“ดึกดื่นป่านนี้แล้วพวกคุณจะไปไหนกัน” เสียงของไห่ต้าฟู่ดังขึ้น หยุดเฉินผิงและพรรคพวกขณะที่พวกเขากำลังจะออกจากห้าสำนักใหญ่ ไห่ต้าฟู่ปรากฏตัวออกมาอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ยพร้อมกับคนของเขา
“เราเพิ่งนึกขึ้นได้ว่าเรามีเรื่องเร่งด่วนที่ต้องไปจัดการ ดังนั้นเราจึงคิดว่าควรกลับไปตอนนี้เลย” เฉินผิงตอบโดยพยายามทำเสียงปกติและไม่สนใจ
ไห่ต้าฟู่เลิกคิ้ว น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความสงสัย “อ๋อ? ผมกำลังเป็นห่วงคิดว่าการต้อนรับของห้าสำนักใหญ่นั้นไม่ดีพอ เลยทำให้คุณต้องรีบจากไปอย่างกะทันหันกลางดึกเช่นนี้ แต่ในเมื่อพวกคุณมีธุระเร่งด่วน ก็เชิญเถอะ”
คำพูดสั้นๆ ของไห่ต้าฟู่ที่ยอมปล่อยพวกเขาไปทำให้เฉินผิงคิดว่าไห่ต้าฟู่ยังไม่รู้ถึงคำประกาศสังหารของสมาพันธ์ผนึกมาร ด้วยสมมติฐานนี้ พวกจึงเดินไปที่ทางออก
อย่างไรก็ตาม เมื่อเฉินผิงเข้าใกล้ไห่ต้าฟู่ เขาก็สัมผัสได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ เขารีบขยับหลบไปด้านข้างโดยสัญชาตญาณ จึงหลบพลังหมัดจากไห่ต้าฟู้ได้อย่างหวุดหวิด
ทันใดนั้น รัศมีของไห่ต้าฟู่ก็เต็มไปด้วยเจตจำนงสังหาร จนเฉินผิงเกือบไม่ทันได้ตั้งตัว ไม่เช่นนั้นแล้ว เฉินผิงคงไม่สามารถหลบการโจมตีได้
"ไอ้หนู ไม่คิดเลยว่านายจะว่องไวถึงเพียงนี้...” ไห่ต้าฟู่ไม่อาจซ่อนความชื่นชมของเขาได้ แม้ว่าการกระทำของเขาจะไม่เป็นมิตรก็ตาม
“กล้าดียังไงมาแตะต้องคุณเฉิน!” เมื่อเห็นไห่ต้าฟู่โจมตี ผู้อาวุโสปีศาจโหมวซาน ก็ลงมือโจมตีเข้าใส่ไห่ต้าฟู่อย่างดุเดือดทันที “คุณเฉิน คุณต้องรีบไปเดี๋ยวนี้!” เขาตะโกน แม้จะกำลังต่อสู้กับไห่ต้าฟู่อยู่ก็ตาม
ในเวลาเดียวกัน ไป๋เฉียนและหลัวโชไห่ก็เข้าร่วมการต่อสู้ด้วย โดยมุ่งมั่นที่จะปกป้องเฉินผิง
หัวเฟิ่งและจี้อวิ๋นตามมาอย่างใกล้ชิด พวกเขาทั้งหมดพุ่งไปที่ทางออกของห้าสำนักใหญ่ นี่เป็นโอกาสเดียวของพวกเขาที่จะหลบหนีไปจากที่นี่
หากอยู่ภายในฐานที่มั่นเช่นนี้ พวกเขามีความเสี่ยงถูกโจมตีได้ง่าย
ท่ามกลางความโกลาหล เฉินผิงรู้ว่าเขาไม่จำเป็นต้องเป็นห่วงผู้อาวุโสปีศาจโหมวซาน สิ่งสำคัญของเขาในตอนนี้คือการหนีออกจากที่นี่แล้วค่อยวางแผนขั้นต่อไป
ห้าสำนักใหญ่ต้องการสังหารเฉินผิง พวกเขาหาได้สนใจในตัวของผู้อาวุโสปีศาจโหมวซานไม่
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...