หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3609
หลังออกจากบ้านตระกูลเฉิง เฉินผิงและพรรคพวกก็รีบกลับไปที่หุบเขาวิญญาณโลหิตให้เร็วที่สุดเท่าที่จะเร็วได้
พวกเขาไม่ได้ขึ้นเรือเหาะ เพราะมันเด่นเกินไปและคนอื่นสามารถสังเกตเห็นได้ง่าย
หลังกลับมาที่หุบเขาวิญญาณโลหิต เฉินผิงและพรรคพวกของเขาก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก
เมื่อเห็นเฉินผิงและคนอื่นๆ กลับมา หลัวซีก็รีบไปทักทายพวกเขา “พ่อ คุณเฉิน ในที่สุดก็กลับมากันแล้ว เราเป็นห่วงแทบแย่”
“อาจารย์ เจอคนที่สังหารศิษย์สำนักเราหรือเปล่า?” จิ้นตงถาม
เขาอดใจรอที่จะล้างแค้นให้ศิษย์ร่วมสำนักแทบไม่ไหวแล้ว
หลัวโชไห่ส่ายหัว “เราหาไม่เจอ อสูรญาณทิพย์พาเราไปหาห้าสำนักใหญ่ แต่ไม่ใช่ฝีมือพวกเขา พวกเขาแค่ผ่านมาที่นี่แล้วทิ้งรัศมีเอาไว้เท่านั้น”
เมื่อได้ยินว่าหาไม่เจอ จิ้นตงก็ขมวดคิ้วและพูดว่า “อาจารย์ แล้วเราจะทำยังไงดี? ศิษย์ของเราตายอย่างเปล่าประโยชน์งั้นหรือ?”
หลัวโชไห่ถอนหายใจ เขาเองก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าจะเอายังไงต่อ
“คุณหลัว อย่าเพิ่งหมดหวัง ผมจะลองใช้ของวิเศษกาลเวลาดู เผื่อว่าจะสามารถย้อนเวลากลับไปในตอนที่หุบเขาวิญญาณโลหิตถูกกวาดล้างได้” เฉินผิงปลอบใจ
เฉินผิงครอบครองของวิเศษกาลเวลาของเฟิ่งมัว แถมเฟิ่งมัวยังสอนคาถาให้เขาด้วย เฉินผิงเองก็ไม่แน่ใจนักว่าเขาจะใช้มันได้หรือไม่ อย่างไรก็ตาม มันคุ้มค่าที่จะลอง
“คุณเฉิน คุณกลับมาแล้ว ... “
ซ่งเทียนไห่พร้อมด้วยศิษย์หลายคนของวังอู๋หวนเดินเข้าไปหา
เฉินผิงพยักหน้า จากนั้นมองดูซ่งเทียนไห่ด้วยสายตาระแวดระวัง
ท้ายที่สุดแล้ว หลายคนรู้ดีว่าค่าหัวของเขาตอนนี้เทียบเท่ากับบรรณาการหนึ่งร้อยปีจากสมาพันธ์ผนึกมาร
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...