ร่างสีแดงเงยหน้าขึ้นมองระฆังมังกร แม้จะพยายามเคลื่อนไหวมากเพียงใด แต่ก็ต้องพบว่าร่างกายของมันได้ถูกตรึงไว้แน่น
ราวกับว่าระฆังมังกรมีแรงดูดอันมหาศาลที่คอยตรึงร่างสีแดงไว้
ระฆังมังกรกระแทกพื้นอย่างแรง ครอบร่างประหลาดสีแดงไว้ข้างในทันที
ขณะเดียวกันนั้นเอง ลวดลายบนระฆังมังกรก็เริ่มส่องแสงระยิบระยับ
แม้ว่าร่างสีแดงจะพยายามโจมตีอย่างไม่หยุดยั้ง แต่ระฆังมังกรก็ยังคงไม่สะทกสะท้าน
เมื่อเห็นดังนั้น เฉินผิงและคนอื่นๆ ก็ต่างพากันถอนหายใจด้วยความโล่งอก
ในตอนนี้ ร่างสีแดงได้ถูกระฆังมังกรขังไว้อยู่ภายใน สิ่งต่อไปที่เฉินผิงต้องทำก็คือค้นหาแกนกลางของค่ายกลให้เจอ เมื่อนั้นเขาจะสามารถทำลายอาคมสังเวยเลือดได้
เฉินผิงสำรวจอักขระอาคมที่อยู่บนพื้นอย่างระมัดระวัง ซึ่งภายในนั้นยังคงมีเลือดไหลออกมาอย่างต่อเนื่อง
มันเป็นค่ายกลที่มีขนาดใหญ่และเต็มไปด้วยความซับซ้อน หากเฉินผิงต้องการค้นหาแกนกลางของมัน คงไม่ใช่งานง่ายที่สามารถทำได้เพียงชั่วข้ามคืน
ที่ด้านนอกค่ายกล เฉิงปู้ฉีพูดกับเฉินผิงเสียงดังว่า “คุณเฉิน อาคมสังเวยเลือดนี้ถูกเปิดการทำงานได้โดยใช้เลือดของเหล่าผู้ฝึกวิชามาร คุณสามารถใช้กลิ่นเลือดของพวกเขาเพื่อค้นหาแกนกลางของมันได้ โดยเฉพาะเมื่อมีการเปิดใช้งานแกนกลางแล้วเท่านั้นค่ายกลจึงจะสามารถเปิดออกได้...”
ความเข้าใจเกิดขึ้นแก่เฉินผิง เขาค่อยๆ ใช้เส้นใยแห่งปราณสัมผัสเชื่อมโยงเข้ากับเลือดที่ไหลวนอยู่ในค่ายกลอย่างช้าๆ
ด้วยการติดตามรอยเลือดที่ไหลวนนี้ จะช่วยให้เขาสามารถค้นหาตำแหน่งของแกนกลางได้
ท้ายที่สุดแล้ว พลังที่จำเป็นสำหรับค่ายกลนี้ล้วนมาจากเลือดของเหล่าผู้ฝึกวิชามาร
ด้วยวิธีนี้ เฉินผิงจึงสามารถค้นหาแกนกลางของค่ายกลเจอได้อย่างรวดเร็ว
เมื่อค้นพบแกนกลางแล้วทุกอย่างก็ง่ายขึ้น สิ่งเดียวที่จำเป็นต้องทำคือทำลายแกนกลางนี้ แล้วทั้งค่ายกลก็จะถูกทำลายไปด้วยเช่นกัน
อย่างไรก็ตาม เมื่อแกนกลางถูกทำลายลง ยันต์ค่ายกลของอาคมสังเวยเลือดก็จะไม่สามารถใช้งานได้อีกต่อไป
เมื่อค้นพบแกนกลางแล้ว เฉินผิงกลับต้องแปลกใจเมื่อเขาพบว่าตัวเองกำลังลังเล
นับได้ว่าอาคมสังเวยเลือดนี้เป็นค่ายกลที่ยอดเยี่ยมจริงๆ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...