“ตอนนี้พลังฝึกบำเพ็ญฌานของเจ้าอยู่ขั้นไหนแล้ว?” เฉินผิงเอ่ยถามด้วยความสงสัย!
“ข้าไม่รู้เลย!” ชายชราส่ายหน้า
“อย่างน้อยเจ้าก็น่าจะรู้ชื่อตัวเองอยู่ใช่ไหม?” เฉินผิงยังคงถามต่อไป
“ข้าไม่รู้...” ชายชรายังคงส่ายหน้าต่อไป
“เช่นนั้นเจ้ารู้อะไรเกี่ยวกับตัวเองบ้าง?”
“ข้าจำอะไรไม่ได้เลย สิ่งที่ข้ารู้ก็คือข้าต้องออกไปจากที่นี่ให้ได้!” ชายชรากล่าวขึ้นมา
“ในเมื่อเจ้าไม่รู้อะไรเลย ข้าเกรงว่าคงช่วยอะไรเจ้าไม่ได้ ทำไมเจ้าต้องขังข้าเอาไว้ภายในวงแหวนอาคมแห่งนี้ด้วยล่ะ?” เฉินผิงไม่เข้าใจสาเหตุที่ทำให้ชายชรากักขังเขาไว้ในวงแหวนอาคมเอาเสียเลย!
มีเพียงเฉินผิงที่มองเห็นวงแหวนอาคมที่ซ่อนอยู่เคล็ดวิชา เห็นได้ชัดว่าชายชราเจตนาทำเรื่องดังกล่าว!
“แน่นอนว่าเป็นเพราะร่างกายของเจ้า” เขาเอ่ยขึ้น “ร่างกายของเจ้าทำให้ข้าสนใจยิ่งนัก บางทีถ้าหากข้ายึดครองร่างของเจ้ามาเป็นของตัวเอง ข้าอาจจะหนีไปจากที่นี่ได้!”
หลังจากชายชราพูดจบ เขาก็มองเฉินผิงด้วยสายตาโลภโมโทสัน!
“เจ้าบอกว่าคิดจะยึดร่างของข้า แต่ข้าไม่ตกลงหรอก ข้าช่วยเจ้าออกไปจากที่นี่แล้วจะได้ประโยชน์อะไรเล่า?” เฉินผิงรู้ว่าถึงแม้ตัวตนของชายชราผู้นี้จะไม่แน่ชัด แต่เขาย่อมต้องเป็นจ้าวมารผู้ยิ่งใหญ่ที่ถูกอาณาจักรแดนสรวงผนึกเอาไว้โดยไม่ต้องสงสัย
บางทีอาจจะได้ผลประโยชน์อะไรจากคนผู้นั้นบ้างก็ได้
“ประโยชน์งั้นรึ?” ชายชราตะลึงงันพลางเอ่ยด้วยแววขุ่นเคืองว่า “เจ้าคิดจะต่อรองกับข้างั้นเหรอ? ข้าไม่ได้กำลังขอร้องเจ้า ต่อให้ข้าเหลือเพียงเสี้ยววิญญาณทั้งยังถูกโซ่ตรวนพันธนาการเอาไว้ แต่การควบคุมร่างของเจ้าก็เป็นเรื่องง่ายราวกับพลิกฝ่ามือ...”
“จริงเหรอ?” เฉินผิงแค่นเสียงเย็นชา เพราะไม่เชื่อเลยแม้แต่น้อย!
ฟิ้ว!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...