หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 363

ณ บ้านของกู่หลิงเอ๋อร์

ในขณะนั้น กู่หลิงเอ๋อร์กำลังดูทีวีอย่างเบื่อหน่าย ฉีดน้ำหอมใส่บ้านนิดหน่อยเพราะคิดว่า เฉินผิงจะอยู่กับเธออีกสักพัก กู่หลิงเอ๋อร์ครุ่นคิดด้วยความหงุดหงิด

ก๊อกๆ ๆ

เสียงเคาะประตูดังขึ้น กู่หลิงเอ๋อร์คิดว่าเฉินผิงกลับมา เธอจึงลุกขึ้นพลางบ่นพึมพำ “กู่เฟิงส่งคุณกลับมาทำไม ถ้าฉันไม่อยู่แล้วจะเข้าบ้านได้ยังไง”

กู่หลิงเอ๋อร์พูดพลางเปิดประตู แต่หลังจากที่ประตูเปิดออกก็เห็นชายสองคนในชุดสูทยืนอยู่ข้างนอก พร้อมกับสีหน้าเฉยเมย

หลังจากเห็นกู่หลิงเอ๋อร์เปิดประตู ชายในชุดสูทก็พูดว่า “คุณคือคุณกู่หลิงเอ๋อร์ใช่ไหม”

“ใช่” กู่หลิงเอ๋อร์พยักหน้า

“เราคือสมาชิกตระกูลเจี่ยง เจ้านายของเราอยากเชิญคุณไปด้วยกันครับ”

ขณะที่ชายในชุดสูทพูด เขาก็เอื้อมมือไปคว้ากู่หลิงเอ๋อร์ ไม่ได้ทำตามคำเชิญที่กำลังพูดเลยแม้แต่น้อย

กู่หลิงเอ๋อร์ตกใจและก้าวถอยหลังอย่างรวดเร็ว เธอพยายามปิดประตู

แต่ก็สายไป ชายในชุดสูทสองคนพุ่งเข้ามาอย่างรวดเร็ว

“คุณรู้ไหมว่าคุณกำลังบุกรุกสถานที่ส่วนตัว ฉันเป็นคนของศาลาพิทักษ์ธรรมนะ”

กู่หลิงเอ๋อร์ตำหนิชายสองคนในชุดสูท

แต่พวกเขาดูเหมือนจะไม่กลัวแม้แต่น้อย ก่อนจะพุ่งเข้าหาเธอโดยตรง

กู่หลิงเอ๋อร์ใช้ความเร็วในการคว้าข้อมือของชายคนหนึ่งในชุดสูท และทันใดนั้นก็ยืมพละกำลัง ร่างของเธอกระโดดขึ้นและเตะใส่ชายอีกคนในชุดสูท

แต่ในขณะที่เท้าของกู่หลิงเอ๋อเตะออกไป มีคนจับข้อเท้าของเธอแล้วดึงลงมาทันที ร่างของกู่หลิงเอ๋อร์ล้มลงกับพื้นอย่างแรง

ทันทีหลังจากนั้น ชายสองคนในชุดสูทโอบไหล่ของกู่หลิงเอ๋อร์ และยกเธอขึ้นอย่างแรง

ทำให้กู่หลิงเอ๋อร์ไม่สามารถขยับได้

“ปล่อยฉันนะไอ้สารเลว ปล่อยฉัน...”

กู่หลิงเอ๋อร์ดิ้นรน แต่ก็ไม่มีประโยชน์!

ความแข็งแกร่งระหว่างเธอกับชายสองคนในชุดสูทนั้นแตกต่างกันอย่างมาก เธอไม่ใช่คู่ต่อสู้ของพวกเขาเลยด้วยซ้ำ

“คุณกู่ คุณเชื่อฟังเราเถอะ เราจะไม่ทำร้ายคุณ หากคุณพยายามขัดขืนต่อไป อย่าหาว่าเราหยาบคายเลยนะครับ”

มีความตื่นตระหนกในสายตาของชายสองคนในชุดสูท แม้ว่าพวกเขาสองคนจะไม่ใช่ยอดฝีมือในตระกูลเจี่ยง แต่ถ้าพวกเขาร่วมมือกัน แม้แต่นักสู้ที่มีกำลังภายในก็ไม่สามารถต้านทานได้

แต่เมื่อเผชิญหน้ากับเฉินผิง พวกเขาทั้งสองถูกยับยั้งทันทีที่พวกเขาเคลื่อนไหว ซึ่งทำให้ชายสองคนในชุดสูทตกใจเป็นอย่างมาก

กร๊อบ...

เฉินผิงหักข้อมือของทั้งสองโดยไม่ลังเล

“โอ๊ย...”

เสียงกรีดร้องโหยหวนดังออกมาจากปากของทั้งสอง เหงื่อเย็น ๆ ไหลออกมาในทันที

“แกจับกู่หลิงเอ๋อร์ไปทำไม”

เฉินผิงถามชายสองคนในชุดสูท

“พวกเราไม่รู้…”

ชายสองคนในชุดสูทส่ายหัวพร้อมกัน