หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3600

“เรื่องนั้นผมก็ไม่ค่อยแน่ใจนัก มันอาจจะเกี่ยวข้องกับอาคมสังเวยเลือดก็เป็นได้ เห็นได้ชัดว่ามีเพียงแก่นเลือดจากเชื้อสายมารโลหิตเท่านั้นที่สามารถเปิดใช้งานอาคมนี้ได้ ที่พวกเขาต้องปกปิดตัวตนที่แท้จริงไว้ก็เพราะกลัวว่าคนอื่นจะค้นพบว่าพวกเขามียันต์ค่ายกลนี้ในครอบครองและพยายามมาแย่งมันไป ท้ายที่สุดแล้ว พวกเขาเป็นเพียงระดับผู้ทุกข์ยากขั้นที่หกเท่านั้น ซึ่งไม่ได้ถือเป็นระดับที่สูงเท่าไหร่นักในอาณาจักรนิรนดร์แห่งนี้ หากมีใครตั้งใจจะแย่งยันต์ค่ายกลไปจากพวกเขาจริงๆ พวกเขาคงยากที่จะป้องกันได้” เจ่อเยี่ยนอธิบายให้เฉินผิงฟัง

“นั่นก็เป็นไปได้ สหายทั้งสองนี้ค่อนข้างฉลาดเจ้าเล่ห์ไม่เบาเลย ความจริงที่พวกเขาได้เปิดเผยตัวตนที่แท้จริงอย่างหมดเปลือกและนำเอายันต์ค่ายกลออกมา ก็แสดงว่าพวกเขาพร้อมที่จะเผชิญหน้าแล้วสินะ”

ดวงตาของเฉินผิงหรี่ลงเล็กน้อย มือของเขากำแส้ปราบมารและกระบี่พิฆาตมังกรเอาไว้แน่น

ในเมื่อหูต้าและหูเอ้อร์ได้เปิดเผยไพ่ตายของพวกเขาแล้ว เฉินผิงจึงประมาทไม่ได้เป็นอันขาด

“หูต้า หูเอ้อร์ พวกคุณและผมต่างก็มีเชื้อสายมารโลหิตเหมือนกัน ผมจึงอยากขอให้คุณทั้งสองยั้งมือก่อนเถิด” หลัวโชไห่พูดกับหูต้าและหูเอ้อร์เสียงดัง

“หลัวโชไห่ เก็บอารมณ์ความรู้สึกของแกไปซะเถอะ ไว้เราจัดการกับเฉินผิงแล้ว แกก็จะเป็นรายต่อไป ไพ่ตายของเราสองพี่น้องไม่สามารถเปิดเผยให้ใครเห็นได้”

ณ จุดนี้ ไม่มีหนทางที่หูต้าจะถอยกลับได้อีก

ทันใดนั้น แสงสีขาวจางๆ ก็ปรากฏออกมาจากร่างของหูต้า ในตอนนี้ วิญญาณของเขาได้ถูกแยกออกจากกายเนื้อของเขาแล้ว

เช่นเดียวกันกับหูเอ้อร์ วิญญาณของเขาแยกออกจากร่างในทันใด ก่อนจะรวมเข้ากับหมอกเลือดสีแดงภายในค่ายกล

ร่างของคนทั้งสองแยกขาดออกจากกายเนื้อ อย่างไรก็ตาม ลำแสงสีขาวทั้งสองลำปะทะกับหมอกสีแดงอย่างต่อเนื่อง ส่งผลให้ความว่างเปล่าสั่นสะเทือน

ร่างสีแดงเข้มทั้งสองปรากฏตัวขึ้นอย่างรวดเร็ว พลังของพวกมันเพิ่มขึ้นอย่างทวีคูณ

ดูเหมือนว่าหมอกเลือดที่อยู่ภายในค่ายกลจะส่งพลังให้กับสองพี่น้องอย่างต่อเนื่อง

เฉินผิงขมวดคิ้วแน่น เขาไม่เคยพบเห็นวิธีการละทิ้งร่างกายและใช้เพียงจิตวิญญาณในการดูดซับพลังงานเพื่อยกระดับการฝึกของตนมาก่อน

ด้วยเหตุนี้ เขาจึงไม่กล้าที่จะลังเลอีกต่อไป เพราะเขาไม่รู้ว่าศัตรูทั้งสองจะเพิ่มขีดความสามารถขึ้นไปได้ถึงขนาดไหน

เฉินผิงปล่อยพลังโจมตีของกระบี่พิฆาตมังกรและแส้ปราบมารออกไปพร้อมกันทันที

ลำแสงกระบี่จำนวนหลายพันลูกพุ่งออกไปราวกับสายฝนที่ตกลงมา ขณะที่เพลิงปีศาจบนแส้ปราบมารก็กลายร่างเป็นกลุ่มลูกบอลเพลิงบินตรงไปข้างหน้าเพื่อโจมตี

ตู้มตู้ม ตู้ม...

ร่างของเฉินผิงซึ่งลอยอยู่กลางอากาศก็ถูกหมอกสีแดงเข้มนี้ปกคลุมด้วยเช่นกัน

เหล่าผู้คนที่อยู่ภายนอกไม่สามารถมองเห็นร่างของเฉินผิงได้

เมื่อมาถึงจุดนี้ ทั้งหัวเฟิ่งและคนอื่นๆ ต่างก็เริ่มรู้สึกเป็นห่วงเขา

ถึงอย่างไร อาคมสังเวยเลือดก็เป็นอาคมที่ทรงพลังอย่างมาก หูต้าและหูเอ้อร์ก็เป็นถึงระดับผู้ทุกข์ยากขั้นที่หกซึ่งไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่จะรับมือ อีกทั้งตอนนี้ศัตรูของเขาได้รับการสนับสนุนจากวงแหวนอาคม พวกเขาจึงกลัวว่าเฉินผิงจะไม่สามารถเอาชนะคนทั้งสองได้

แต่เพียงไม่นาน หมอกสีแดงเข้มก็ค่อยๆ จางหายไป ก่อนที่ร่างของเฉินผิงก็ค่อยๆ ปรากฏขึ้น!

ชั่วขณะนั้น นอกเหนือจากสีหน้าอันสิ้นหวังของเขาแล้ว ดูเหมือนว่าเฉินผิงจะไม่มีการเปลี่ยนแปลงอื่นใดอีก

แต่เมื่อหมอกเลือดสลายไปจนหมดสิ้น ทุกคนก็ต้องประหลาดใจเมื่อพบว่าวิญญาณของหูต้าและหูเอ้อร์เองก็หายไปด้วยเช่นกัน

แต่กลับมีร่างหนึ่งปรากฏตัวขึ้นบนพื้น มันมีความสูงกว่าสองเมตร ทั่วทั้งร่างกายเป็นสีแดงเลือด ดวงตาของมันเต็มไปด้วยความดุร้าย