หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3655

“นะ... นี่มันสัตว์ประหลาดอะไรกัน?” เมื่อเห็นอสูรกลืนสวรรค์เข้า เจ้าสำนักเจียงก็พลันตกตะลึง!

เขายังไม่รู้ว่าเป็นเพราะอสูรกลืนสวรรค์ที่ทำให้เขารอดพ้นจากอสุนีบาต ด้วยเหตุนี้จึงช่วยยืดอายุขัยของเขาออกไปอีก!

“เจ้าสำนักเจียง ไม่ต้องกลัวหรอกครับ นี่คืออสูรกลืนสวรรค์ มันไม่ทำร้ายคุณหรอก!” เฉินผิงรีบอธิบายให้ฟัง แต่เขาเองก็ค่อนข้างสงสัยเช่นกัน ทำไมจู่ๆ อสูรกลืนสวรรค์ถึงได้ออกมาเล่า?

เมื่อเฉินผิงเห็นอสูรกลืนสวรรค์มุ่งหน้าเข้ามาหาเสี้ยววิญญาณของชายชรา เขาก็ถึงกับตกตะลึง

อสูรกลืนสวรรค์สามารถกลืนกินทุกสิ่งทุกอย่างได้ ขืนมันกลืนกินเสี้ยววิญญาณของชายชราลงไป คงได้จบเห่กันพอดี!

“เจ้าหนูน้อย กลับมาเร็วเข้า!” เฉินผิงร้องตะโกน แต่ดูเหมือนอสูรกลืนสวรรค์จะไม่ฟังคำสั่งของเขาเลย!

เมื่อเห็นอสูรกลืนสวรรค์ เสี้ยววิญญาณของชายชราก็ตื่นตกใจอยู่บ้าง จากนั้นเขาก็ยื่นมือออกไปลูบอสูรกลืนสวรรค์!

อสูรกลืนสวรรค์หมอบลงกับพื้นแต่โดยดี ทั้งยังไม่ได้พุ่งเข้าโจมตีเสี้ยววิญญาณของชายชรา!

ภาพดังกล่าวทำให้เฉินผิงตกตะลึงสุดขีด!

“กลิ่นที่แสนจะคุ้นเคยเช่นนั้น พลังของอสูรตนนี้ช่างคุ้นเคยยิ่งนัก...” ชายชราพึมพำกับตนเอง!

อสูรกลืนสวรรค์แลบลิ้นออกมาเตรียมที่จะเลียชายชรา แต่มันกลับพบว่าไม่สามารถแตะต้องเขาได้ ชายชราเป็นเสี้ยววิญญาณ ถึงแม้ว่าจะมองเห็นได้ แต่กลับไม่อาจสัมผัสแตะต้องได้!

เจ้าสำนักเจียงเองก็สังเกตได้ว่าอสูรกลืนสวรรค์ดูเหมือนว่าจะคุ้นเคยกับชายชรา ดังนั้นเขาจึงเอ่ยถามด้วยความสงสัยว่า “คุณเฉิน ดูเหมือนอสูรวิญญาณของคุณจะค่อนข้างคุ้นเคยกับชายชราผู้นี้ทีเดียว!”

เฉินผิงไม่ได้พูดอะไร แต่เขากลับตั้งใจสังเกตอสูรกลืนสวรรค์ที่คอยติดตามชายชรา!

แต่หากอาศัยอยู่ในอาณาจักรแดนสรวงชั้นที่เก้าได้ พลังของคนผู้นั้นย่อมไม่อ่อนด้อยเป็นแน่!

“จ้าวมารสีชาดรึ? คุณเฉิน นี่เป็นมารแบบไหนกัน? ผมไม่เคยได้ยินมาก่อนเลย...” เจ้าสำนักเจียงเอ่ยถามด้วยความสงสัย!

ชายชราเองก็มีท่าทีสับสนสุดขีดเช่นเดียวกัน “เจ้าบอกว่าข้าคือจ้าวมารสีชาดที่อาศัยอยู่ในอาณาจักรแดนสรวงชั้นที่เก้า? เจ้ารู้ได้ยังไงกัน?”

ชายชรานึกไม่ออกว่าตนเองเป็นใคร เมื่อได้ยินชื่อ “จ้าวมารสีชาด” เขาก็พบว่าช่างไม่คุ้นเคยอย่างถึงที่สุด!

“ตอนที่ข้าอยู่ในสมรภูมิแห่งทวยเทพ ข้าได้ยินผู้ที่มีนามว่าเซียนอัคคีวิญญาณบอกว่ากลืนสวรรค์เป็นพาหนะของเจ้า ในเมื่ออสูรกลืนสวรรค์สนิทสนมกับเจ้ามากถึงเพียงนั้น เจ้าก็น่าจะเป็นจ้าวมารสีชาด!” เฉินผิงเล่าเรื่องที่เขาได้ยินมาให้ชายชราฟัง!

ชายชราครุ่นคิดอยู่สักครู่ แต่ดูเหมือนว่าเขาจะนึกอะไรไม่ออกเลย ดังนั้นเขาจึงส่ายหน้าพลางกล่าวว่า “ข้าไม่รู้ว่าเซียนอัคคีวิญญาณเป็นใคร แล้วข้าก็ไม่รู้ว่าตัวเองไปใครด้วย!” หลังจากเขาพูดจบ พลังของเขาก็ค่อยๆ ลดน้อยถอยลง อสูรกลืนสวรรค์วนเวียนอยู่รอบเสี้ยววิญญาณของชายชราอยู่รอบหนึ่ง จากนั้นก็กลับเข้าแหวนเก็บของของเฉินผิงอย่างรวดเร็ว!