเราไม่ควรเข้าไปมีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้” เจ้าสำนักหลัวกล่าวด้วยสีหน้าเคร่งขรึม

แม้ว่าเขาตั้งใจที่จะไม่ช่วยเฉินผิง แต่ในขณะเดียวกัน เขาก็เลือกที่จะไม่ทำร้ายชายหนุ่มเช่นกัน

ถึงอย่างไร ห้าสำนักใหญ่ก็ไม่ได้มีความเกี่ยวข้องหรือความผูกพันทางสายเลือดกับเฉินผิง จึงทำให้เจ้าสำนักหลัวไม่จำเป็นต้องเข้าไปแทรกแซงแต่อย่างใด

“เจ้าสำนักหลัว พวกเรา—” ไห่ต้าฟู้กำลังจะพูด แต่ก็ถูกขัดจังหวะ

“พอได้แล้ว” เจ้าสำนักหลัวพูดแทรกขึ้นด้วยน้ำเสียงหนักแน่น “ผมได้ตัดสินใจไปแล้ว ทันทีที่เฉินผิงและพรรคพวกออกจากดินแดนของเราในวันพรุ่งนี้ เราจะปิดประตูสำนักทันที จนกว่าจะถึงเวลานั้น ห้ามใครเข้าหรือออกทั้งสิ้น” เขาโบกมือเพื่อสรุปการตัดสินใจ

เมื่อเห็นจุดยืนอันเด็ดเดี่ยวของเจ้าสำนักหลัว คนที่เหลือก็ได้แต่นิ่งเงียบ โดยรู้ดีว่าเป็นการไม่เหมาะสมหากยังขืนโต้แย้งเขาอีก

ภายในห้าสำนักใหญ่ คำพูดของเจ้าสำนักหลัวถือเป็นกฎสูงสุด

ขณะที่ทุกคนแยกย้ายออกจากห้องโถง ดวงตาของไห่ต้าฟู้ก็ยังคงเต็มไปด้วยความโลภ

โอกาสที่สมาพันธ์ผนึกมารเสนอมานั้นเย้ายวนเกินกว่าที่จะถูกมองข้ามได้

อีกทางด้านหนึ่ง ภายในห้องของเฉินผิง จู่ๆ ไป๋เฉียนก็ตื่นขึ้นมาพร้อมด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความตื่นตระหนก “เฉินผิง ตื่น ตื่นเร็ว...” เธอร้องรียกและเขย่าตัวเฉินผิงให้ตื่นจากการหลับใหล

“มันดึกมากแล้วคุณยังไม่นอนอีกเหรอ?” เฉินผิงบ่นอย่างงัวเงีย “ตอนนี้มั่นเพิ่งจะกี่โมงเอง ขอผมนอนต่ออีกหน่อยละกัน” เฉินผิงกล่าวด้วยน้ำเสียงงุนงง

ความต้องการอันแน่วแน่ของไป๋เฉียนเริ่มส่งผลกระทบต่อเขา และเขารู้สึกขอบคุณที่ หัวเฟิ่งเอาแต่เล่นอยู่กับอสูรญาณทิพย์จึงไม่ได้มารบกวนเขาเพิ่มอีกคน