สีหน้าของเฉินผิงเต็มไปด้วยความสับสนกับการตัดสินใจนี้ เขามองไป๋เฉียนอย่างวิตกกังวล ผู้ซึ่งจวนเจียนจะถูกคุมขังอยู่ในโลงผลึกน้ำแข็ง ทันใดนั้น เขาก็หันไปหาจี้อวิ๋นและหัวเฟิ่งที่กำลังบาดเจ็บสาหัส เขากัดฟันด้วยความมุ่งมั่นอันแรงกล้าและดึงพวกเขาขึ้นมา ก่อนจะมุ่งหน้าโจมตีฝ่าด่านป้องกันของห้าสำนักใหญ่ออกไปอย่างสิ้นหวัง
สถานที่ศักดิ์สิทธิ์ของสำนักได้รับการปกป้องด้วยวงแหวนอาคม ซึ่งทางเดียวที่เฉินผิงจะฝ่าออกไปได้ คือผ่านประตูทางออกที่กำหนดไว้เท่านั้น
เวลาเป็นเพียงสิ่งเดียวที่เขาไม่มี อีกทั้งในสภาพการณ์ที่เลวร้ายเช่นนี้ การจะทำลายค่ายกลนั้นยิ่งแทบเป็นไปไม่ได้เลย
“หยุดพวกเขาไว้!” เจ้าสำนักหยางออกคำสั่งอย่างดุดัน กระตุ้นให้เหล่าลูกศิษย์ของสำนักเทียนหยางหลั่งไหลเข้ามาหาเฉินผิงราวกับฝูงวิญญาณอาฆาต
ในระหว่างการปิดล้อม จู่ๆ ก็เกิดแสงสว่างที่ปลายทาง ราวกับแสงที่ส่องสว่างลงมาจากสรวงสวรรค์ ก่อนที่แสงนั้นจะก่อรูปร่างเป็นสิ่งกีดขวางกักขังเหล่าผู้ฝึกบำเพ็ญฌานเอาไว้
“คุณเฉิน รีบออกไปจากที่นี่” เสียงหนึ่งดังสะท้อนขึ้นจากเบื้องบน
ผู้ที่มาช่วยพวกเขาไว้คือเฉิงปู้ฉี ผู้ซึ่งตามเสียงของความโกลาหลมาจนถึงที่เกิดเหตุ เมื่อตระหนักถึงภัยคุกคามที่ใกล้จะเกิดขึ้นกับเฉินผิง เขาจึงเสกวงแหวนอาคมชั่วคราวเพื่อขัดขวางศัตรู
เมื่อพิจารณาถึงการป้องกันอันเร่งรีบของเฉิงปู้ฉี เฉินผิงรู้ได้ทันทีว่าเขาจะต้องบุกเข้าไปในอาณาเขตของห้าสำนักใหญ่ภายหลัง
เมื่อเขาจากไป ชะตากรรมของผู้ที่เหลืออยู่ก็จะถูกปิดตาย ไม่มีทางหลบหนีจากห้าสำนักใหญ่ได้อีก
ลางร้ายก่อตัวขึ้นในใจ ไม่มีเส้นทางใดจะสามารถออกไปจากที่นี่ได้เลย
“ลืมเรื่องที่จะหนีไปจากที่ซะเถอะ...” เส้นทางสู่อิสรภาพถูกขัดขวางโดยคนกลุ่มหนึ่งทันที
เบื้องหน้าเขาคือเจ้าสำนักเยว่แห่งสำนักเทียนเยว่ขนาบข้างด้วยเหล่าลูกศิษย์ของเขา
การปรากฏตัวของพวกเขาเป็นเสมือนลางร้าย ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเขาเองก็สนใจข้อเสนออันยาวนานของสมาพันธ์ผนึกมารเช่นกัน
เมื่อต้องเผชิญหน้ากับสำนักเทียนเยว่ ความรู้สึกสิ้นหวังก็ปกคลุมเฉินผิงทันที
อีกทั้งจี้อวิ๋นและหัวเฟิ่งที่บาดเจ็บในอ้อมแขนของเขา โอกาสที่จะฝ่าแนวป้องกันของสำนักเทียนเยว่จึงแทบจะเลือนราง
ท่ามกลางความสับสนวุ่นวาย จิตใจของเฉินผิงถูกปิดล้อมด้วยนิมิตของคุณชี่ อาจารย์ผู้คอยให้คำปรึกษาและเป็นเสมือนไฟส่องนำทางแก่เขาในโลกมนุษย์มาโดยตลอด
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...