หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3662

“ท่านอาจารย์ ผมปวดท้องนิดหน่อย พวกคุณนำไปก่อนเลย เดี๋ยวผมตามไปครับ!”

หลังจากเดินไปได้สองก้าว จู่ๆ เจิ้งเจี้ยนก็พลันเอ่ยขึ้นพลางกุมท้องเอาไว้

เจ้าสำนักเจียงขมวดคิ้วนิดๆ พลางกล่าวว่า “ปวดท้องงั้นรึ? ทำไมจู่ๆ ถึงได้ปวดท้องขึ้นมากะทันหันเล่า?”

เฉินผิงเดินเข้ามาถามว่า “สหายเจิ้ง คุณอยากให้ผมช่วยตรวจดูหรือเปล่า?”

เจิ้งเจี้ยนโบกมือพลางกล่าวว่า “ไม่รบกวนคุณเฉินหรอกครับ น่าจะแค่ท้องเสียเท่านั้น หลังจากถ่ายแล้วก็น่าจะไม่เป็นไรพวกคุณล่วงหน้ากันไปได้เลย ไม่ต้องเป็นห่วงผมนะครับ เดี๋ยวผมตามไป”

เมื่อเห็นว่าอาการของเจิ้งเจี้ยนไม่ร้ายแรง เฉินผิงก็พยักหน้าแล้วพูดว่า “งั้นก็ได้ จำไว้ว่าต้องรีบตามพวกเรามานะ”

ทันทีที่เฉินผิงและคนอื่นๆ จากไป เจิ้งเจี้ยนก็ยืดตัวตรงขึ้นมาทันทีแล้วหันหลังไล่ตามไปยังทิศทางที่หมอเทวดาหลิ่วและกลุ่มของเขาจากไป

หลังจากไล่ตามหมอเทวดาหลิ่วและคนของเขา จนทันแล้ว เจิ้งเจี้ยนก็ร้องตะโกนเสียงดังขึ้นมาว่า “หมอเทวดาหลิ่ว ช้าก่อน...”

หมอเทวดาหลิ่วตะลึงงัน จากนั้นก็มองเจิ้งเจี้ยนด้วยท่าทีสับสนอยู่บ้างแล้วถามด้วยสีหน้าระแวดระวัง “มีอะไรงั้นเหรอ?”

“หมอเทวดาหลิ่ว ผมมีข่าวดีมาบอกคุณด้วย ไม่รู้ว่าคุณจะสนใจหรือเปล่า?” เจิ้งเจี้ยนเอ่ยขึ้นมา

“ข่าวดีอะไรงั้นรึ?” หมอเทวดาหลิ่วถาม

“หมอเทวดาหลิ่ว คุณรู้จักคนที่ชื่อเฉินผิงหรือเปล่าล่ะ?” เจิ้งเจี้ยนเอ่ยถามขึ้นมาบ้าง

“เฉินผิง?” หมอเทวดาหลิ่วตะลึงงันไปชั่วขณะแล้วส่ายหน้า

นักบวชไว้เคราคนหนึ่งที่อยู่ข้างหลังหมอเทวดาหลิ่วรีบถามขึ้นมาว่า “คุณหมายถึงเฉินผิง เจ้าคนที่สมาพันธ์ผนึกมารออกคำสั่งให้สังหารน่ะเหรอ?”

“ใช่ มันนั่นแหละ!” เจิ้งเจี้ยนรีบพยักหน้ารับ

“เกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่?” หมอเทวดาหลิ่วถามขึ้นมา

นักบวชไว้เคราจึงรีบเล่าเรื่องที่สมาพันธ์ผนึกมารพยายามที่จะสังหารเฉินผิงมานานนับร้อยปีให้หมอเทวดาหลิ่วฟัง

หลังจากหมอเทวดาหลิ่วได้ยินเช่นนี้เข้า ดวงตาของเขาก็เป็นประกายพลางกล่าวว่า “เครื่องสังเวยร้อยปีของสมาพันธ์ผนึกมารงั้นรึ? นี่มันขุมสมบัติชัดๆ เลย...”

เจิ้งเจี้ยนเอ่ยขึ้นด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความเกลียดชัง

เมื่อเห็นสีหน้าของเจิ้งเจี้ยน หมอเทวดาหลิ่วก็พลันหัวเราะลั่นขึ้นมาทันที

“ฮ่าฮ่า ผมเข้าใจแล้ว วางใจเถอะ ผมจะสังหารเจ้าคนที่อยู่ข้างศิษย์น้องของคุณเอง”

หมอเทวดาหลิ่วหัวเราะลั่นแล้วตบลงบนไหล่ของเจิ้งเจี้ยน

“หมอเทวดาหลิ่ว คุณห้ามเปิดเผยว่าผมเป็นคนเล่าเรื่องนี้ให้คุณฟังเป้นอันขาด ไม่งั้นท่านอาจารย์คงไม่ละเว้นผมแน่” เจิ้งเจี้ยนเตือนหมอเทวดาหลิ่วด้วยท่าทีจริงจัง

“วางใจได้เลย หลังจากได้รับของขวัญชิ้นใหญ่ขนาดนั้นจากคุณแล้ว ผมจะทรยศหักหลังคุณได้ยังไงกันเล่า?” หมอเทวดาหลิ่วกล่าวพลางหัวเราะไปด้วย

เมื่อได้รับคำยืนยันของหมอเทวดาหลิ่ว เจิ้งเจี้ยนก็รู้สึกสบายใจ ดังนั้นเขาจึงรีบหันหลังแล้วไล่ตามเฉินผิงและคนอื่นๆ ไป

แล้วหมอเทวดาหลิ่วก็พาผู้บำเพ็ญเพียรทั้งสี่คนไปด้วย จากนั้นก็ออกเดินทางไปขวางเฉินผิงและคนอื่นๆ ที่อยู่ข้างหน้า