หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3605

“ค่ายกลหายไปแล้วจริงๆ มันถูกทำลายแล้ว...” เสียงของหูต้าดังขึ้นจากปากของร่างสีแดงทันที

“ไอ้หนู ต่อให้แกทำลายค่ายกลของเราได้ แต่อย่าคิดว่าจะหนีรอดไปได้” หูเอ้อร์คำรามด้วยความโกรธ

“ใครบอกว่าผมจะหนี ในเมื่อไม่มีค่ายกลนี้แล้ว คุณจะรักษาสภาพในตอนนี้ไปได้อีกนานแค่ไหนกัน? แถมกายเนื้อของพวกคุณสองคนก็กลายเป็นเถ้าถ่านไปแล้ว ผมมีวิธีมากมายหลายร้อยวิธีที่จะทำให้พวกคุณทนทุกข์ทรมานยิ่งกว่าตายเสียอีก” เฉินผิงพูดด้วยสีหน้าล้อเลียน

สองพี่น้องตระกูลหูเริ่มตื่นตระหนก

เมื่อปราศจากค่ายกลนี้ ก็ไม่มีทางที่พวกเขาจะสามารถรักษาสภาพแบบนี้เอาไว้ได้นาน

“ไอ้หนู ในเมื่อแกได้ทำลายกายเนื้อของพวกเราไปแล้ว เราก็จะยึดครองกายเนื้อของแกแทน ร่างกายของแกดูแข็งแกร่งไม่เบาเลยนี่ เราสามารถใช้มันเพื่อจัดการเรื่องต่างๆ ของเราเมื่อถึงเวลา”

ร่างสีแดงพุ่งตรงไปยังเฉินผิง ดวงตาสีแดงเข้มของมันเต็มไปด้วยเจตจำนงสังหาร

เมื่อเห็นว่าคนทั้งสองหลงกลแล้ว เฉินผิงก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกทันที

ความจริงที่ว่าคนทั้งสองต้องการยึดร่างกายของเขา ทำให้หัวใจของเขาเต็มไปด้วยความสุขอย่างมาก

ไม่ใช่ใครก็จะสามารถทำลายทะเลจิตสำนึกของเฉินผิงได้ อีกทั้งภายในทะเลจิตสำนึกของเฉินผิงนั้นยังมีคัมภีร์ทองต้าหลัวอยู่ ซึ่งไม่มีใครสามารถแตะต้องมันได้

“เจ่อเยี่ยน ทันทีที่เจ้าสองคนนั่นพยายามยึดร่างของผม คุณจะต้องไม่เปิดเผยตัวเองอย่างเด็ดขาด แค่อยู่ในทะเลจิตสำนึกของผมเงียบๆ ก็พอ” เฉินผิงกล่าว

เจ่อเยี่ยนพยักหน้า “คุณเฉิน ผมเข้าใจแล้ว พวกเขาอ่อนหัดจริงๆ ที่กล้ามาท้าทายคุณ”

เฉินผิงมองดูร่างสีแดงที่กำลังพุ่งตรงเข้ามา เพียงแค่หมัดเดียว เฉินผิงก็สามารถล้มมันลงได้ทันที

อย่างไรก็ตาม หมัดนี้ทะลวงเข้าไปในใจกลางของร่างสีแดง และทันใดนั้นเอง หมอกเลือดจำนวนนับไม่ถ้วนก็บุกเข้ามาในร่างกายของเฉินผิงอย่างรวดเร็ว

กระดูกและเส้นลมปราณของเฉินผิงสั่นไหวครู่หนึ่ง ก่อนที่หมอกเลือดจะมุ่งหน้าตรงไปยังทะเลจิตสำนึกของเฉินผิง

หมอกเลือดแผ่กระจายไปทั่วอาณาบริเวณ ทะเลจิตสำนึกของเฉินผิงสั่นสะเทือน ส่งผลให้เฉินผิงรู้สึกเจ็บปวดแสนสาหัส

เขาร้องออกมาอย่างน่าสมเพช สร้างความยินดีให้กับสองพี่น้องแซ่หูอย่างมาก

ดวงวิญญาณของสองพี่น้องเริ่มโจมตีทะเลจิตสำนึกของเฉินผิงอย่างไม่ลดละ โดยหมายที่จะเข้ายึดและควบคุมร่างกายของชายหนุ่ม

เฉินผิงถูกหมอกเลือดปกคลุมทั่วทั้งร่างกายอย่างรวดเร็ว

เมื่อหูเอ้อร์พูดจบ เขาก็เข้าสู่พื้นที่จุติภูมิของเฉินผิง

ทันทีที่เขาเข้าไปถึง หูเอ้อร์ก็ตกตะลึงทันที

ชั่วขณะนั้น เขารู้สึกราวกับว่ากำลังอยู่ในจักรวาลที่ล้อมรอบด้วยดวงดาวมากมายเต็มท้องฟ้า โดยมีดาวจำนวนสองถึงสามดวงที่ส่องแสงสว่างเจิดจ้าเป็นพิเศษ

“นี่มันช่างไร้เหตุผลสิ้นดี!”

หูเอ้อร์ตกใจมากจนกรามของเขาแทบจะหลุดออก

เขาไม่คิดเลยว่าสิ่งที่เฉินผิงพูดนั้นจะเป็นความจริง เขายิ่งรู้สึกประหลาดใจที่คิดจะใช้พลังจุติของตัวเองเพื่อทำให้เฉินผิงระเบิด

ตอนนี้เมื่อเขามองย้อนกลับไป เขาคิดว่ามันเป็นแค่เรื่องที่น่าขันเสียเหลือเกิน

“หูเอ้อร์ นายเห็นอะไร?” หูต้าถาม

“หูต้า มานี่เร็ว” จุติภูมของเขามีขนาดกว้างใหญ่อย่างกับจักรวาลจริงๆ” หูเอ้อร์กล่าวด้วยความตื่นเต้น