“เรื่องนั้นผมก็ไม่ค่อยแน่ใจนัก มันอาจจะเกี่ยวข้องกับอาคมสังเวยเลือดก็เป็นได้ เห็นได้ชัดว่ามีเพียงแก่นเลือดจากเชื้อสายมารโลหิตเท่านั้นที่สามารถเปิดใช้งานอาคมนี้ได้ ที่พวกเขาต้องปกปิดตัวตนที่แท้จริงไว้ก็เพราะกลัวว่าคนอื่นจะค้นพบว่าพวกเขามียันต์ค่ายกลนี้ในครอบครองและพยายามมาแย่งมันไป ท้ายที่สุดแล้ว พวกเขาเป็นเพียงระดับผู้ทุกข์ยากขั้นที่หกเท่านั้น ซึ่งไม่ได้ถือเป็นระดับที่สูงเท่าไหร่นักในอาณาจักรนิรนดร์แห่งนี้ หากมีใครตั้งใจจะแย่งยันต์ค่ายกลไปจากพวกเขาจริงๆ พวกเขาคงยากที่จะป้องกันได้” เจ่อเยี่ยนอธิบายให้เฉินผิงฟัง
“นั่นก็เป็นไปได้ สหายทั้งสองนี้ค่อนข้างฉลาดเจ้าเล่ห์ไม่เบาเลย ความจริงที่พวกเขาได้เปิดเผยตัวตนที่แท้จริงอย่างหมดเปลือกและนำเอายันต์ค่ายกลออกมา ก็แสดงว่าพวกเขาพร้อมที่จะเผชิญหน้าแล้วสินะ”
ดวงตาของเฉินผิงหรี่ลงเล็กน้อย มือของเขากำแส้ปราบมารและกระบี่พิฆาตมังกรเอาไว้แน่น
ในเมื่อหูต้าและหูเอ้อร์ได้เปิดเผยไพ่ตายของพวกเขาแล้ว เฉินผิงจึงประมาทไม่ได้เป็นอันขาด
“หูต้า หูเอ้อร์ พวกคุณและผมต่างก็มีเชื้อสายมารโลหิตเหมือนกัน ผมจึงอยากขอให้คุณทั้งสองยั้งมือก่อนเถิด” หลัวโชไห่พูดกับหูต้าและหูเอ้อร์เสียงดัง
“หลัวโชไห่ เก็บอารมณ์ความรู้สึกของแกไปซะเถอะ ไว้เราจัดการกับเฉินผิงแล้ว แกก็จะเป็นรายต่อไป ไพ่ตายของเราสองพี่น้องไม่สามารถเปิดเผยให้ใครเห็นได้”
ณ จุดนี้ ไม่มีหนทางที่หูต้าจะถอยกลับได้อีก
ทันใดนั้น แสงสีขาวจางๆ ก็ปรากฏออกมาจากร่างของหูต้า ในตอนนี้ วิญญาณของเขาได้ถูกแยกออกจากกายเนื้อของเขาแล้ว
เช่นเดียวกันกับหูเอ้อร์ วิญญาณของเขาแยกออกจากร่างในทันใด ก่อนจะรวมเข้ากับหมอกเลือดสีแดงภายในค่ายกล
ร่างของคนทั้งสองแยกขาดออกจากกายเนื้อ อย่างไรก็ตาม ลำแสงสีขาวทั้งสองลำปะทะกับหมอกสีแดงอย่างต่อเนื่อง ส่งผลให้ความว่างเปล่าสั่นสะเทือน
ร่างสีแดงเข้มทั้งสองปรากฏตัวขึ้นอย่างรวดเร็ว พลังของพวกมันเพิ่มขึ้นอย่างทวีคูณ
ดูเหมือนว่าหมอกเลือดที่อยู่ภายในค่ายกลจะส่งพลังให้กับสองพี่น้องอย่างต่อเนื่อง
เฉินผิงขมวดคิ้วแน่น เขาไม่เคยพบเห็นวิธีการละทิ้งร่างกายและใช้เพียงจิตวิญญาณในการดูดซับพลังงานเพื่อยกระดับการฝึกของตนมาก่อน
ด้วยเหตุนี้ เขาจึงไม่กล้าที่จะลังเลอีกต่อไป เพราะเขาไม่รู้ว่าศัตรูทั้งสองจะเพิ่มขีดความสามารถขึ้นไปได้ถึงขนาดไหน
เฉินผิงปล่อยพลังโจมตีของกระบี่พิฆาตมังกรและแส้ปราบมารออกไปพร้อมกันทันที
ลำแสงกระบี่จำนวนหลายพันลูกพุ่งออกไปราวกับสายฝนที่ตกลงมา ขณะที่เพลิงปีศาจบนแส้ปราบมารก็กลายร่างเป็นกลุ่มลูกบอลเพลิงบินตรงไปข้างหน้าเพื่อโจมตี
ตู้มตู้ม ตู้ม...
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...