หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3593

“เจ้าสำนักไห่ พวกเราควรจะทำอย่างไรดี?” เจ้าสำนักหยางถามด้วยเสียงทุ่มต่ำ

“เราจะทำอะไรได้อีกล่ะ...”

ไห่ต้าฟู่มองเจ้าสำนักหลัวที่อยู่ไม่ไกลอย่างเกรงกลัว สีหน้าของเขาเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง

แต่ถึงกระนั้น ลึกลงไปในดวงตาของไห่ต้าฟู่ ความไม่พอใจอันรุนแรงได้ฝังรากลึกลงแล้ว ในเวลานี้ความบาดหมางระหว่างห้าสำนักใหญ่ได้ก่อตัวขึ้นแล้ว

“เราจะยืนดูอยู่เฉยๆ แล้วปล่อยให้เฉินผิงจากไปงั้นรึ? นั่นมันบรรณาการร้อยปีของสมาพันธ์ผนึกมารเชียวนะ!” เจ้าสำนักหยางพูดอย่างไม่พอใจ

“อย่าห่วงไปเลย เขาหนีไปไหนไม่รอดหรอก ในเมื่อเราไม่สามารถจัดการเองได้ ก็ให้คนอื่นมาทำหน้าที่นี้แทน ถึงตอนนั้นแล้วเราค่อยรับส่วนแบ่งผลประโยชน์ดีกว่า!” เมื่อไห่ต้าฟู่พูดจบ เขาดึงหยกสื่อสารออกมาแล้วกดตราบนนั้นทันที

ไห่ต้าฟู่กระจายข่าวที่เฉินผิงได้ออกจากห้าสำนักใหญ่ไปแล้ว

ในขณะนั้น เฉินผิงซึ่งอยู่บนท้องถนนยังคงไม่รู้ว่าข่าวเรื่องที่อยู่ของเขาได้รั่วไหลออกไปเสียแล้ว

ผู้อาวุโสปีศาจโหมวซานพูดกับเฉินผิงว่า “คุณเฉิน ตอนนี้คุณควรล่วงหน้าไปก่อนเถอะ อย่าเป็นห่วงพวกเราเลย เราจะค่อยๆ เดินไป”

พวกเขาทั้งหมดต่างได้รับบาดเจ็บ ดังนั้นการเคลื่อนไหวของพวกเขาจึงเชื่องช้า พวกเขารู้ดีว่าจะยิ่งเป็นการถ่วงเฉินผิงให้ช้าลง หากเขายังคอยเดินนำอยู่เช่นนี้ หากพวกเขาต้องเผชิญหน้ากับผู้ใดก็ตามที่หมายแย่งชิงบรรณาการร้อยปีอันล้ำค่าของสมาพันธ์ผนึกมารเข้า พวกเขาคงต้องจบเห่เป็นแน่!

“ใช่แล้ว คุณเฉิน คุณควรล่วงหน้าไปก่อน อย่าเป็นห่วงพวกเราเลย” หลัวโชไห่กล่าวกับเฉินผิงเช่นเดียวกัน

เฉินผิงพูดขึ้น “พอแล้ว ไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้น ผมจะไม่ยอมทิ้งพวกคุณไว้เด็ดขาด ภูเขาเทียนโหมวกว้างใหญ่ก็จริง แต่ก็มีผู้คนอาศัยอยู่ไม่มากนัก เราคงไม่เจอคนอื่นได้ง่ายนัก ไว้เราไปถึงเมืองฝานเฉิงแล้ว ผมจะรักษาอาการบาดเจ็บให้พวกคุณเอง”

เป็นไปไม่ได้เลยที่เฉินผิงจะยอมจากไปเพียงลำพัง

หลังจากที่เฉินผิงนำกลุ่มของเขาเดินทางออกมาได้ระยะหนึ่ง จู่ๆ ก็ปรากฏร่างของคนจำนวนหลายสิบคนขนาบมาจากด้านข้างอย่างรวดเร็ว

เมื่อเห็นเช่นนั้น เฉินผิงและพรรคพวกต่างก็รู้สึกตึงเครียดทันที

“คุณเฉิน คุณรีบล่วงหน้าไปก่อนเถอะ อย่างแย่ที่สุด ผมจะเสียสละชีวิตเพื่อถ่วงเวลาคนพวกนี้ไว้เอง”

เมื่อเห็นกลุ่มคนที่มุ่งหน้าตรงมาหาพวกเขา ผู้อาวุโสปีศาจโหมวซานก็รู้ได้ทันทีว่าคนเหล่านี้ไม่ได้มาดีอย่างแน่นอน