หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3589

“ดึกดื่นป่านนี้แล้วพวกคุณจะไปไหนกัน” เสียงของไห่ต้าฟู่ดังขึ้น หยุดเฉินผิงและพรรคพวกขณะที่พวกเขากำลังจะออกจากห้าสำนักใหญ่ ไห่ต้าฟู่ปรากฏตัวออกมาอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ยพร้อมกับคนของเขา

“เราเพิ่งนึกขึ้นได้ว่าเรามีเรื่องเร่งด่วนที่ต้องไปจัดการ ดังนั้นเราจึงคิดว่าควรกลับไปตอนนี้เลย” เฉินผิงตอบโดยพยายามทำเสียงปกติและไม่สนใจ

ไห่ต้าฟู่เลิกคิ้ว น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความสงสัย “อ๋อ? ผมกำลังเป็นห่วงคิดว่าการต้อนรับของห้าสำนักใหญ่นั้นไม่ดีพอ เลยทำให้คุณต้องรีบจากไปอย่างกะทันหันกลางดึกเช่นนี้ แต่ในเมื่อพวกคุณมีธุระเร่งด่วน ก็เชิญเถอะ”

คำพูดสั้นๆ ของไห่ต้าฟู่ที่ยอมปล่อยพวกเขาไปทำให้เฉินผิงคิดว่าไห่ต้าฟู่ยังไม่รู้ถึงคำประกาศสังหารของสมาพันธ์ผนึกมาร ด้วยสมมติฐานนี้ พวกจึงเดินไปที่ทางออก

อย่างไรก็ตาม เมื่อเฉินผิงเข้าใกล้ไห่ต้าฟู่ เขาก็สัมผัสได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ เขารีบขยับหลบไปด้านข้างโดยสัญชาตญาณ จึงหลบพลังหมัดจากไห่ต้าฟู้ได้อย่างหวุดหวิด

ทันใดนั้น รัศมีของไห่ต้าฟู่ก็เต็มไปด้วยเจตจำนงสังหาร จนเฉินผิงเกือบไม่ทันได้ตั้งตัว ไม่เช่นนั้นแล้ว เฉินผิงคงไม่สามารถหลบการโจมตีได้

"ไอ้หนู ไม่คิดเลยว่านายจะว่องไวถึงเพียงนี้...” ไห่ต้าฟู่ไม่อาจซ่อนความชื่นชมของเขาได้ แม้ว่าการกระทำของเขาจะไม่เป็นมิตรก็ตาม

“กล้าดียังไงมาแตะต้องคุณเฉิน!” เมื่อเห็นไห่ต้าฟู่โจมตี ผู้อาวุโสปีศาจโหมวซาน ก็ลงมือโจมตีเข้าใส่ไห่ต้าฟู่อย่างดุเดือดทันที “คุณเฉิน คุณต้องรีบไปเดี๋ยวนี้!” เขาตะโกน แม้จะกำลังต่อสู้กับไห่ต้าฟู่อยู่ก็ตาม

ในเวลาเดียวกัน ไป๋เฉียนและหลัวโชไห่ก็เข้าร่วมการต่อสู้ด้วย โดยมุ่งมั่นที่จะปกป้องเฉินผิง

หัวเฟิ่งและจี้อวิ๋นตามมาอย่างใกล้ชิด พวกเขาทั้งหมดพุ่งไปที่ทางออกของห้าสำนักใหญ่ นี่เป็นโอกาสเดียวของพวกเขาที่จะหลบหนีไปจากที่นี่

หากอยู่ภายในฐานที่มั่นเช่นนี้ พวกเขามีความเสี่ยงถูกโจมตีได้ง่าย

ท่ามกลางความโกลาหล เฉินผิงรู้ว่าเขาไม่จำเป็นต้องเป็นห่วงผู้อาวุโสปีศาจโหมวซาน สิ่งสำคัญของเขาในตอนนี้คือการหนีออกจากที่นี่แล้วค่อยวางแผนขั้นต่อไป

ห้าสำนักใหญ่ต้องการสังหารเฉินผิง พวกเขาหาได้สนใจในตัวของผู้อาวุโสปีศาจโหมวซานไม่

มาถึงจุดนี้ มีเพียงสองในห้าสำนักใหญ่เท่านั้นที่เคลื่อนไหวต่อต้านเฉินผิง หากอีกสามสำนักที่เหลือเข้าร่วมด้วย เฉินผิงคงต้องเสียเปรียบด้านจำนวนมากยิ่งขึ้น

“พ่อหนุ่ม ถ้าคุณยอมจำนนแต่โดยดี ผมอาจยอมปล่อยเพื่อนๆ ของคุณไป...” เจ้าสำนักหยางเสนอและพยายามเจรจากับเฉินผิง

เฉินผิงมองดูเพื่อนของตนด้วยความรู้สึกหมดหนทาง เฉินผิงไม่ต้องการให้เพื่อนๆ ต้องทนทุกข์เพราะปัญหาของเขา

ไม่ทันที่เฉินผิงจะตอบ จี้อวิ๋นก็พุ่งตัวออกไปทันที รัศมีของเขาลุกโชนด้วยความแข็งขืน “ถ้าคุณกล้าแตะคุณเฉิน คุณต้องข้ามศพของผมไปก่อน!”

ในช่วงเวลานั้นเอง หัวเฟิ่งก็ส่งเสียงร้องคำรามดังกึกก้องและกลับคืนสู่ร่างที่แท้จริงของเธอ กลายเป็นสิ่งมีชีวิตพร้อมปีกสยายที่ปกคลุมไปด้วยเปลวเพลิง ปลดปล่อยพลังแห่งไฟออกจากขนนกทุกทิศทาง

เสียงร้องอันโศกเศร้าของหัวเฟิ่งดังกึกก้องไปทั่วทั้งภูเขาเทียนโหมว ตอกย้ำถึงความรุนแรงของสถานการณ์ที่เต็มไปด้วยอันตราย