หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3594

“แก!” ผู้อาวุโสปีศาจโหมวซานโกรธจัดจนกระอักเลือดออกมาเต็มปาก

เมื่อเห็นสภาพของผู้อาวุโสปีศาจโหมวซาน หูต้าก็ถึงกับหัวเราะออกมาและพูดว่า “เรามาที่นี่วันนี้ก็เพื่อจับตัวเฉินผิงเท่านั้น ส่วนคนที่ไม่อยากตายก็รีบไสหัวไปซะ!”

“คุณกล้าเรอะ—” ดวงตาของหลัวโชไห่เบิกกว้างด้วยความโกรธ

หูต้าหัวเราะพร้อมทั้งพูดอย่างเย็นชาว่า “หลัวโชไห่ เลิกเสแสร้งได้แล้ว คุณเองก็ได้รับบาดเจ็บสาหัสเหมือนกัน ตอนนี้แค่ใช้มือเพียงข้างเดียวผมก็สามารถฆ่าคุณได้แล้ว”

หลัวโชไห่ตัวสั่นด้วยความโกรธ แต่เขาก็ไม่อาจทำอะไรได้

เห็นได้ชัดว่าห้าสำนักใหญ่ได้แจ้งข่าวการบาดเจ็บของพวกเขาให้คนเหล่านั้นรู้ด้วย

“คุณคิดจริงๆ เหรอว่าคนกระจอกๆ อย่างพวกคุณจะคู่ควรพอที่จะจับตัวผมได้?” เฉินผิงกล่าวขณะก้าวออกมาพร้อมด้วยเจตจำนงสังหารหมุนวนอยู่ในดวงตา

เมื่อครั้งที่ต้องรับมือกับห้าสำนักใหญ่ เฉินผิงรู้สึกค่อนข้างอึดอัดอยู่ไม่น้อย ด้วยความกระหายเลือดที่ฝังแน่นอยู่ในอกของเขาตลอดเวลา

แต่จู่ๆ คนกลุ่มนี้ก็ปรากฏตัวขึ้น และผู้ที่มีพลังสูงสุดในหมู่พวกเขาก็เป็นเพียงระดับผู้ทุกข์ยากขั้นที่หกเท่านั้น

เฉินผิงคิดว่าเขาสามารถระบายความโกรธใส่คนเหล่านี้ได้อย่างง่ายดาย

“หึ แกเป็นเพียงระดับผู้ทุกข์ยากขั้นที่สองเท่านั้น ไม่คิดว่ามันจะปากเก่งไปหน่อยเหรอ?” หูต้ากล่าวพร้อมพ่นลมออกจมูกอย่างไม่พอใจ

“หูต้าอย่าประมาทดีกว่า จำสิ่งที่เจ้าสำนักไห่บอกเราได้หรือเปล่า จงอย่าได้ประเมินพลังของชายผู้นี้ต่ำไปเป็นอันขาด ถึงเขาจะเป็นเพียงระดับผู้ทุกข์ยากขั้นที่สอง แต่พลังที่เขาสามารถแสดงออกมานั้นก็ไม่ด้อยไปกว่าของพวกเราเลย มาร่วมมือกันจับเขาแล้วเอาตัวเขาไปแลกกับสมาพันธ์ผนึกมารเพื่อรับบรรณาการร้อยปีดีกว่า” หูเอ้อร์กล่าวเตือนหูต้า

“ตกลง งั้นมาร่วมมือกันเถอะ!” หูต้าพยักหน้า ก่อนจะปล่อยพลังฝ่ามือโจมตีออกไปทันที

ทันใดนั้น ก็เกิดเมฆสีดำบดบังท้องฟ้า ก่อให้เกิดเงาที่ปกคลุมดวงอาทิตย์ พลังมืดพวยพุ่งออกมาจากฝ่ามือของหูต้า ก่อนที่มันจะกลายร่างเป็นงูหลามสีดำขนาดมหึมาพุ่งเข้าใส่เฉินผิงทันที

ทางด้านหูเอ้อร์ก็ลงมือเช่นเดียวกัน รัศมีความมืดรอบตัวเขากะพริบเป็นเส้นแสงอันแปลกประหลาด ก่อนจะกลายร่างเป็นพลังสายฟ้าจำนวนนับไม่ถ้วนที่ต่างพากันพุ่งเป้าหมายไปที่เฉินผิง

ทั้งสองร่วมมือกันโจมตีเฉินผิง การประสานงานของพวกเขากลมกลืนอย่างไร้ที่ติ

เฉินผิงขมวดคิ้วเล็กน้อยและพูดด้วยความประหลาดใจ “คุณเองก็รู้ซึ้งถึงแก่นพลังของจุติอัสนีไม่น้อยเลยจริงๆ”

“ฮ่าฮ่า! จุติอัสนีของฉันนั้นเหนือกว่าของแกมาก ยิ่งไปกว่านั้น ฉันยังสามารถเปลี่ยนให้มันเป็นฟ้าร้องและสายฟ้าฟาดได้ทันที แกเป็นแค่ระดับผู้ทุกข์ยากขั้นที่สองเท่านั้น แต่กลับกล้าดีมาเปรียบเทียบกับฉันอย่างนั้นเหรอ? แกนี่มันเพ้อเจ้อจริงๆ” รอยยิ้มปรากฏที่มุมปากของหูเอ้อร์ และเพียงการเคลื่อนไหวฝ่ามืออันรวดเร็ว สายฟ้าที่อยู่รอบๆ ตัวของเขาก็รวมตัวเป็นหอกยาวในทันที

ในทางกลับกัน เฉินผิงที่กำลังถือกระบี่พิฆาตมังกรก็มีพลังสายฟ้าเล็ดลอดออกมาเช่นกัน พลังสายฟ้าทั้งสองปะทะกันอย่างต่อเนื่อง!

หูต้าสร้างเมฆสีดำหนาทึบกลางอากาศด้วยมือของเขาอีกครั้ง ก่อนที่มันจะกลายเป็นงูเหลือมขนาดมหึมาที่ร้องคำรามอย่างต่อเนื่อง

เฉินผิงมองหูต้าและหูเอ้อร์โดยไร้ซึ่งความตื่นตระหนกใดในสายตา

แม้ว่าหูเอ้อร์จะเข้าใจพลังจุติอัสนี แต่เมื่อเทียบกับเฉินผิงแล้ว หูเอ้อร์ก็แค่ธรรมดาเท่านั้น

จุติภูมิของเฉินผิงคือทั่วทั้งจักรวาล การเกิดจุติอัสนีของเฉินผิงเพียงครั้งเดียวอาจยิ่งใหญ่เกินกว่าพื้นที่จุติภูมิทั้งหมดของหูเอ้อร์เสียด้วยซ้ำ

หากหูเอ้อร์รู้ว่าจุติภูมิของเฉินผิงคือจักรวาล เขาคงไม่ทำท่าทางที่อวดดีถึงเพียงนี้