ขณะเดียวกัน เฉินผิงและพรรคพวกยังคงถูกล้อมและติดอยู่ในเงื้อมมือของห้าสำนักใหญ่
พันธมิตรของพวกเขาได้แก่ ผู้อาวุโสปีศาจโหมวซาน หลัวโชไห่ ไป๋เฉียนผู้กล้าหาญและเฉิงปู้ฉีผู้รอบรู้ ต่างต้องทนทุกข์ทรมานจากอาการบาดเจ็บสาหัส
พวกเขาถูกรายล้อมไปด้วยดวงตาที่เปล่งประกายไปด้วยความโลภของเหล่าลูกศิษย์ของสำนักเทียนไห่ สำนักเทียนเยว่ และสำนักเทียนหยาง
คำสัญญาที่ยาวนานนับศตวรรษของสมาพันธ์ผนึกมาร เป็นสิ่งล่อใจที่เย้ายวนเกินกว่าจะเพิกเฉยได้
ไห่ต้าฟู่ เจ้าสำนักหยาง และเจ้าสำนักเยว่อดไม่ได้ที่จะมองหน้ากันด้วยสายตาที่รู้กันก่อนจะระเบิดเสียงหัวเราะออกมาด้วยความเบิกบาน
แม้ว่าเจ้าสำนักหลัวจะห้ามเอาไว้อย่างชัดเจน แต่ข้อเสนอของสมาพันธ์ผนึกมารนั้นแข็งแกร่งเกินกว่าที่พวกเขาจะอดใจไหว
พวกเขาทั้งสามคนต่างมีแผนการและความปรารถนาอันเป็นความลับ และตอนนี้พวกเขาทั้งหมดมาอยู่ที่นี่โดยมีเฉินผิงเป็นเหยื่อ โดยที่พวกเขาไม่รู้ตัวเลยว่ายังมีหมากอีกตัวหนึ่งอยู่บนกระดาน กำลังเฝ้ารอโอกาสที่จะลงมือ
“คุณจะยอมมอบชีวิตของคุณด้วยความเต็มใจ หรือจะให้พวกเราพรากมันจากคุณเอง?” ไห่ต้าฟู่กล่าวถาม รอยยิ้มของเขาแฝงความโหดร้ายปนขี้เล่น
คำตอบของเฉินผิงมีเพียงความเงียบเท่านั้น แต่ไฟที่ลุกโชนในดวงตาของเขาเป็นเครื่องพิสูจน์ถึงจิตวิญญาณที่ไม่ยอมแพ้ของเขาได้เป็นอย่างดี
ภายในจุติภูมิของเฉินผิง จุติดาราดูเหมือนกำลังสั่นไหวส่องแสงแวววาวอย่างดื้อดึง เมื่อถึงคราวจำเป็นที่ต้องเผชิญต่อสิ่งที่ไม่อาจหลีกเลี่ยงได้ เฉินผิงเต็มเปี่ยมไปด้วยความมุ่งมั่น เขาพร้อมสู้อย่างสุดกำลัง โดยหวังจะลากศัตรูลงสู่ก้นเหวไปพร้อมกับเขาให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้
ไห่ต้าฟู่และผองเพื่อนของเขายิ้มเย้ยให้กับความดื้อรั้นของเฉินผิง พวกเขาพูดขึ้นอย่างดูถูกเหยียดหยาม “ประเมินตัวเองสูงไปนะ พ่อหนุ่ม ในเมื่อนายเลือกที่จะต่อต้านมากกว่าจะยอมแพ้ ถ้างั้นพวกเราก็จะไม่จำเป็นต้องปราณีอีกแล้ว จุดจบของนายมาถึงแล้ว...”
ยังไม่ทันที่ไห่ต้าฟู่จะได้ได้ปลดปล่อยรัศมีพลังอันน่าเกรงขามออกมา จู่ๆ คำพูดหนึ่งอันแสนเย็นยะเยือกก็พุ่งผ่านอากาศเข้ามา คำพูดอันพรงพลังนั้นปรากฏตัวขึ้นและกลืนกินรัศมีพลังอันแข็งแกร่งของไห่ต้าฟู่อย่างโหดเหี้ยมทันที
“เจ้าสำนักไห่ คุณไม่ฟังคำพูดของผมเลยอย่างงั้นเหรอ?”
ผู้ที่มาถึงคือเจ้าสำนักหลัว ผู้ซึ่งปรากฏตัวเคียงข้างพร้อมกับเจ้าสำนักเฉิน พวกเขานำกำลังพลมายังที่เกิดเหตุอย่างรวดเร็ว สีหน้าของเจ้าสำนักหลัวถมึงทึงด้วยความไม่พอใจ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...