“นะ... นี่มันสัตว์ประหลาดอะไรกัน?” เมื่อเห็นอสูรกลืนสวรรค์เข้า เจ้าสำนักเจียงก็พลันตกตะลึง!
เขายังไม่รู้ว่าเป็นเพราะอสูรกลืนสวรรค์ที่ทำให้เขารอดพ้นจากอสุนีบาต ด้วยเหตุนี้จึงช่วยยืดอายุขัยของเขาออกไปอีก!
“เจ้าสำนักเจียง ไม่ต้องกลัวหรอกครับ นี่คืออสูรกลืนสวรรค์ มันไม่ทำร้ายคุณหรอก!” เฉินผิงรีบอธิบายให้ฟัง แต่เขาเองก็ค่อนข้างสงสัยเช่นกัน ทำไมจู่ๆ อสูรกลืนสวรรค์ถึงได้ออกมาเล่า?
เมื่อเฉินผิงเห็นอสูรกลืนสวรรค์มุ่งหน้าเข้ามาหาเสี้ยววิญญาณของชายชรา เขาก็ถึงกับตกตะลึง
อสูรกลืนสวรรค์สามารถกลืนกินทุกสิ่งทุกอย่างได้ ขืนมันกลืนกินเสี้ยววิญญาณของชายชราลงไป คงได้จบเห่กันพอดี!
“เจ้าหนูน้อย กลับมาเร็วเข้า!” เฉินผิงร้องตะโกน แต่ดูเหมือนอสูรกลืนสวรรค์จะไม่ฟังคำสั่งของเขาเลย!
เมื่อเห็นอสูรกลืนสวรรค์ เสี้ยววิญญาณของชายชราก็ตื่นตกใจอยู่บ้าง จากนั้นเขาก็ยื่นมือออกไปลูบอสูรกลืนสวรรค์!
อสูรกลืนสวรรค์หมอบลงกับพื้นแต่โดยดี ทั้งยังไม่ได้พุ่งเข้าโจมตีเสี้ยววิญญาณของชายชรา!
ภาพดังกล่าวทำให้เฉินผิงตกตะลึงสุดขีด!
“กลิ่นที่แสนจะคุ้นเคยเช่นนั้น พลังของอสูรตนนี้ช่างคุ้นเคยยิ่งนัก...” ชายชราพึมพำกับตนเอง!
อสูรกลืนสวรรค์แลบลิ้นออกมาเตรียมที่จะเลียชายชรา แต่มันกลับพบว่าไม่สามารถแตะต้องเขาได้ ชายชราเป็นเสี้ยววิญญาณ ถึงแม้ว่าจะมองเห็นได้ แต่กลับไม่อาจสัมผัสแตะต้องได้!
เจ้าสำนักเจียงเองก็สังเกตได้ว่าอสูรกลืนสวรรค์ดูเหมือนว่าจะคุ้นเคยกับชายชรา ดังนั้นเขาจึงเอ่ยถามด้วยความสงสัยว่า “คุณเฉิน ดูเหมือนอสูรวิญญาณของคุณจะค่อนข้างคุ้นเคยกับชายชราผู้นี้ทีเดียว!”
เฉินผิงไม่ได้พูดอะไร แต่เขากลับตั้งใจสังเกตอสูรกลืนสวรรค์ที่คอยติดตามชายชรา!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...